Morgunblaðið - 07.11.2018, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. NÓVEMBER 2018
✝ Pálmi Pálma-son fæddist í
Reykjavík 23. apríl
1951. Hann lést á
Sjúkrahúsinu á
Akranesi 25. októ-
ber 2018.
Hann var sonur
hjónanna Guð-
mundar Einars
Gunnlaugssonar
forstjóra, f. 1917,
d. 1996, og konu
hans Waltraut Carla Maria
Alwine Breitzmann, f. 1930, d.
1996. Við skilnað þeirra var
Pálmi ættleiddur til hálfbróður
Guðmundar, Pálma Sveins
Sveinssonar skipstjóra, síðar
fiskverkanda, f. 1914, d. 1992,
og konu hans, Matthildar Árna-
dóttur húsfreyju, f. 1921, d.
2008. Samfeðra Pálma frá Guð-
mundi: 1) Hrafnhildur, f. 1962,
d. 2004, og 2) Sigrún, f. 1965.
Sammæðra Pálma frá Waltraut:
1) Maria Erla Stegemann, f.
1953, og 2) Friðrik Ingvi
Jóhannsson, f. 1963.
Pálmi ólst upp á Akranesi,
gekk í skóla þar og framahalds-
deildir skólanna sem síðar urðu
Fjölbrautaskóli Vesturlands.
Pálmi sinnti margháttuðu fé-
lags- og menningarlífi á Akra-
nesi, var í KFUM, Skátafélagi,
handbolta ÍA, Alþýðuflokks-
félagi, Kiwanisfélagi og átti
þátt í endurreisn leikhúslífs á
og enn frekar frá 2010 hjá
Portunus Viet Nam með búsetu
um árabil í Asíu. Jafnframt
sinnti Pálmi samhliða áfram
alla tíð framkvæmdastjórn fyrir
Phoenix-fjárfestingar.
Pálmi Pálmson og Helga Ólöf
Oliversdóttir, f. 18.3. 1954,
kynntust árið 1968 og giftust
21. apríl 1973. Börn þeirra eru:
a) Oliver, f. 1.2. 1971, maki
Nanna Guðbergsdóttir, eiga
þau dæturnar Nödju og Sonju.
Fyrir átti Oliver dótturina Evu.
b) Pálmi Sveinn, f. 26.10. 1976,
maki Ana Maria Chacon-
Pálmason og synirnir Pálmi
Sveinn og Magnús Oliver. c)
Matthildur Vala, f. 3.12. 1980,
maki Ingólfur Bjarni Sveinsson
og dóttirin Helena Kristín.
Sumarið 2010 flutti Pálmi bú-
ferlum til Víetnam vegna vinnu.
Ári síðar, sumarið 2011, greind-
ist hann með alvarlegan
krabbameinssjúkdóm á háu
stigi. Eftir að meðferð hófst hér
á landi sneri Pálmi aftur til As-
íu til starfa fram til ársins 2013
þegar hann kom heim og sinnti
framvegis eingöngu hluta af
störfum sínum með fjarteng-
ingum. Þegar Pálmi var heim-
kominn bjuggu þau Helga bæði
í Reykjavík og á Akranesi,
þangað sem þau fluttu síðar til
að vera sem næst heilbrigðis-
þjónustunni.
Úförin fer fram frá Grafar-
vogskirkju í dag, 7. nóvember
2018, og hefst athöfnin klukkan
13. Jarðsett verður í Akranes-
kirkjugarði.
Akranesi, þar sem
Pálmi var formað-
ur Skagaleik-
flokksins fyrstu ár-
in. Pálmi var feng-
inn til að sjá um
hátíðahöld og sýn-
ingarhald vegna
100 ára skólastarfs
á Akranesi á sínum
tíma ásamt því að
hafa beina aðkomu
að og stjórn á
viðburðum/hátíðahöldum í
bænum um árabil, m.a. 17. júní
o.fl.
Pálmi hóf störf í Reykjavík
1984 og bætti við sig marghátt-
uðu námi í stjórnun, markaðs-
fræðum og sölustjórnun með-
fram störfum um langt árabil
hér og erlendis.
Á Akranesi starfaði Pálmi
hjá Málningarþjónustunni, Bíl-
vangi og Samvinnutryggingum-
/Samvinnubanka. Árið 1984
réðst Pálmi sem fulltrúi í Inn-
flutningsdeild Sambandsins í
Holtagörðum í Reykjavík. Síðan
frá 1986 hjá Íslensk Ameríska
(ÍsAm) sem sölu- og markaðs-
stjóri, þá frá 1996 hjá Þinni
verslun sem framkvæmdastjóri
og starfaði síðan frá 1998 hjá
Globus sem markaðsstjóri. Árið
2005 urðu kaflaskil með störf-
um hjá Phoenix-fjárfestingum
og dótturfyrirtækinu Laug-
arnesi sem framkvæmdastjóri
Pálmi minn er farinn í Sumar-
landið. Ástin mín eina. Við
kynntumst í nóvember 1968.
Blómabörnin. 50 ár síðan. Hugsa
sér! Það var ást við fyrstu sýn.
Heimsmyndin var að breytast.
Bítlarnir. Rómantíkin. Ást, frið-
ur og fegurð. Kafli í lífinu sem
gott er að minnast. Brúðkaup og
barneignir. Þrjú heilbrigð börn –
hin mestu lífsgæði. Seinna –
barnabörnin – Aftur: hin mestu
lífsgæði. Þakklæti og auðmýkt.
Heyr mína bæn,
bára við strönd.
Blítt þú vaggar honum við barm,
þar til svefninn sígur á brá.
Draumheimi í
dveljum við þá,
daga langa, saman tvö ein.
Heyr mínar bænir og þrá.
(Ólafur Gaukur)
Hvíl í friði, elsku Pálmi.
Þín
Helga.
Ég á erfitt með að skrifa ein-
hver orð sem lýsa því hversu erf-
itt er að kveðja föður minn. Ég
naut þeirra forréttinda að fá að
vinna með föður mínum og við
urðum ekki einungis faðir og
sonur heldur einnig viðskipta-
félagar og bestu vinir. Við ferð-
uðumst saman út um allan heim
og áttum ótrúlega góðar stundir
saman sem feðgar, vinir og
vinnufélagar. Faðir minn fylgdi
öllum börnum sínum út í lífið og
gerði sitt besta til að okkar
fyrstu skref sem sjálfstæðir ein-
staklingar yrðu gæfurík. Hann
var alltaf til taks þegar á þurfti
að halda og gat alltaf gert erfiða
hluti auðveldari. Ég á föður mín-
um líf mitt að þakka því án hans
veikinda hefði hann aldrei pant-
að og heimtað að ég færi í þá
læknisskoðun sem bjargaði lífi
mínu fyrir sex árum. Þess vegna
er þessi kveðjustund ennþá erf-
iðari því við vorum að ferðast á
sama farseðli feðgarnir en annar
okkar þurfti að víkja svo hinn
gæti haldið áfram. Ég hefði ósk-
að þess að geta leyft honum að
sjá strákana mína vaxa úr grasi.
Litlu Pálma og Magnús sem
elska afa sinn af öllu hjarta. Ég
hafði mörg ár til að kveðja föður
minn og við áttum góðar stundir
saman en þegar lokastundin hef-
ur runnið upp er hrá sorgin samt
nánast óbærileg og söknuðurinn
djúpur og erfiður.
Það eru augnablik og stundir
í lífi hvers manns
sem skapa minningar okkar
og arfleifð hans
Þau orð, bros og faðmlög
sem skapa okkar innri mann
byggja upp og styrkja
sjálfstæða eigin rödd
Þú varst alltaf til staðar
hvar í heiminum sem ég var
Við bak mitt ávallt studdir
sama hvaða stefnu ég tók
Nú kveðjumst við að sinni
þótt sorgin sé djúp
Síðasta baráttan á enda
og löngu stríði lokið
Við deildum saman sæti
á þessum eins manns miða
Nú þurfti annar að kveðja
svo hinn gæti haldið áfram
Ég elska þig af öllu
hjarta mínu og sál
og mun kenna mínum eigin
það sem þú kenndir mér
Hvíldu þig nú pabbi
og leggðu aftur augun
Mynd af þér mun lifa
í hjarta okkar allra
Pálmi Sveinn Pálmason.
Sólin rís. Sólin sest. Himinn-
inn er ennþá blár. Samt er allt
breytt. Landslagi lífsins hefur
verið varpað á hvolf. Gjá þar
sem áður voru blóm í haga. Rof í
tilveruna. Ég græt yfir söknuð-
inum um leið og ég gleðst yfir
minningunum. Við Helena ræð-
um hvað það er gott að gráta.
Leyfa tilfinningunum að flæða,
og minnast þess hvað maður átti
mikið. Því þegar söknuðurinn og
sorgin nísta inn að beini mætir
sársaukinn auðmýktinni. Sárs-
aukinn er stór af því að skarðið
er stórt. Skarðið er stórt af því
vináttan var stór og fyrir það er
ég auðmjúk. Það fá ekki allir.
Elsku pabbi, þú varst minn
besti vinur. Ég hef leitað í stuðn-
ing þinn og styrk alla tíð og allt-
af komið að kofanum fullum af
ást og umhyggju. Ávalt tilbúinn
að leiðbeina mér í rétta átt, eða
bara þegja og hlusta þegar þú
vissir ég hefði fundið eigin sann-
færingu og þyrfti aðeins stuðn-
ing þinn til að fylgja henni.
Aldrei reiddumst við hvort
öðru. Vorum oft ósammála, en
aldrei ósátt. Þvert á móti var
okkur einkar lagið að gera góð-
látlegt, kaldhæðið grín hvort að
öðru og höfðum skoðanir hvort
annars í flimtingum þegar á
greindi. Enginn hló eins og þú.
Máttarstólpinn minn er fall-
inn. Ég fell við. En þú kenndir
mér vel. Í fallinu rétti ég út
höndina fullviss um að finna
festu. Ég lofa að grípa hana
þéttingsfast og heiðra minningu
þína með því að rísa aftur upp og
gera þig stoltan þaðan sem þú
horfir núna.
Eftir að þú fórst fann ég inni
hjá þér kort sem ég skrifaði þér
þegar ég var ófrísk. Í því stóð
hvað ég hlakkaði til að dóttir mín
fengi að eiga þig fyrir afa. Þrem-
ur árum eftir að ég skrifaði kort-
ið virtist kallið vera komið. En
þú lifðir í trúnni og með hetju-
legri baráttu lagðirðu árið sem
þér var gefið við fyrstu grein-
ingu þér að baki. Því næst komu
rúm sex ár til viðbótar. Með elju-
semi, baráttuvilja og trú gafstu
okkur aukinn tíma með þér, og
Helena Kristín afastelpa mun
gleðjast yfir minningunum um
afa Pálma um ókomna tíð.
Takk fyrir að vera mér allt.
Takk fyrir að taka Bjarna, eigin-
manni mínum, sem þínum eigin
syni síðastliðin 14 ár. Takk fyrir
að vera Helenu besti afi sem
hugsast getur.
Brent biskup sagði um
dauðann:
„Ég stend á strönd og horfi á
skip sigla í morgunblænum út á
hafið. Það er falleg smíði og ég
stend þar og horfi á það unz það
hverfur sjónum mínum úti við
sjóndeildarhring. „Það er farið!“
Farið! Hvert? Farið úr minni
augsýn. Það er allt og sumt. Það
er þó enn jafnstórt í möstrum,
bol og siglutrjám og þegar ég sá
það og getur flutt jafnmikinn
farm og mannfjölda á ákvörð-
unarstað. Minnkandi stærð og
hvarf þess úr minni augsýn er í
huga mér en ekki í því. Og ein-
mitt þegar einhver nálægur
segir: „Það er farið!“ þá eru
aðrir, sem horfa á það koma og
aðrar raddir heyrast kalla:
„Þarna kemur það!“ Og þannig
er að deyja.
Kallið kom að lokum. Ég horfi
á eftir þér full þakklætis og sam-
gleðst endurfundum ykkar
ömmu Möllu, afa Pálma og allra
þeirra sem nú taka á móti þér,
elsku pabbi minn. Þangað til
næst, takk fyrir samfylgdina í
þessu stríði. Guð geymi þig um
alla tíð og alla tíma. Góða ferð.
Matthildur Vala
Pálmadóttir.
Himnafestingin skartaði sínu
fegursta, með blikandi stjörnum
og fullu tungli, kvöldið sem Pálmi
yfirgaf þennan heim og langvar-
andi þrautir. Dauðinn kom ekki á
óvart eftir margra ára baráttu við
krabbamein, sem þó hafði gefið
honum fleiri dýrmæt ár með fjöl-
skyldu og vinum en í fyrstu var
reiknað með.
Pálmi hefur tengst innsta
ranni fjölskyldunnar um áratuga-
skeið. Sem frændi og systursonur
afa Árna, fastagestur á Bjarkar-
grundinni, í gegnum Skagaleik-
flokkinn, hinn einstaka vinahóp
„Lampavinafélagið“, en ekki síst
fyrir trygga og einstaka vináttu
mömmu og Pálma. Skipti þá bú-
seta eða landfræðilegar fjarlægð-
ir ekki máli. Eftir sjúkdómsgrein-
inguna fluttu Pálmi og Helga á
Höfðagrundina, í hús foreldr-
anna, Möllu og Pálma. Þar réðst
Pálmi í endurbætur með það fyr-
ir augum að Helga gæti átt þar
góða daga, því hann var mjög
meðvitaður um í hvað stefndi.
Sem karakter var Pálmi dulur
en með góða nærveru og húmor.
Hann hafði brennandi áhuga og
miklar skoðanir á ólíklegustu
málum, hvort sem var nærsam-
félaginu á Akranesi eða stöðu
heimsmálanna. Þá var hann mik-
ill smekkmaður á alla gæða-
hönnun.
Í veikindum sínum á síðustu
árum var Pálmi tryggur gestur á
Bjarkargrundinni. Hann kom við,
oft daglega, spjallaði, las blöðin,
lagði sig, en síðast en ekki síst
hitti hundavini sina Kófí og
Karra. Það var undarvert að
fylgjast með, að eftir því sem
sjúkdómurinn ágerðist með ým-
iss konar skerðingum, hvað nær-
vera hundanna og atferli hressti
og gaf honum mikið.
Það er með ólíkindum hvað
Pálmi tók veikindum sínum af
miklu æðruleysi. Hann bar harm
sinn ekki á torg, kvartaði aldrei,
þó að kvalir og skerðingar væru
sýnilegar.
Við getum spurt; Hvað er gott
samfélag? Eiga góð samskipti við
fjölskyldu og vini og geta fylgt
þeim og stutt í gegnum súrt og
sætt? Reynslan að fá að fylgjast
með veikindum Pálma sem eðli-
legum hluta af tilverunni hefur
verið gefandi þroskaferli, fyrir
mig og strákana mína, Gutta og
Axel Mána. Með honum kveður
mamma tryggan frænda og sér-
stakan vin.
Yndiskeðjur frá „Bjarkó stór-
fjölskyldunni“, mömmu, mér,
Lalla og öllum, til ykkar elsku
Helga, Vala, Pálmi Sveinn, Oliver
og fjölskyldur.
Megi góður Guð vera með ykk-
ur í kærleik á þessum erfiðu
tímamótum.
Helena Guttormsdóttir.
Pálmi Pálmason
 Fleiri minningargreinar
um Pálma Pálmason bíða birt-
ingar og munu birtast í blað-
inu næstu daga.
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum dög-
um fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt
að senda lengri grein.
Minningargreinar
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Okkar elskaði
BRYNJAR BERG GUÐMUNDSSON
lést mánudaginn 29. október. Útför hans fer
fram frá Hallgrímskirkju fimmtudaginn 8.
nóvember klukkan 15. Blóm og kransar
vinsamlega afþakkaðir en þeim
sem vilja sýna litlu börnunum hans og unnustu stuðning er bent
á styrktarreikning 0326-26-003131, kt. 021283-3399.
Kristín Sif Björgvinsdóttir
Heiðar Berg Brynjarsson Sara Björg Brynjarsdóttir
Anna Einarsdóttir Gísli Gíslason
Íris Guðmundsdóttir
Soffía Guðmundsdóttir Pétur Þór Guðjónsson
Guðmundur V. Guðsteinsson Svava B. Svavarsdóttir
Sunna Líf Stefánsdóttir Jón Hall Ómarsson
Brynja Gestsdóttir
og aðrir aðstandendur
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐBJÖRG BERGÞÓRA ÁRNADÓTTIR
frá Ísafirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Bergi,
Bolungarvík, 3. nóvember.
Útför hennar fer fram frá Ísafjarðarkirkju laugardaginn
10. nóvember klukkan 14.
Guðm. Sigurður Guðmunds. Ingrid Hill Bracken
Pétur Guðmundsson Jóhanna Halldóra Ásgeirsd.
Jónína S. Guðmundsdóttir
Ólafur Már Guðmundsson
Einar Valur Guðmundsson
ömmu- og langömmubörn
Elskuleg móðir okkar, dóttir og systir,
KRISTRÚN SÆBJÖRNSDÓTTIR,
sem lést af slysförum miðvikudaginn 31.
október, verður jarðsungin frá Dómkirkjunni
föstudaginn 9. nóvember klukkan 13.
Frank Norman Eyþórsson
Safír Steinn Valþórsson
Sæbjörn Helgi Magnússon
Róshildur Jónsdóttir Eyþór Ingólfsson
Björn Sæbjörnsson Anna Sólrún Pálmadóttir
Stefán Óli Sæbjörnsson Edda Hrund Halldórsdóttir
Ingunn Eyþórsdóttir Nói Steinn Einarsson
og fjölskylda
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
AÐALBJÖRN HEIÐAR ÞORSTEINSSON,
fyrrverandi útgerðarmaður,
Skagabraut 42, 250 Garði,
lést á Heilsugæslustöð Suðurnesja
laugardaginn 24. október og var jarðsettur í
kyrrþey laugardaginn 2. nóvember frá Útskálakirkju.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki HSS fyrir góða umönnun.
Ingibjörg Anna Gísladóttir
Einar Heiðarsson Guðrún Georgsdóttir
Þorsteinn Heiðarsson Ásta Kristín Kristinsdóttir
Gísli Rúnar Heiðarsson Sigrún Ragnarsdóttir
og barnabörn