Stefnan - 01.04.1923, Blaðsíða 6

STEFNAN
þess, að vj er íslendingar erum lifandi
þjóð, og á framfaraskeiði, ef vjer
hagnýtum okkur með trúmensku og
drenglund menningarstrauma þá, er
hingað falla.
Hingað falla einnig þungir böl-
straumar. —-----------------
Einhverntíma hefir verið sagt, að
gullið ætti ekkert föðurland. í sam-
bandi við þau ummæli, ætla jeg nú
að fara nokkrum orðum urn þann böl-
straum, er öðrum fremur eyðir föð-
urlandsást og öllum þjóðlegum metn-
aði. Jeg á við hina svonefndu bolsh-
víkingastefnu.
Engum blandast lengur hugur um,
að íslenzkir alþýðuforingjar hafa
gjörst málsvarar þeirrar stjórnmála-
stefnu, er orðið hefir ofan á í Rúss-
landi, og nú ræður þar lögum og lof-
um.
En sökum þess, að sárfáum íslend-
ingum er kunnugt um hið raunveru-
lega ástand í Rússlandi, skoða jeg
það sem skyldu mína að skýra frá
því. Og sannleikurinn um þessa
stefnu verður sagður afdráttarlaust:
Foringjarnir lofa verkamannin-
um öllu fögru, — en svíkja hann.
þeir spilla vinnugleði, ábyrgðar- og
r j ettartilf inning verkamannsins,
gjöra hann óánægðan með alt og
alla, og hvetja hann þannig bein-
línis til lagabrota — jafnvel
hryðjuverka.
Foringjarnir, er oftast eru sjer-
góðir og tilfinningarlausir menn,
ná hæglega yfirráðum yfir atkvæð-
um fátækari verkamanna, en
stefna þeim svo með ljúgandi glam-
uryrðum út að hinum yzta sjón-
deildarhring drauma- og hillinga
heims. Foringjarnir bíða rólegir
þar til stjómleysi, lögbrot og alls-
konar siðspilling er komin í al-
gleyming, — þá hrifsa þeir völdin.
En breytingin verður sú, að öll
fyrirtæki og allar auðsuppsprettur
komast undir yfirráð enn færri
manna en verið hafði, áður en
valdaskiftin fóru fram.
Stundum, þegar mikið er í húfi,
fremja hinir valdasjúku menn og
vikadrengir þeirra grátleg ofbeldis-
verk. í Rússlandi vóru karlmenn
skotnir, — svo dóu konur og börn úr
sulti.
En tilgangurinn helgar meðalið!
það er verið að gjöra alla jafna,
alla að góðum og rjettlátum mönn-
um. það er verið að mynda fullkomið
ríki á jörðu hjer.
En þegar karlmenn vóru skotnir,
losnaði um rjettindi, og þá er konur
og börn sultu í hel, eignuðust Gyðing-
ar rjettindin. Meðan frændur bárust
á banaspjótum, unnu Gyðingar hið
víðlenda, rússneska ríki. — Nú ráða
þeir öllu þar. — það er hið „nýja
þjóðfjelagsskipulag“ í Rússlandi.
Síðla sumars 1920, tókst nokkrum
hinna „vantrúuðu", (en svo nefna
Gyðingar alla þá, er ekki eru gyðinga-
ættar) að ná í skýrslu yfir embættis-
menn og aðra meðlimi bolshvíkinga-
stjórnarinnar í Rússlandi. Sú skýrsla
sýndi ljóslega, að í ráðstjórninni vóru
Gyðingar í yfirgnæfandi meiri hluta.
Aðeins sárfáir Rússar gegndu þá em-
bættum í Rússlandi.
þá varð og öllum ljóst, að hin svo