Morgunblaðið - 07.11.2018, Blaðsíða 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. NÓVEMBER 2018
✝ Elín HelgaHannesdóttir
fæddist á Akur-
eyri 11. febrúar
1988. Hún lést á
heimili sínu 21.
október 2018.
Foreldrar henn-
ar eru Hannes
Haraldsson og
Guðrún Svala
Guðmundsdóttir.
Bræður Elínar
Helgu eru: 1) Haraldur Örn.
Eiginkona hans er Björk
Birkisdóttir og saman eiga
þau eina dóttur. Haraldur á
einnig son úr fyrra sambandi.
2) Guðmundur Heiðar. Eigin-
kona hans er Herdís Arnórs-
dóttir og saman eiga þau þrjú
börn og fjögur barnabörn. 3)
Akureyri. Foreldrar Eðvarðs
eru Eðvarð Jónasson og Krist-
jana Guðrún Benediktsdóttir,
en þau eru bæði fallin frá.
Elín Helga ólst upp á Akur-
eyri og bjó þar allt sitt líf.
Hún lauk námi af félags-
fræðibraut Verkmenntaskól-
ans á Akureyri vorið 2008.
Elín Helga var ætíð virk í
félagsstörfum og var m.a. for-
maður Þórdunu, nemenda-
félags VMA, veturinn 2007-
2008. Í framhaldinu hóf hún
nám í sálfræði við Háskólann
á Akureyri en skipti síðar um
námsbraut og lagði stund á
leikskólakennarafræði við
sama skóla. Elín Helga starf-
aði lengi á leikskólanum
Lundarseli en hún vann einnig
mikið við þjónustustörf og ár-
ið 2018 hóf hún störf á veit-
ingastaðnum Berlín á Akur-
eyri.
Útför Elínar Helgu fer fram
í Akureyrarkirkju í dag, 7.
nóvember 2018, klukkan
13.30.
Gauti Már. Eigin-
kona hans er
Brynja Eysteins-
dóttir og saman
eiga þau tvö börn.
Gauti á einnig son
úr fyrra sam-
bandi. 4) Hannes
Rúnar. Eiginkona
hans er Vilborg
Einarsdóttir og
saman eiga þau
tvær dætur. 5)
Hálfbróðir Elínar Helgu er
Sverrir og á hann einn son.
Elín hóf sambúð með Eð-
varði Þór Eðvarðssyni árið
2012 og gengu þau í hjóna-
band 11.7. 2015. Eðvarð starf-
ar hjá Samherja. Börn þeirra
eru Anton Gauti og Guðrún
Edda og er heimili þeirra á
Oft er talað um að lífið sé ekki
sanngjarnt og þessa dagana er
ég sammála því. Það að þú skul-
ir vera kölluð frá okkur í blóma
lífsins, en allar minningar okkar
munu lifa áfram. Okkur tókst að
gera svo margt saman, allar
ferðirnar sem við fórum bæði
erlendis og innanlands, þar sem
t.d. Hraunsnef á stóran þátt í lífi
okkar. Eins allar skemmtilegu
stundirnar sem við áttum heima
og í bústaðnum í Vaðlaheiði, t.d.
ljóskustundirnar, þar sem þú
áttir meðal annars að ýta á eina
rauða takkann á fjarstýringunni
til að slökkva á sjónvarpinu en
einhvern veginn tókst þér að ýta
á vitlausan takka. Oft þurfti
maður að segja við þig hitt
vinstri eða hitt hægri þar sem
þú ruglaðist oft á áttum. Saman
eigum við mesta fjársjóð sem
hægt er að eignast en það eru
börnin okkar tvö, Anton Gauti
og Guðrún Edda. Betri mömmu
er ekki hægt að finna þar sem
þú hugsaðir svo vel um þau og
kenndir þeim margt.
Við elskum þig og munum
sakna þín endalaust.
Þú gengin ert hugglöð á frelsarans
fund
og fagnar með útvaldra skara,
þar gleðin er eilíf, þar grær sérhver
und.
Hve gott og sælt við hinn hinsta
blund
í útbreiddan faðm Guðs að fara.
Nú kveðja þig vinir með klökkva og
þrá
því komin er skilnaðarstundin.
Hve indælt það verður þig aftur að
sjá
í alsælu og fögnuði himnum á,
er sofnum vér síðasta blundinn.
(Hugrún)
Eðvarð, Anton Gauti
og Guðrún Edda.
Ég er þakklátur fyrir þá vin-
áttu sem ég deildi með litlu syst-
ur minni. Vináttu sem er ekki
sjálfsögð en við leituðum alltaf
hvort til annars; hvort sem hlát-
ur eða grátur var í huga.
Mér er minnisstætt þegar ég
var tólf ára á leið á skólaball. Ég
hafði aldrei sett gel í hárið og
kunni ekkert til verka. Eftir til-
raunaferlið var ég óviss um nið-
urstöðuna svo ég leitaði til
hennar, þá sex ára, til að meta
hvernig til tókst. Ég fór á ballið
með steyptan framtopp en Elín
var minn fyrsti og besti trún-
aðarvinur.
Að alast upp með Elínu í
Akurgerði voru forréttindi sem
ég get aldrei þakkað nægilega
fyrir. Við deildum um margt en
deildum enn meiru, sem mótaði
okkur bæði og okkar systkina-
samband; þá vissu að við ættum
alltaf hvort annað að.
Hæfileiki Elínar til að eignast
vini kom mér lítið á óvart á ung-
lingsárum hennar. Hún bjó yfir
mikilli tilfinningagreind og var
lífsglöð að eðlisfari. Hennar
helsta áhugamál var fólk; fjöl-
skyldan, vinir en líka einhvern
veginn allir aðrir. Vinir hennar
settu mikinn svip á heimilislífið
enda kærir fastagestir sem
deildu með henni lífsgleðinni og
hlátrinum eftirminnilega. Það
var oft eins og mamma og pabbi
ættu mun fleiri börn, svo náið
var samband þeirra við vini
hennar. Við vorum einstaklega
heppin að alast upp við þann
kærleik sem býr í foreldrum
okkar. Ég man að hún var oft
þakklát fyrir að ég nennti að
skutlast með þau vinina, spila
með þeim eða hjálpa með skóla-
verkefni. Það sem hún vissi lík-
lega ekki var hversu þakklátur
ég var fyrir að fá að taka svo
virkan þátt í lífi hennar.
Á skólagöngu sinni sameinaði
Elín áhuga sinn á félagslífi og
rökfestu. Hún var formaður Þór-
dunu í VMA og flutti ræðu ný-
stúdents á Ráðhústorgi við út-
skrift. Ræður hennar skrifuðum
við undantekningarlaust saman
og skemmtum okkur vel. Hún
var nefnilega þeim eiginleikum
gædd að geta bæði þegið hjálp
og gefið hana.
Aftur kom lítið á óvart þegar
hún hóf nám í sálfræði við HA,
þeirri fræðigrein sem snýr að
mannlegri hegðun og hugsun. Á
þessum árum vorum við aðskilin
þar sem ég bjó í Reykjavík. Í
stað samverunnar hélt samvinna
okkar áfram með löngum símtöl-
um og heilu ritgerðunum á sam-
skiptaforritum. Elín var mjög vel
gefin og átti auðvelt með það
nám sem hún hafði áhuga á.
Áhugi hennar á börnum leiddi
hana síðar í leikskólakennara-
fræði. Ég las yfir flest þau verk-
efni sem hún skilaði þar og vildi
óska að ég hefði haft jafn brenn-
andi áhuga á minni skólagöngu
og hún hafði fyrir sínu námi.
Hún sagði mér að þarna væri
grunnurinn og hún vildi gera sitt
til að börn fengju góðan und-
irbúning í lífið, þannig var hún;
hjartahlý, vildi alltaf gefa af sér.
Þarna hafði hún kynnst Edda
sem stóð með henni í gegnum
hennar erfiðustu tíma. Með hon-
um átti hún tvö yndisleg börn,
þau Anton Gauta og Guðrúnu
Eddu. Þrátt fyrir að hafa gengið
í gegnum öldudal, þá brann hún
fyrir börnum sínum og elskaði
Edda sinn.
Það er sárt að hugsa til þess
að samverustundir okkar verði
ekki fleiri en ég er þakklátur
fyrir það góða samtal sem við
áttum fyrir stuttu. Ég mun
geyma minningar um þig í
hjarta mér um ókomna tíð.
Minningar um trausta vináttu
og trúnaðarsamband. Minning-
ar um litlu systur mína sem var
mér svo mikilvæg. Þeim Antoni
og Guðrúnu mun ég segja sögur
af þér svo þau minnist þess að
hafa kynnst bestu kostum móð-
ur sinnar; lífsgleðinni, vinátt-
unni og hlátrinum.
Hannes Rúnar Hannesson.
Það högg sem fylgir því að fá
svo þungar fréttir að litla systir
okkar sé látin er nokkuð sem
enginn ætti að þurfa að upplifa.
Suð, doði, ringulreið og sorg
hellist yfir okkur við þessi vá-
legu tíðindi. Í framhaldi hugsum
við um farinn veg. Það var pínu
skrýtin tilfinning að heyra að
við værum að eignast litla syst-
ur og það væri að bætast í
barnahópinn í Akurgerðinu.
Einn okkar var þegar búinn að
eignast barn sjálfur svo að Elín
var orðin föðursystir um leið og
hún fæddist og átti þar af leið-
andi frænku sem ólst upp nær
henni í aldri en við eldri bræður
hennar, sem vorum fluttir að
heiman þegar hún fæddist. Hún
ólst því upp í hópi frændsyst-
kina á svipuðu reki og hún var á
sjálf. En það duldist engum að
engill var fæddur og var Elín
ævinlega ljósið í lífi mömmu og
pabba og þá sérstaklega pabba,
sem hún vafði um fingur sér eft-
ir hentugleika svo okkur bræðr-
um þótti nú stundum nóg um.
En hvað er hægt að segja: þegar
prinsessan hafði talað þá var
það bara þannig. Það sannaðist
best á því að ekki var við það
komandi að við strákarnir fengj-
um gæludýr en auðvitað fékk
Elín sitt fyrsta (af mörgum) um
leið og hún minntist á það við
pabba sinn.
Frá unga aldri var Elín ævin-
lega brosandi og glaðvær, lífs-
gleði hennar hafði mikil áhrif á
aðra í kringum hana og var hún í
blóma lífs síns og fram á fullorð-
insár óhrædd við að taka ábyrð
og halda utan um verkefni og
koma þeim í framkvæmd.
Það var einkennandi fyrir El-
ínu hversu vel henni sóttist nám
og átti auðvelt með að læra og
tileinka sér hluti. Stefna hennar
(draumur) var að vinna með
börn og verða leiðbeinandi
barna, hvort sem það var við
sálfræði eða kennslu. Það var
eins einkennandi fyrir hana El-
ínu hversu marga vini hún átti
og hennar nánasti vinahópur
sterkur, einnig hafði hún ríka
þörf fyrir að rækta fjölskyld-
una.
En svo þegar djöfullinn bank-
ar á hennar dyr þá verður ekki
við neitt ráðið og allt siðferði og
skynsemi fýkur út í veður og
vind með tilheyrandi afleiðing-
um og fólk einangrast hvað frá
öðru þar sem leiðir liggja ekki
lengur saman í lífinu.
Þessi heimur fíknar er eins
miskunnarlaus og hægt er að
hugsa sér; dregur hið versta
fram í besta fólki sem ýtir öllu
frá sér til að lifa í þessum heimi.
Það máttleysi sem fylgir því að
geta ekki sótt sína nánustu út úr
þessum heimi er óbærilegt.
Það er okkur þungbært að
hugsa til þess að eiga ekki fleiri
stundir með þér og vita til þess
að Anton Gauti og Guðrún Edda
eigi ekki eftir að getað kallað á
þig, spurt þig ráða eða bara
fengið huggun og faðmlag, það á
ekkert barn að vera móðurlaust.
Megir þú ævinlega vaka yfir
draumum og störfum barna
þinna og fjölskyldu uns við
sjáumst á ný, elsku, elsku syst-
ir.
Bræður þínir,
Haraldur, Guðmundur
og Gauti.
Við viljum með þessum orð-
um minnast elskulegrar frænku
okkar, Elínar Helgu, sem
kvaddi þennan heim aðeins þrí-
tug að aldri.
Elín var yngst af okkur 14
frændsystkinunum. Allt frá
unga aldri var hún einstaklega
félagslynd, lífsglöð og orkumikil
stúlka, enda vinmörg og vel lið-
in. Um hana léku ferskir vindar
enda hafði hún gaman af því að
klæða sig upp á og munum við
m.a. eftir henni í tjullpilsi, með
fullt af skartgripum og bleikt
hár.
Elín var mjög frændrækin og
mætti ávallt á alla atburði stór-
fjölskyldunnar, svo sem jóla- og
áramótaveislur, reglulegan
laugardagsgraut fjölskyldunn-
ar, sumarleika ættarinnar í
Hlíðarseli og svo mætti lengi
telja. Alls staðar var hún hrókur
alls fagnaðar og gat komið ýmsu
til leiðar með eldmóði sínum og
sannfæringarkrafti – þar með
talið að fá bræður sína og for-
eldra til að klæðast, svo árum
skipti, bleikum liðsbúningum á
sumarleikunum, geri aðrir
betur.
Sjálfa dreymdi hana um eign-
ast sína eigin fjölskyldu og varð
að ósk sinni þegar hún kynntist
honum Edda og eignaðist með
honum tvö dásamleg börn sem
voru henni afar hjartfólgin enda
var hún barnagæla og komin
langleiðina með að ljúka námi
sem leikskólakennari.
Elín var stjarna sem skein
skært í myrkrinu sem nældi að
lokum í hana og dró með sér nið-
ur í sortann. Síðustu árin var
hún flöktandi ljós sem reyndi
ítrekað að brjótast út úr fíkninni
sem hafði að lokum betur. Sú
minning sem mun lifa í huga
okkar verður ætíð af lífsglöðu
stúlkunni, stjörnunni sem skein
hátt á myrkum himni og hafði
alla burði til að verða stórbrotin
sól í lífi okkar allra. Það ljós
heldur áfram að skína og mun
vaka yfir börnum hennar, eig-
inmanni, fjölskyldu og vinum.
Við systkinabörnin sendum
aðstandendum hennar okkar
innilegustu samúðarkveðjur, í
okkar hóp er höggvið djúpt
skarð.
Baldur, Guðmundur,
Anna Margrét, Telma,
Jóhanna Kristín, Anna
Soffía, Heimir, Jóhanna
Björk og Hildur Ýr.
Fréttin af andláti systurdótt-
ur minnar, Elínar Helgu, kom
eins og reiðarslag. Tíminn stóð
kyrr, allt varð hljótt og tómleik-
inn yfirtók allt annað. Harmur
okkar er mikill þar sem þessi
unga, fallega og lífsglaða kona
er farin til lands birtunnar þar
sem kærleikurinn umvefur alla.
Brostinn er einn hlekkur í fjöl-
skyldukeðjunni.
Elín Helga var glaðlynd og
skemmtileg kona, hún átti auð-
velt með að koma fyrir sig orði
og jafnvel að gera vísur á góðri
stundu. Hún var afskaplega fé-
lagslynd og vinmörg enda rækt-
aði hún vináttuna vel og hlúði að
svo mörgum.
Elín lauk stúdentsprófi frá
Verkmenntaskólanum á Akur-
eyri 2008 og stundaði nám við
Háskólann á Akureyri í leik-
skólafræðum en hugur hennar
stefndi á að verða leikskóla-
kennari. Hún vann um tíma á
leikskólanum Lundarseli þar
sem hún naut þess að vinna með
börnum.
Stórfjölskyldan hefur þann
sið að hittast á hverju sumri í
sumarbústað sínum í Vaðlaheiði
og halda þar sumarleika þar
sem allir fjölskyldumeðlimir
taka þátt í leikjum og keppa sín
á milli. Elín var í bleika liðinu og
naut sín í bleika litnum frá toppi
til táar, meira að segja augnhár-
in hennar voru bleik. Bleikt,
glimmer og glans voru hennar
aðalsmerki. Við eigum margar
skemmtilegar minningar frá
þessum tíma með henni sem
gaman er að rifja upp.
Þegar Elín Helga var að
Elín Helga
Hannesdóttir
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við
andlát og útför ástkærs eiginmanns míns,
föður, tengdaföður, stjúpföður og afa,
KRISTJÁNS RUNÓLFSSONAR,
Arnarheiði 16,
Hveragerði.
Ragnhildur Guðmundsdóttir
Jóhann Þór Kristjánsson Olga Hinriksdóttir
Gunnar Páll Kristjánsson Laufey Andersen
Sigurður Örn Kristjánsson
Guðmundur Óli Ómarsson Hrefna Grímsdóttir
Hugrún Ómarsdóttir Sigfús Þór Sigurjónsson
Eiríkur Einar Egilsson Guðrún Vilborg Sigmundsd.
og barnabörn
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
RAGNAR ÞÓRODDSSON,
til heimilis á Dvalarheimilinu
Stykkishólmi,
lést á sjúkrahúsi Stykkishólms 28. október.
Jarðsungið verður frá Akraneskirkju mánudaginn 12. nóvember
og hefst athöfnin klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á minningarsjóð
Dvalarheimilis aldraðra í Stykkishólmi, kt. 620269-7009,
banki 0309-13-209020.
Aðstandendur
Ástkær faðir okkar og sambýlismaður,
ÞORSTEINN SVEINSSON,
fv. kaupfélagsstjóri,
Hamrahlíð 1, Egilsstöðum,
lést föstudaginn 2. nóvember á
hjúkrunarheimilinu Dyngju, Egilsstöðum.
Útförin fer fram frá Egilsstaðakirkju laugardaginn 10. nóvember
klukkan 11.
Hólmfríður, Sveinn, Guðríður, Þorbjörg, Magnús
Guðlaug Guttormsdóttir
Eiginmaður minn, faðir, fósturfaðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
TRAUSTI RUNÓLFSSON
frá Berustöðum,
Borgarsandi 3, Hellu,
lést miðvikudaginn 31. október.
Útför fer fram frá Kálfholtskirkju föstudaginn 9. nóvember
klukkan 14.
Dýrfinna Guðmundsdóttir
Anna Rósa Traustadóttir Gylfi Sigurðsson
Erla Traustadóttir Egill Sigurðsson
Hjálmar Kristjánsson Eygló Huld Jóhannesdóttir
og fjölskyldur
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
GUÐBRANDUR GRÉTAR HANNESSON
bóndi,
Hækingsdal, Kjós,
sem lést fimmtudaginn 25. október,
verður jarðsunginn frá Reynivallakirkju, Kjós, laugardaginn
10. nóvember klukkan 14.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir, en þeim sem
vildu minnast hans er bent á Minningarsjóð Reynivallakirkju.
kt. 530269-4349 og bankar. 0331-22-3517.
Hörður Guðbrandsson María Benónýsdóttir
Kolbrún Guðbrandsdóttir Jón Jens Kristjánsson
Hannes Guðbrandsson
Bragi Guðbrandsson
Helgi A. Guðbrandsson Dóra Sigrún Gunnarsdóttir
Ása A. Guðbrandsdóttir
Anna Sigríður Guðbrandsd. Sigursteinn Sigurðsson
barnabörn og barnabarnabörn