Ófeigur - 15.12.1951, Qupperneq 33

ÓFEIGUR
33
þegar þýða skal Ijóð, fram yfir hagorða menn, heldur
en að prenta sýnishorn eftir erlenda höfunda, sem
stórskáld hafa þýtt á íslenzku, þannig að menn, sem
skilja frumtextann geti borið kvæðin saman við þýð-
inguna og síðan fellt dóma. Ég hefi valið „Stóð ég úti í
tunglsljósi“ og ,,Ó þá náð að eiga Jesúm“. Jónas Hall-
grímsson og Matthías Jochumsson eru höfuðskáld Is-
lendinga. Þessvegna eru þýðingar þeirra ósambærilegar
við samskonar vinnu annarra manna, sem hafa annað-
hvort htla eða enga skáldgáfu.
Jónas þýðir eftir Heine, sem er eitthvert frægasta
ljóðskáld í vesturlöndum. Frumkvæðið þykir gott á
þýzku, en ekki hefur það þó náð þar svipaðri aðdáim eins
og þýðing Jónasar á Islandi. Þetta kemur af því, að
Jónas var svo mikið skáld, að hann gat gefið ljóðinu
enn meiri töfrafegurð og óútskýranlegan snilldarblæ
á móðurmáli sínu, heldur en sjálfur Heine í frumtext-
anum. Sama máli er að gegna um sálminn „Ó, þá náð
a.ð eiga Jesúm“. Sá sem orti það ljóð, hafði orðið fyrir
sárum og óvæntum ástvinamissi. Kvæðið er kvala-
stuna manns, sem ratað hefir í mikla ógæfu. Ekki eru
til eftir þann höfund önnur kvæði, sem hafa sérlega
þýðingu. Þessi sálmur er hrífandi á ensku, enda mjög
dáður í enskumælandi löndum. En í þýðingu Matthí-
asar er haldið öllu, sem er yndislegt og hrífandi í frum-
textanum, en miklu aukið við af ljóðmagni hins íslenzka
trúarskálds. Menn geta ef til vill, með slíkum saman-
burði, áttað sig betur en áður á þeirri staðreynd, að
ágæti þýddra ljóða fer fyrst og fremst eftir því, hvort
þýðandinn er stórskáld eða ekki. 1 ljóðaþýðingum er
ekkert til sem heitir iðnaður eða hagvirk vinna. Þar
er ekki um annað að ræða heldur en skáldgáfu, og
hana á háu stigi, eða algert gildisleysi. Menn geta
hugsað sér, hve fáir mundi hirða um að eiga „Álfa-
reiðina“ eða „Ó, þá náð“ á íslenzku í þýðingu eftir hag-
yrðinga eða smáskáld. Þær þýðingar hefðu grafizt í
sandi gleymskunnar um leið og þær voru gerðar. Ljóða-
þýðingar hafa eingöngu gildi eftir skáldgáfu og anda-
gift þeirra sem þýða. Stórskáld Islendinga hafa auðg-
að þjóðina með allmörgum ódauðlegum þýðingum. Beztu
þýðingarnar eru eftir beztu skáldin. Áðrar þýðingar
eru gildislausar nema til samanburðar við frumheim-
ildina.