Morgunblaðið - 25.04.2019, Qupperneq 40

40 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. APRÍL 2019
✝ SigurþóraMagnúsdóttir
fæddist í Reykjavík
20. júní 1931. Hún
lést 12. apríl 2019 á
Heilbrigðisstofnun
Vestfjarða, Pat-
reksfirði.
Foreldrar henn-
ar voru Magnús
Guðbrandur
Bjarnason, f. 27.11.
1874, d. 13.1. 1963,
og Þórey Brandsdóttir, f. 10.7.
1887, d. 8.1. 1955.
Þóra, eins og hún var alltaf
kölluð, ólst upp í Ytri-Skógum
frá þriggja vikna aldri. Hún var
alin upp af hjónunum Margréti
22.12. 1936, og giftast þau
14.10. 1959. Pálmi dó af slysför-
um 13.12. 1975.
Þóra vann við hjúkrun frá
árinu 1958-2001 á Sjúkrahúsi
Patreksfjarðar, að undan-
teknum árunum 1987-1997 þeg-
ar hún vann á Sólvangi í
Hafnarfirði.
Þóra og Pálmi eignuðust
fjögur börn: Helgi Páll, f. 23.10.
1961, maki Sólveig Ásta, f. 4.10.
1963. Guðný Freyja, f. 3.12.
1962, maki Guðbrandur Bjarna-
son, f. 2.10. 1960. Kristinn, f.
26.5. 1963, d. 21.1. 2015, maki
Salóme Þorbjörg Guðmunds-
dóttir, f. 3.8.1966. Skjöldur, f.
17.2. 1968, maki María
Ragnarsdóttir, f. 1.11. 1965.
Barnabörn Þóru eru 11 tals-
ins og langömmubörnin 15.
Útför Þóru fer fram frá Pat-
reksfjarðarkirkju í dag, 25.
apríl 2019, og hefst athöfnin
klukkan 14.
Oddsdóttur, f.
2.10. 1869, d. 7.5.
1959, og Páli Bárð-
arsyni, f. 11.5.
1875, d. 22.10.
1943.
Þóra átti einn
albróður, Axel
Magnússon, f. 2.5.
1929, d. 3.3. 1991.
Þóra lærði
hjúkrun og útskrif-
aðist frá Hjúkr-
unarskóla Íslands árið 1958.
Sama ár flutti hún til Patreks-
fjarðar til að vinna á Sjúkrahúsi
Patreksfjarðar. Á Patreksfirði
kynnist hún Pálma Svavari
Magnússyni frá Hlaðseyri, f.
Við litum alltaf upp til Þóru
ömmu. Hún var kjarnakona,
ákveðin en á sama tíma ljúf. Ein-
staklega dugleg og kunni að meta
vinnusemi.
Amma var líka algjör prakkari
og hélt hún alltaf hátíðlega upp á
1. apríl með því að láta sem flesta
hlaupa.
Þegar amma flutti aftur á
Patró frá Reykjavík þá voru
nokkrar reglur sem við krakk-
arnir þurftum að fara eftir í sam-
bandi við heimsóknir til hennar.
Regla númer 1 var að heimsækja
ömmu ekki á morgnana þar sem
hún átti það til að horfa á sjón-
varpið fram á nótt og vildi þá fá
að sofa frameftir. Regla númer 2
var að það þýddi ekkert að kíkja í
kaffi til hennar þegar endursýn-
ingar á Glæstum vonum voru.
Annars vorum við krakkarnir
alltaf velkomin að kíkja í kaffi til
ömmu. Hún átti alltaf til kex og
nammi og var dugleg að henda í
pönnukökur sem var skolað niður
með ískaldri mjólk.
Þegar kaffispjallið dróst á
langinn við fullorðna fólkið þá var
notalegt að kveikja á sjónvarpinu
hennar ömmu og skella teikni-
myndaspólunni í tækið sem inni-
hélt góða blöndu af Tomma og
Jenna og Strumpunum.
Við lærðum það krakkarnir
þegar við urðum eldri að það var
ekki sama hvernig kaffi henni var
boðið, hún vildi hafa kaffið sterkt.
„Það verður að vera bragð af
því,“ eins og hún orðaði það. Þeg-
ar Palli byrjaði að stunda sjó þá
var honum ljóst að sjóarakaffið
væri jafnvel ekki alltaf nógu
„bragðmikið“ að hennar sið. Svo
sem skiljanlegt fyrir harðdugleg-
an hjúkrunarfæðing sem hefði
ekki gefið sjómanni tommu eftir í
vinnusemi.
Þóra amma gerði bestu fiski-
bollur í heimi. Hún sendi reglu-
lega skammta til Palla meðan
hann bjó á heimavistinni í vél-
skólanum, taldi hún það nauðsyn-
legt til að halda góðri orku í
drengnum. Eftir að Þóra Sonja
byrjaði að búa bað hún Þóru
ömmu um uppskriftina. Amma
sagði henni að setja saman slatta
af þessu og dass af hinu. Það hef-
ur enn ekki tekist að búa til jafn
góðar fiskibollur og amma gerði.
Amma var mjög fín kona og
kenndi okkur að leggja rétt á
borð. Þóra Sonja veit það í dag að
hún á alltaf að leggja hníf og gaff-
al við borð akkúrat öfugt við það
hvernig hún heldur á þeim.
Amma var mjög mikill sólar-
dýrkandi. Það þurfti ekki mikla
sól til þess að hún væri komin fyr-
ir framan íbúðina sína á Patró í
stuttum buxum og á brjóstahald-
aranum. Hún sagði okkur krökk-
unum frá því að áður fyrr hefði
hún borið á sig saltvatn til að ná
betri lit og þegar hún vann á
sjúkrahúsinu á Patreksfirði í
gamla daga hafi hún lagst í grasið
á góðviðrisdögum fyrir utan og
lagt sig á milli vakta. Við krakk-
arnir áttum margar góðar stund-
ir með Þóru ömmu, stundir sem
við erum mjög þakklát fyrir.
Þóra amma á stóran part í hjarta
okkar allra. Hvíldu í friði, elsku
amma.
Þín barnabörn,
Páll Svavar, Svanur
Þór, Þóra Sonja
og Kristín Helga.
Það er erfitt að skýra þær til-
finningar sem vöknuðu þegar ég
frétti andlát Þóru. Bernskuminn-
ingar mínar tengjast henni náið
og þó að, eins og sagt er, vík hafi
verið milli vina og fjörður milli
frænda, þá minnist ég hennar
með hlýju og þakklæti.
Amma mín, Margrét Odds-
dóttir, og afi minn, Páll Bárðar-
son, voru bændur í vesturbænum
í Ytri-Skógum undir Eyjafjöllum.
Tvö barna þeirra, synirnir Gústaf
Elí og Bárður Óli, komust á legg,
en áhugi þeirra á velferð barna
var mikill, dvöldu mörg börn hjá
þeim til lengri eða skemmri tíma.
Sagt er að 27 börn hafi fermst á
þeirra vegum. Síðasta og yngsta
barnið sem þau tóku að sér var
Þóra, en afi kom með hana eitt
sinn úr bæjarferð, kornabarn, og
hafi amma, sem þá var orðin
nokkuð fullorðin, haft einhverjar
efasemdir, hurfu þær um leið og
hún hélt á henni í fyrsta sinn, að
eigin sögn. Þóra var þeim, og sér-
staklega ömmu, eftirlát, sólar-
geisli og reyndist henni vel.
Eftir að afi lést af slysförum,
flutti amma ásamt Þóru til
Reykjavíkur og bjó fyrstu árin
hjá okkur og svo hjá Gústafsfjöl-
skyldu. Þar sem ég var sjö áum
yngri var hún í raun bæði eins og
eldri systir og föðursystir. Hún
var skemmtileg, glaðlynd og oft
uppátækjasöm. Tómas Grétar,
eldri bróðir minn, var nær henni í
aldri og kom þeim vel saman og
héldu alltaf góðu sambandi þar til
hann féll frá. Þau sátu saman við
matarborðið og hann lærði af
Þóru að halda á hníf og gaffli, en
hún var örvhent, þannig að hann
beitti hníf alltaf með vinstri
hendi!
Smári, yngri bróðir minn, er
15 árum yngri en hún, þannig að
hann kynntist henni lítið meira
en sem barnapíu, áður en hún
flutti frá okkur. Hún fór í Hjúkr-
unarskólann og var þar í heima-
vist og útskrifaðist þaðan 1958,
sama ár og ég fór utan til náms.
Þar með í raun skildu leiðir. Hún
bjó á Patreksfirði, þegar ég flutti
heim mörgum árum síðar, en ég
fékk alltaf fréttir af henni gegn-
um Tómas Grétar bróður.
Við bræðurnir, ásamt dætrum
Tómasar Grétars og fjölskyldum
okkar allra, sendum fjölskyldu
Þóru okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Pálmar Ólason.
Tárin læðast eitt og eitt niður
kinnarnar og golan leikur um
vangann svo þorna tárin og hugs-
anirnar streyma fram. Mig lang-
ar að skrifa fáeinar línur og
minnast Þóru Magg. Þegar ég
flutti til Patreksfjarðar árið 1974
hitti ég Þóru í fyrsta sinn á
Björgunum hjá Lilju minni og
Jóni mági hennar. Seinna lágu
svo leiðir okkar saman á Sjúkra-
húsinu á Patreksfirði þar sem
Þóra var hjúkrunarkona. Einn
daginn stoppaði Þóra mig í Urð-
argötunni þar sem ég var að bera
út blöðin, hún spurði mig hvort
ég vildi ekki frekar koma að
vinna uppi á sjúkrahúsi og hætta
að vinna á þremur stöðum eins og
ég gerði.
Ég varð í fyrstu mjög hissa og
gat ekki séð mig fara þangað að
vinna en ákvað að láta á það
reyna og þiggja vinnuna og hef
aldrei séð eftir því.
Þóra var mér alltaf góð og
elskuleg. Snemma bankaði sorg-
in á dyrnar hjá henni en árið 1975
missti Þóra elskulega manninn
sinn, hann Pálma, frá fjórum
börnum en hann lést af slysförum
13. desember 1976. Missirinn var
mikill og söknuðurinn sár hjá
litlu fjölskyldunni. Þóra var harð-
dugleg og það var fátt sem stopp-
aði hana. Svo dró aftur ský fyrir
sólu þegar elsku Kiddi sonur
hennar greindist með krabba-
mein en hann lést úr þeim skelfi-
lega sjúkdómi í janúar 2015.
Hann var giftur og tveggja barna
faðir og átti þá einn afastúf og
annan á leiðinni.
Við Þóra áttum margar góðar
stundir saman á árunum áður og
mikið gátum við hlegið að vitleys-
unni sem okkur datt í hug. Ég á
svo margar góðar og skemmti-
legar minningar sem ég gæti
skrifað um en ég ætla að geyma
þær í huga mínum og hjarta.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Jónsdóttir)
Lítill hörpustrengur snertir hjarta mitt.
Lítið tré fellir laufin
eitt og eitt
uns þau hverfa ofan í jarðveginn
og koma ekki aftur.
Lítill hörpustrengur snertir hjarta mitt
.
Af litla trénu hefur
enn eitt laufið fallið
og eftir sit ég hljóð
og tárin falla.
Ég kveiki á kerti
stari á logann
það er þögn
en í hjarta mínu
eru tilfinningar
til þín.
Til þín
sem ég kveð með söknuði
og ég bið
í hljóðri bæn
bið fyrir þér.
Tárin falla eitt og eitt.
Ég hugsa um liðinn tíma
góðar stundir.
Þakklæti
fyllir huga minn og hjarta
þakklæti til þín
elsku besta Þóra mín.
(Solla Magg.)
Góða ferð í sumarlandið, elsku
Þóra mín, og takk fyrir liðinn
tíma
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið
Í hugann kemur minning mörg
og myndir horfinna daga
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
(Höf. ókunnur)
Börnum Þóru, tengdabörnum
og fjölskyldum þeirra votta ég
mína dýpstu samúð.
Sólveig S. Magnúsdóttir
(Solla Magg.).
Sigurþóra
Magnúsdóttir
Elskuleg mág-
kona og svilkona, Ír-
is Karlsdóttir, er
fallin frá eftir erfið
veikindi. Íris ólst
upp í Kópavogi hjá
móður og tveimur bræðrum en
föður sinn missti hún barnung.
Þau Íris og Mummi kynntust þeg-
ar hann fór suður í Stýrimanna-
skólann og það ríkti svo sannar-
lega mikil eftirvænting á
æskuheimili Mumma þegar hann
var væntanlegur heim til Akur-
eyrar til að kynna verðandi eig-
inkonu. Hin verðandi mágkona
beið í ofvæni og með þvílíkri til-
hlökkun að berja nýjan fjölskyldu-
meðlim augum, skellti sér út á
svalir um leið og bíllinn renndi í
hlað og góndi með velþóknun á fal-
legu konuna sem steig úr bíl bróð-
urins.
Íris og Mummi bjuggu sitt
fyrsta heimili í Hraunbæ með
elstu strákana, Kalla og Halla og
litla drenginn Hauk sem þau
misstu tíu vikna. Þannig barði
sorgin snemma dyra hjá fjölskyld-
unni. Leiðin lá síðan norður á Ak-
ureyri og í barnahópinn bættust
Laufey, Lilja og Arnar ásamt tví-
burabróður sem ekki auðnaðist líf.
Það var í mörg horn að líta á stóru
Íris Karlsdóttir
✝ Íris Karlsdóttirfæddist 6. febr-
úar 1947. Hún lést
2. apríl 2019.
Útför Írisar fór
fram 24. apríl 2019.
heimili en Íris var
forkur dugleg við
uppeldi og heimilis-
störf. Þegar börnin
uxu úr grasi lærði
hún til sjúkraliða og
starfaði sem slík við
Sjúkrahúsið á Akur-
eyri og síðar á Land-
spítalanum.
Íris var fagurkeri
og listhneigð, áhuga-
málin beindust að
garðrækt, öllu sem laut að hann-
yrðum og hún hannaði gjarnan
sjálf verkin sem hún vann en auk
þessa teiknaði hún bæði og mál-
aði. Hún var vandvirk og fjölhæf
en lítillát og hélt hæfileikum sín-
um ekki á lofti.
Fjölskyldan flutti aftur suður
og eftir því sem árin liðu jókst tími
og tækifæri til ferðalaga. Við í fjöl-
skyldu Mumma eigum fjölda
góðra minninga af sameiginlegum
ferðalögum okkar erlendis og inn-
anlands í sumarbústöðum, í borg-
arferðum, við sólarstrendur og á
lystiskipum.
Síðasta árið stríddi Íris við al-
varleg veikindi sem hún tókst á við
af yfirvegun og þrautseigju. Nú
þegar við kveðjum Írisi og þökk-
um samfylgdina í gegnum lífið er
hugurinn hjá Mumma og bróður-
fjölskyldu allri. Innilegar samúð-
arkveðjur, kæra fjölskylda, megi
guð og góðir vættir styrkja ykkur
í sorginni.
Halldóra, Gunnar,
Ólafur og Inga Lára.
Við þökkum auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför dóttur okkar, systur,
mágkonu og föðursystur,
BJARGAR ARADÓTTUR,
rafmagnsverkfræðings
og tölvunarfræðings,
sem andaðist 5. apríl.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á krabbameinsdeildum
Landspítalans og öðrum sem veittu umönnun og þjónustu í
veikindum hennar.
Díana Þ. Kristjánsdóttir Ari G. Þórðarson
Þórður Arason Elínborg G. Sigurjónsdóttir
Kristján M. Arason Andrea J. Mohr-Arason
Ari, Sigurjón, Bjarmi, Benjamín, Elías og Helgi
Okkar kæri,
GUÐMUNDUR ÞORSTEINSSON
frá Efri-Hrepp, til heimilis að
Leynisbraut 38, Akranesi,
lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands á
Akranesi 20. apríl. Útförin fer fram frá
Reykholtskirkju laugardaginn 4. maí klukkan 13.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vildu
minnast hans er bent á gjafa- og minningarsjóð
Heilbrigðisstofnunar Vesturlands, reikningsnúmer 552-26-411,
kt. 470108-0370.
Gyða Bergþórsdóttir
Guðrún J. Guðmundsdóttir Jóhannes Guðjónsson
Bergþór Guðmundsson Bryndís R. Jónsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Okkar ástkæra móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN ÁSGERÐUR JAKOBSDÓTTIR,
áður Álfheimum 44,
lést á Hrafnistu í Reykjavík sunnudaginn
21. apríl.
Útförin fer fram frá Langholtskirkju mánudaginn 13. maí
klukkan 13.
Ólafur Pálsson Sigrún Edda Hálfdánardóttir
Gunnar Rúnar Pálsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGURBJÖRG GUÐVARÐARDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð í
Kópavogi aðfaranótt páskadags.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju
föstudaginn 3. maí klukkan 15.
Málfríður Magnúsdóttir
Ingólfur Magnússon Ástríður Hartmannsdóttir
Magnea Magnúsdóttir Friðrik Sigurðsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÁRNÝ GUÐJÓNSDÓTTIR,
Hamravík 30,
Borgarnesi,
lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands á
Akranesi 19. apríl. Útför hennar fer fram frá
kapellunni á Drangsnesi laugardaginn 27. apríl klukkan 14.
Ingólfur Andrésson
Haraldur Vignir Ingólfsson Helga Lovísa Arngrímsdóttir
Guðjón Ingólfsson I. Guðmunda Hreinsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og
viðeigandi liður, „Senda inn
minningargrein,“ valinn úr felli-
glugganum. Einnig er hægt að
slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum dög-
um fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Minningargreinar