Morgunblaðið - 07.11.2018, Síða 24

Morgunblaðið - 07.11.2018, Síða 24
24 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. NÓVEMBER 2018 ✝ Elín HelgaHannesdóttir fæddist á Akur- eyri 11. febrúar 1988. Hún lést á heimili sínu 21. október 2018. Foreldrar henn- ar eru Hannes Haraldsson og Guðrún Svala Guðmundsdóttir. Bræður Elínar Helgu eru: 1) Haraldur Örn. Eiginkona hans er Björk Birkisdóttir og saman eiga þau eina dóttur. Haraldur á einnig son úr fyrra sambandi. 2) Guðmundur Heiðar. Eigin- kona hans er Herdís Arnórs- dóttir og saman eiga þau þrjú börn og fjögur barnabörn. 3) Akureyri. Foreldrar Eðvarðs eru Eðvarð Jónasson og Krist- jana Guðrún Benediktsdóttir, en þau eru bæði fallin frá. Elín Helga ólst upp á Akur- eyri og bjó þar allt sitt líf. Hún lauk námi af félags- fræðibraut Verkmenntaskól- ans á Akureyri vorið 2008. Elín Helga var ætíð virk í félagsstörfum og var m.a. for- maður Þórdunu, nemenda- félags VMA, veturinn 2007- 2008. Í framhaldinu hóf hún nám í sálfræði við Háskólann á Akureyri en skipti síðar um námsbraut og lagði stund á leikskólakennarafræði við sama skóla. Elín Helga starf- aði lengi á leikskólanum Lundarseli en hún vann einnig mikið við þjónustustörf og ár- ið 2018 hóf hún störf á veit- ingastaðnum Berlín á Akur- eyri. Útför Elínar Helgu fer fram í Akureyrarkirkju í dag, 7. nóvember 2018, klukkan 13.30. Gauti Már. Eigin- kona hans er Brynja Eysteins- dóttir og saman eiga þau tvö börn. Gauti á einnig son úr fyrra sam- bandi. 4) Hannes Rúnar. Eiginkona hans er Vilborg Einarsdóttir og saman eiga þau tvær dætur. 5) Hálfbróðir Elínar Helgu er Sverrir og á hann einn son. Elín hóf sambúð með Eð- varði Þór Eðvarðssyni árið 2012 og gengu þau í hjóna- band 11.7. 2015. Eðvarð starf- ar hjá Samherja. Börn þeirra eru Anton Gauti og Guðrún Edda og er heimili þeirra á Oft er talað um að lífið sé ekki sanngjarnt og þessa dagana er ég sammála því. Það að þú skul- ir vera kölluð frá okkur í blóma lífsins, en allar minningar okkar munu lifa áfram. Okkur tókst að gera svo margt saman, allar ferðirnar sem við fórum bæði erlendis og innanlands, þar sem t.d. Hraunsnef á stóran þátt í lífi okkar. Eins allar skemmtilegu stundirnar sem við áttum heima og í bústaðnum í Vaðlaheiði, t.d. ljóskustundirnar, þar sem þú áttir meðal annars að ýta á eina rauða takkann á fjarstýringunni til að slökkva á sjónvarpinu en einhvern veginn tókst þér að ýta á vitlausan takka. Oft þurfti maður að segja við þig hitt vinstri eða hitt hægri þar sem þú ruglaðist oft á áttum. Saman eigum við mesta fjársjóð sem hægt er að eignast en það eru börnin okkar tvö, Anton Gauti og Guðrún Edda. Betri mömmu er ekki hægt að finna þar sem þú hugsaðir svo vel um þau og kenndir þeim margt. Við elskum þig og munum sakna þín endalaust. Þú gengin ert hugglöð á frelsarans fund og fagnar með útvaldra skara, þar gleðin er eilíf, þar grær sérhver und. Hve gott og sælt við hinn hinsta blund í útbreiddan faðm Guðs að fara. Nú kveðja þig vinir með klökkva og þrá því komin er skilnaðarstundin. Hve indælt það verður þig aftur að sjá í alsælu og fögnuði himnum á, er sofnum vér síðasta blundinn. (Hugrún) Eðvarð, Anton Gauti og Guðrún Edda. Ég er þakklátur fyrir þá vin- áttu sem ég deildi með litlu syst- ur minni. Vináttu sem er ekki sjálfsögð en við leituðum alltaf hvort til annars; hvort sem hlát- ur eða grátur var í huga. Mér er minnisstætt þegar ég var tólf ára á leið á skólaball. Ég hafði aldrei sett gel í hárið og kunni ekkert til verka. Eftir til- raunaferlið var ég óviss um nið- urstöðuna svo ég leitaði til hennar, þá sex ára, til að meta hvernig til tókst. Ég fór á ballið með steyptan framtopp en Elín var minn fyrsti og besti trún- aðarvinur. Að alast upp með Elínu í Akurgerði voru forréttindi sem ég get aldrei þakkað nægilega fyrir. Við deildum um margt en deildum enn meiru, sem mótaði okkur bæði og okkar systkina- samband; þá vissu að við ættum alltaf hvort annað að. Hæfileiki Elínar til að eignast vini kom mér lítið á óvart á ung- lingsárum hennar. Hún bjó yfir mikilli tilfinningagreind og var lífsglöð að eðlisfari. Hennar helsta áhugamál var fólk; fjöl- skyldan, vinir en líka einhvern veginn allir aðrir. Vinir hennar settu mikinn svip á heimilislífið enda kærir fastagestir sem deildu með henni lífsgleðinni og hlátrinum eftirminnilega. Það var oft eins og mamma og pabbi ættu mun fleiri börn, svo náið var samband þeirra við vini hennar. Við vorum einstaklega heppin að alast upp við þann kærleik sem býr í foreldrum okkar. Ég man að hún var oft þakklát fyrir að ég nennti að skutlast með þau vinina, spila með þeim eða hjálpa með skóla- verkefni. Það sem hún vissi lík- lega ekki var hversu þakklátur ég var fyrir að fá að taka svo virkan þátt í lífi hennar. Á skólagöngu sinni sameinaði Elín áhuga sinn á félagslífi og rökfestu. Hún var formaður Þór- dunu í VMA og flutti ræðu ný- stúdents á Ráðhústorgi við út- skrift. Ræður hennar skrifuðum við undantekningarlaust saman og skemmtum okkur vel. Hún var nefnilega þeim eiginleikum gædd að geta bæði þegið hjálp og gefið hana. Aftur kom lítið á óvart þegar hún hóf nám í sálfræði við HA, þeirri fræðigrein sem snýr að mannlegri hegðun og hugsun. Á þessum árum vorum við aðskilin þar sem ég bjó í Reykjavík. Í stað samverunnar hélt samvinna okkar áfram með löngum símtöl- um og heilu ritgerðunum á sam- skiptaforritum. Elín var mjög vel gefin og átti auðvelt með það nám sem hún hafði áhuga á. Áhugi hennar á börnum leiddi hana síðar í leikskólakennara- fræði. Ég las yfir flest þau verk- efni sem hún skilaði þar og vildi óska að ég hefði haft jafn brenn- andi áhuga á minni skólagöngu og hún hafði fyrir sínu námi. Hún sagði mér að þarna væri grunnurinn og hún vildi gera sitt til að börn fengju góðan und- irbúning í lífið, þannig var hún; hjartahlý, vildi alltaf gefa af sér. Þarna hafði hún kynnst Edda sem stóð með henni í gegnum hennar erfiðustu tíma. Með hon- um átti hún tvö yndisleg börn, þau Anton Gauta og Guðrúnu Eddu. Þrátt fyrir að hafa gengið í gegnum öldudal, þá brann hún fyrir börnum sínum og elskaði Edda sinn. Það er sárt að hugsa til þess að samverustundir okkar verði ekki fleiri en ég er þakklátur fyrir það góða samtal sem við áttum fyrir stuttu. Ég mun geyma minningar um þig í hjarta mér um ókomna tíð. Minningar um trausta vináttu og trúnaðarsamband. Minning- ar um litlu systur mína sem var mér svo mikilvæg. Þeim Antoni og Guðrúnu mun ég segja sögur af þér svo þau minnist þess að hafa kynnst bestu kostum móð- ur sinnar; lífsgleðinni, vinátt- unni og hlátrinum. Hannes Rúnar Hannesson. Það högg sem fylgir því að fá svo þungar fréttir að litla systir okkar sé látin er nokkuð sem enginn ætti að þurfa að upplifa. Suð, doði, ringulreið og sorg hellist yfir okkur við þessi vá- legu tíðindi. Í framhaldi hugsum við um farinn veg. Það var pínu skrýtin tilfinning að heyra að við værum að eignast litla syst- ur og það væri að bætast í barnahópinn í Akurgerðinu. Einn okkar var þegar búinn að eignast barn sjálfur svo að Elín var orðin föðursystir um leið og hún fæddist og átti þar af leið- andi frænku sem ólst upp nær henni í aldri en við eldri bræður hennar, sem vorum fluttir að heiman þegar hún fæddist. Hún ólst því upp í hópi frændsyst- kina á svipuðu reki og hún var á sjálf. En það duldist engum að engill var fæddur og var Elín ævinlega ljósið í lífi mömmu og pabba og þá sérstaklega pabba, sem hún vafði um fingur sér eft- ir hentugleika svo okkur bræðr- um þótti nú stundum nóg um. En hvað er hægt að segja: þegar prinsessan hafði talað þá var það bara þannig. Það sannaðist best á því að ekki var við það komandi að við strákarnir fengj- um gæludýr en auðvitað fékk Elín sitt fyrsta (af mörgum) um leið og hún minntist á það við pabba sinn. Frá unga aldri var Elín ævin- lega brosandi og glaðvær, lífs- gleði hennar hafði mikil áhrif á aðra í kringum hana og var hún í blóma lífs síns og fram á fullorð- insár óhrædd við að taka ábyrð og halda utan um verkefni og koma þeim í framkvæmd. Það var einkennandi fyrir El- ínu hversu vel henni sóttist nám og átti auðvelt með að læra og tileinka sér hluti. Stefna hennar (draumur) var að vinna með börn og verða leiðbeinandi barna, hvort sem það var við sálfræði eða kennslu. Það var eins einkennandi fyrir hana El- ínu hversu marga vini hún átti og hennar nánasti vinahópur sterkur, einnig hafði hún ríka þörf fyrir að rækta fjölskyld- una. En svo þegar djöfullinn bank- ar á hennar dyr þá verður ekki við neitt ráðið og allt siðferði og skynsemi fýkur út í veður og vind með tilheyrandi afleiðing- um og fólk einangrast hvað frá öðru þar sem leiðir liggja ekki lengur saman í lífinu. Þessi heimur fíknar er eins miskunnarlaus og hægt er að hugsa sér; dregur hið versta fram í besta fólki sem ýtir öllu frá sér til að lifa í þessum heimi. Það máttleysi sem fylgir því að geta ekki sótt sína nánustu út úr þessum heimi er óbærilegt. Það er okkur þungbært að hugsa til þess að eiga ekki fleiri stundir með þér og vita til þess að Anton Gauti og Guðrún Edda eigi ekki eftir að getað kallað á þig, spurt þig ráða eða bara fengið huggun og faðmlag, það á ekkert barn að vera móðurlaust. Megir þú ævinlega vaka yfir draumum og störfum barna þinna og fjölskyldu uns við sjáumst á ný, elsku, elsku syst- ir. Bræður þínir, Haraldur, Guðmundur og Gauti. Við viljum með þessum orð- um minnast elskulegrar frænku okkar, Elínar Helgu, sem kvaddi þennan heim aðeins þrí- tug að aldri. Elín var yngst af okkur 14 frændsystkinunum. Allt frá unga aldri var hún einstaklega félagslynd, lífsglöð og orkumikil stúlka, enda vinmörg og vel lið- in. Um hana léku ferskir vindar enda hafði hún gaman af því að klæða sig upp á og munum við m.a. eftir henni í tjullpilsi, með fullt af skartgripum og bleikt hár. Elín var mjög frændrækin og mætti ávallt á alla atburði stór- fjölskyldunnar, svo sem jóla- og áramótaveislur, reglulegan laugardagsgraut fjölskyldunn- ar, sumarleika ættarinnar í Hlíðarseli og svo mætti lengi telja. Alls staðar var hún hrókur alls fagnaðar og gat komið ýmsu til leiðar með eldmóði sínum og sannfæringarkrafti – þar með talið að fá bræður sína og for- eldra til að klæðast, svo árum skipti, bleikum liðsbúningum á sumarleikunum, geri aðrir betur. Sjálfa dreymdi hana um eign- ast sína eigin fjölskyldu og varð að ósk sinni þegar hún kynntist honum Edda og eignaðist með honum tvö dásamleg börn sem voru henni afar hjartfólgin enda var hún barnagæla og komin langleiðina með að ljúka námi sem leikskólakennari. Elín var stjarna sem skein skært í myrkrinu sem nældi að lokum í hana og dró með sér nið- ur í sortann. Síðustu árin var hún flöktandi ljós sem reyndi ítrekað að brjótast út úr fíkninni sem hafði að lokum betur. Sú minning sem mun lifa í huga okkar verður ætíð af lífsglöðu stúlkunni, stjörnunni sem skein hátt á myrkum himni og hafði alla burði til að verða stórbrotin sól í lífi okkar allra. Það ljós heldur áfram að skína og mun vaka yfir börnum hennar, eig- inmanni, fjölskyldu og vinum. Við systkinabörnin sendum aðstandendum hennar okkar innilegustu samúðarkveðjur, í okkar hóp er höggvið djúpt skarð. Baldur, Guðmundur, Anna Margrét, Telma, Jóhanna Kristín, Anna Soffía, Heimir, Jóhanna Björk og Hildur Ýr. Fréttin af andláti systurdótt- ur minnar, Elínar Helgu, kom eins og reiðarslag. Tíminn stóð kyrr, allt varð hljótt og tómleik- inn yfirtók allt annað. Harmur okkar er mikill þar sem þessi unga, fallega og lífsglaða kona er farin til lands birtunnar þar sem kærleikurinn umvefur alla. Brostinn er einn hlekkur í fjöl- skyldukeðjunni. Elín Helga var glaðlynd og skemmtileg kona, hún átti auð- velt með að koma fyrir sig orði og jafnvel að gera vísur á góðri stundu. Hún var afskaplega fé- lagslynd og vinmörg enda rækt- aði hún vináttuna vel og hlúði að svo mörgum. Elín lauk stúdentsprófi frá Verkmenntaskólanum á Akur- eyri 2008 og stundaði nám við Háskólann á Akureyri í leik- skólafræðum en hugur hennar stefndi á að verða leikskóla- kennari. Hún vann um tíma á leikskólanum Lundarseli þar sem hún naut þess að vinna með börnum. Stórfjölskyldan hefur þann sið að hittast á hverju sumri í sumarbústað sínum í Vaðlaheiði og halda þar sumarleika þar sem allir fjölskyldumeðlimir taka þátt í leikjum og keppa sín á milli. Elín var í bleika liðinu og naut sín í bleika litnum frá toppi til táar, meira að segja augnhár- in hennar voru bleik. Bleikt, glimmer og glans voru hennar aðalsmerki. Við eigum margar skemmtilegar minningar frá þessum tíma með henni sem gaman er að rifja upp. Þegar Elín Helga var að Elín Helga Hannesdóttir Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs eiginmanns míns, föður, tengdaföður, stjúpföður og afa, KRISTJÁNS RUNÓLFSSONAR, Arnarheiði 16, Hveragerði. Ragnhildur Guðmundsdóttir Jóhann Þór Kristjánsson Olga Hinriksdóttir Gunnar Páll Kristjánsson Laufey Andersen Sigurður Örn Kristjánsson Guðmundur Óli Ómarsson Hrefna Grímsdóttir Hugrún Ómarsdóttir Sigfús Þór Sigurjónsson Eiríkur Einar Egilsson Guðrún Vilborg Sigmundsd. og barnabörn Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, RAGNAR ÞÓRODDSSON, til heimilis á Dvalarheimilinu Stykkishólmi, lést á sjúkrahúsi Stykkishólms 28. október. Jarðsungið verður frá Akraneskirkju mánudaginn 12. nóvember og hefst athöfnin klukkan 13. Þeim sem vilja minnast hans er bent á minningarsjóð Dvalarheimilis aldraðra í Stykkishólmi, kt. 620269-7009, banki 0309-13-209020. Aðstandendur Ástkær faðir okkar og sambýlismaður, ÞORSTEINN SVEINSSON, fv. kaupfélagsstjóri, Hamrahlíð 1, Egilsstöðum, lést föstudaginn 2. nóvember á hjúkrunarheimilinu Dyngju, Egilsstöðum. Útförin fer fram frá Egilsstaðakirkju laugardaginn 10. nóvember klukkan 11. Hólmfríður, Sveinn, Guðríður, Þorbjörg, Magnús Guðlaug Guttormsdóttir Eiginmaður minn, faðir, fósturfaðir, tengdafaðir, afi og langafi, TRAUSTI RUNÓLFSSON frá Berustöðum, Borgarsandi 3, Hellu, lést miðvikudaginn 31. október. Útför fer fram frá Kálfholtskirkju föstudaginn 9. nóvember klukkan 14. Dýrfinna Guðmundsdóttir Anna Rósa Traustadóttir Gylfi Sigurðsson Erla Traustadóttir Egill Sigurðsson Hjálmar Kristjánsson Eygló Huld Jóhannesdóttir og fjölskyldur Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, GUÐBRANDUR GRÉTAR HANNESSON bóndi, Hækingsdal, Kjós, sem lést fimmtudaginn 25. október, verður jarðsunginn frá Reynivallakirkju, Kjós, laugardaginn 10. nóvember klukkan 14. Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir, en þeim sem vildu minnast hans er bent á Minningarsjóð Reynivallakirkju. kt. 530269-4349 og bankar. 0331-22-3517. Hörður Guðbrandsson María Benónýsdóttir Kolbrún Guðbrandsdóttir Jón Jens Kristjánsson Hannes Guðbrandsson Bragi Guðbrandsson Helgi A. Guðbrandsson Dóra Sigrún Gunnarsdóttir Ása A. Guðbrandsdóttir Anna Sigríður Guðbrandsd. Sigursteinn Sigurðsson barnabörn og barnabarnabörn

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.