Ófeigur - 15.12.1951, Qupperneq 11
ÖFEIGUR
11
þjónum réttvísinnar í skrifstofu sinni. Þurfi hann að
hafa nokkum viðbúnað: Vitni, lögfræðing, stálþráð
og ljósmyndara. Lét bæjarfógeti sér þetta vel líka, eftir
atvikum.
Næsta dag kemur bæjarfógeti á skrifstofu Helga, og
er þá í fylgd með honum Franz, aðalendurskoðandi
stórdómarans, og fleiri heldri menn. Byrjuðu nú orða-
skipti helzt milli Helga og endurskoðenda. Viðbúnaður
var viðunandi. Örugg vitni voru á staðnum, ljósmynd-
arinn og lögfræðin. Hinsvegar bilaði stálþráðurinn og
tókst ekki að geyma orðaskiptin, eins og til var ætlazt.
Helgi lét í ljós efa um hæfni endurskoðandans til
að gegna þessu vandasama starfi, þar sem hann hefði
í vetur játað fyrir rétti, í sambandi við kæru hótel-
þernunnar á hendur einum þjóni réttvísinnar, að
hann hefði þá á vissu tímabili í Eyjum ekki vit-
að, hvort hann hefði farið milli húsa í vagni eða
fótgangandi. Bæjarfógetinn setti nú rétt og bað
Franz að skila plöggum Helga úr vörzlu réttvísinnar.
Þá kom Ijósmyndarinn til skjalanna og tók mynd af
söfnuðinum. Ber þar mest á aðalmönnunum, Helga og
Franz. Er endurskoðarinn á þeirri mynd því líkastur,
sem gera má ráð fyrir að Gissur Þorvaldsson hafi lit-
ið út þegar hann þeisti yfir grundirnar við Héraðs-
vötn til að hitta Sturlunga á Örlygsstöðum.
Á næstu mynd er leiksviðið breytt. Þá er Franz
orðinn likastur Kristjáni II. á hinu fræga málverki,
þar sem hann gengur boginn og bældur kringum
steinborðið, eftir 20 ára vist innan múra. Helgi kaup-
maður er hinsvegar undrandi og spyrjandi. Franz
hafði fyrst játað, að hann skilaði ekki nema litlum hluta
bókhaldsins, því að meginhlutinn væri enn til athug-
imar hjá þeim stóru í Reykjavík. Helgi krafðist, að
hverju blaði væri flett í bókunum og öll fylgiskjöl tal-
in. En þá nálgaðist það augnablik þegar svipur Giss-
urar hvarf af endurskoðaranum. Nú kom í ljós, honum
til skelfingar, að víða höfðu blöð tapazt úr löggiltum
bókum og mörg af fylgiskjölunum fyrirfundust ekki.
Lýsti Helgi nú hátíðlega yfir sök á hendur endur-
skoðendunum og réttvísinni fyrir allt ferðalag þeirra
með viðskiptabækur hans og þá ekki síður fyrir þá
gálausu meðferð, sem verið hafði á þessum atvinnu-