Fréttablaðið - 15.06.2019, Page 58

„Er það öryggi að skulda mikið?“ spyr Eygló Harðardóttir sem segir hugmynd sína um gott heimili snúast um líðan og gott fjölskyldulíf frekar en eignarhald. FRÉTTABLAÐIÐ/SIGTRYGGUR
Við stefnum á að tyrfa þakið í sumar,“ segir Eygló Harðardóttir og tek u r á móti blaðamanni í húsi sínu sem er í bygg­
ingu í Mosfellsbæ. Eiginmaður
hennar, Sigurður E. Vilhelmsson,
er líka heima, heilsar en hverfur svo
frá í framkvæmdirnar.
Eygló er í stuttu fríi að hlaða batt­
eríin en svo fer hún aftur á Hótel
Sögu þar sem hún er í starfsnámi
sem matreiðslunemi.
Nútímalegur torfbær
„Þetta verður nútímalegur torf bær,
við f luttum inn í október 2017, í
sama mánuði og ég hætti á Alþingi.
Við höfðum áður haldið til í hjólhýsi
fyrir utan húsið en það var orðið
kalt og vindasamt. Þegar kisurnar
okkar voru flúnar inn í hús komum
við á eftir,“ segir Eygló og hlær. Þótt
húsið sé í raun enn byggingarsvæði
er afar notalegt um að litast og allt
til alls. „Hér er bráðabirgðaeldhús
sem ég smíðaði úr afgangsmóta­
timbri, salerni og sturta en við
vorum ekki með sturtuna í hálft ár
eftir að við f luttum inn og fórum
bara í sund á hverjum degi.
Nú er eitt herbergi í húsinu nán­
ast alveg tilbúið eins og við viljum
hafa það, og það er svefnherbergið,“
segir Eygló og býður til sætis í stof­
unni þar sem eru stórir gluggar á tvo
vegu. Útsýnið er fallegt, í garðinum
hefur Eygló sett niður matjurtir
og köttur læðist sældarlegur um í
grasinu.
„Nú er Siggi að ganga frá þak­
köntum og búa þakið undir torfið.
Þar kemur annað lag af dúk og svo
takkadúkur sem er til þess að halda
vatni svo torfið verði ekki of þurrt.
Þar ofan á kemur loks þrefalt lag af
torfi,“ segir Eygló um næstu skref í
byggingarframkvæmdunum.
Er það öryggi að skulda mikið?
Eygló og Sigurður eiga tvær dætur,
þrettán og nítján ára. Þau hafa verið
saman í 22 ár og giftu sig árið 2000,
sama ár og eldri dóttir þeirra fædd­
ist.
„Við vorum bæði í FB en kynnt­
umst reyndar ekki í skólanum,
yngri systir hans er vinkona mín.
Við höfum reynt ýmislegt á hús­
næðismarkaðnum en alltaf liðið
vel,“ segir Eygló.
„Ég hef verið á leigumarkaði, ég
hef líka átt húsnæði en þá fannst
mér ég bara vera að leigja af Íbúða­
lánasjóði. Áður en við f luttum
hingað þá bjuggum við í Hafnar­
firði í miðbænum á rólegum stað og
það var mjög fínt. Þar áður leigðum
við litla íbúð í Vesturbænum vegna
þingstarfanna en fórum heim um
helgar til Vestmannaeyja á meðan
ég var þingmaður Suðurkjördæmis
þar sem við áttum gamalt hús.
Það fannst okkur líka mjög fínt,“
segir Eygló og segist halda að það
séu aðrir hlutir mikilvægari þegar
kemur að hamingju heimilisins en
eignarhald. Hún segist aðspurð ekki
hafa fundið fyrir meira öryggi þegar
hún átti sitt eigið húsnæði en þegar
hún var á leigumarkaði. „Því hvað
er öryggi? Er það öryggi að skulda
rosalega mikið?
Áskorun að byggja
Það er ekki alltaf þannig að fólk
eigi húsin sín, mér finnst stundum
eins og húsið eigi fólkið sem býr í
því,“ segir Eygló og segir sérstakan
anda og stemningu fylgja hverjum
íverustað. Það er fyrst og fremst
áskorun að byggja og frábært að fá
tækifæri til þess. Eftir því sem ég er
meira í byggingarframkvæmdum,
hvort sem það er hér heima eða fyrir
Kvennaathvarfið, þá eykst virðing
mín fyrir þeim sem starfa í þessum
iðnaði. Ég skil núna miklu betur af
hverju framkvæmdir taka oft lang­
an tíma, það eru mörg handverk á
bak við hvern einasta hlut sem þarf
að gera.“
Eygló hefur nóg fyrir stafni því
auk þess að vinna á hefðbundnum
tólf tíma vöktum við matreiðslu á
Hótel Sögu stýrir hún undirbúningi
og framkvæmdum við fjölbýlishús
fyrir Kvennaathvarfið og er stjórn­
arformaður Lánasjóðs íslenskra
námsmanna.
Fastar í athvarfinu
Eygló rifjar upp að þegar hún var
félags­ og húsnæðismálaráðherra
hafi Sigþrúður Guðmundsdóttir,
f ramk væmdast ý ra Kvennaat­
hvarfsins, komið til hennar í ráðu­
neytið og rætt við hana stöðuna í
athvarfinu.
„Hún greindi mér frá aukinni
aðsókn í Kvennaathvarfið og að
konur þyrftu að dvelja þar sífellt
lengur vegna erfiðrar stöðu á hús­
næðismarkaði. Því þegar kona fer út
af heimili sínu vegna ofbeldis er hún
heimilislaus. Þegar hún er tilbúin til
þess að fara úr athvarfinu þarf hún
að finna sér annað heimili og oft
að byrja frá grunni, tekur sjaldn­
ast neitt með sér nema börnin og
kannski einhverjar flíkur. Sigþrúður
greindi mér frá því að konurnar ættu
í miklum erfiðleikum með að finna
sér húsnæði. Og hvort sem það var
hringt úr athvarfinu eða konurnar
hringdu sjálfar voru leigusalar hik­
andi. Margar þessara kvenna eru af
erlendum uppruna og því ekki með
sama tengslanetið, það getur verið
stór hindrun,“ segir Eygló og segist
hafa farið í að skoða úrræði í heim­
inum fyrir konur í þessari stöðu.
Af hverju byggið þið ekki bara?
„Ég las lokaritgerð Thelmu Guð­
mundsdóttur félagsráðgjafa, sem
starfar í Kvennaathvarfinu, um
stöðu þessara kvenna þar sem
niðurstaðan var að peningaleysi
og skortur á húsnæði væru helstu
hindranir fyrir því að konur öðlist
sjálfstæði eftir ofbeldissamband. Í
ritgerðinni kynnti hún úrræði þar
sem þolendur fá eigið húsnæði,
borga leigu og fá stuðning félags­
ráðgjafa til að byggja upp líf sitt
aftur. Mér fannst þetta áhugaverð
leið og fór að leita upplýsinga. Ég
fann samtök í Kanada sem buðu
upp á mjög fjölbreytt húsnæði fyrir
konur sem hafa verið beittar ofbeldi,
byggðu og ráku það sjálfar. Sig­
þrúður segir að ég hafi sagt við hana
í kjölfarið: Af hverju byggið þið ekki
bara? Og mér skilst að hún hafi ekki
verið alveg nógu sátt við mig eftir
þennan fund,“ segir Eygló og brosir
að minningunni og segir að sem
betur fer hafi Sigþrúður ekki verið
ósátt við hana lengi. „Því stuttu eftir
að ég hætti í ráðuneytinu bankaði
ég upp á hjá henni og spurði hana
hvort ég mætti ekki hjálpa henni að
gera þetta að raunveruleika. Og hún
sagði bara; Jú! Og svo sagði öll stjórn
Kvenna athvarfsins líka jú. Byrjum
og sjáum hvar við endum!“
Fá stjórn yfir eigin lífi
Eygló segist hafa hrifist af starfi
Kvennaathvarfsins og þeim jákvæða
baráttuanda sem þar ríkir. „Ég fékk
góða innsýn í reksturinn þegar
ég var á þingi og í ráðuneytinu.
Ég heimsótti athvarfið og starfs­
menn þess ná að búa þeim sem
sækja athvarfið gott umhverfi sem
stuðlar að vellíðan. Mjög margir
mættu taka Sigþrúði og hennar
Öll störf eru
mikilvæg
Eygló Harðardóttir, fyrrverandi ráðherra,
starfar nú sem matreiðslunemi á Hótel
Sögu, byggir torfbæ í Mosfellsbæ og vinnur
ásamt Kvennaathvarfinu að byggingu fjöl-
býlishúss fyrir þolendur heimilisofbeldis.
STUTTU EFTIR AÐ ÉG
HÆTTI Í RÁÐUNEYTINU
BANKAÐI ÉG UPP Á HJÁ
HENNI OG SPURÐI HANA
HVORT ÉG MÆTTI EKKI
HJÁLPA HENNI AÐ GERA
ÞETTA AÐ RAUNVERU-
LEIKA. OG HÚN SAGÐI
BARA JÚ!
↣
Kristjana Björg
Guðbrandsdóttir
kristjana@frettabladid.is
1 5 . J Ú N Í 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R26 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
1
5
-0
6
-2
0
1
9
0
4
:5
1
F
B
0
8
0
s
_
P
0
5
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
8
0
s
_
P
0
4
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
8
0
s
_
P
0
2
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
8
0
s
_
P
0
3
8
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 2
3
3
A
-E
A
E
4
2
3
3
A
-E
9
A
8
2
3
3
A
-E
8
6
C
2
3
3
A
-E
7
3
0
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
4
A

F
B
0
8
0
s
_
1
4
_
6
_
2
0
1
9
C
M
Y
K