Dagblaðið Vísir - DV - 10.05.2019, Qupperneq 16

16 FÓKUS - VIÐTAL 10. maí 2019
gera, ekki bara þessi ferð, en hún
er einungis hluti af öllu því sem
mig langar að gera. Hún er upp-
hafið að einhverju risastóru.“
Upplifði stefnuleysi og hræðslu
Aðspurður út í viðhorfs-
breytinguna segir Viktor hana hafa
verið meðferðarráðgjafa að þakka,
sem hafi náð til hans og fengið
hann til þess að sjá lífið í öðru ljósi.
„Allt mitt líf þá hef ég verið svo-
lítið, „ekki neinn“. Eða í raun mjög
margir, en ekki með neina stefnu,“
segir Viktor. „Þessi ráðgjafi náði til
mín á þann hátt að hann fékk mig
til að snúa höfðinu algjörlega við.
Hann sýndi mér hvað lífið hafði
farið snögglega frá mér og fékk
mig til þess að sjá að ég hafði bara
verið einhver ferðalangur í eig-
in lífi. Á því augnabliki áttaði ég
mig og varð skíthræddur. Ég sá að
ég var ekki að stefna neitt, ég vissi
ekki hver ég var eða hvað ég var að
gera. Það blossaði upp smá neisti
sem fór svo af stað og fljótlega fóru
dagarnir að líða og ég velti því fyrir
mér hvað mig langaði virkilega
að gera og reyndi að móta mynd
af sjálfum mér. Það var svo stórt
augnablik fyrir mig þegar hann
fékk mig til þess að sjá þetta, að ég
fór í svakalegt kvíðakast og þá fyrst
fór ég að taka eftir því hvað ég var
í raun kvíðinn. Ég hafði aldrei séð
það áður. Síðan fór ég að taka eftir
fullt af hlutum hjá sjálfum mér sem
mig langaði að laga og bæta. Svo
ég ákvað að tækla þetta á hverjum
degi. Ég hugsaði með mér hvern-
ig ég gæti lagað þetta og hvernig
ég gæti orðið sú manneskja sem
mig langar að vera. Hægt og ró-
lega fór ég að mynda mér það líf
sem mig langar að lifa en auðvitað
komu fjölmargar hraðahindranir.
Ég ákvað að taka öllu með opnum
örmum og er búin að reyna margt.
Ég er búinn að lesa mikið um tilf-
inningar og ég hef komist að því að
ég var bara dofinn. Ég hélt áfram
þangað til ég sá loksins skýra
mynd af draumalífinu mínu og nú
stefni ég að því marki.“
Lærir mest á því að glíma við
kvíðann
Að ferðast í kringum heiminn
hefur verið langþráður draumur
Viktors en vegna kvíðans þorði
hann aldrei að hugsa um það.
„Ég bara mokaði yfir það. Ég var
svo hræddur og hugsaði stanslaust
um framtíðina. En fyrir um hálfu
ári tók ég ákvörðun og hef unnið
statt og stöðugt að þessum draumi.
Ég hef kynnst svo mörgu fólki sem
er að hjálpa mér í kringum þetta
og það hefur svo mikið gerst sem
ég bara skil ekki. Ég hélt að ég væri
sjálfur að fara að axla alla ábyrgð-
ina á þessu, en ég er búinn að læra
mjög vel að treysta á hlutina, að
sjá að hlutirnir séu að gerast. Ég er
búinn að sá þeim fræjum sem ég
get og núna sé ég hvað þetta er að
verða stórt. Ég er auðvitað búinn
að lenda í ýmislegu og hef séð
fram á það að ég muni ekki geta
farið, en ég held alltaf fast í þenn-
an draum – og þessi kvíði, hann á
ekki séns í mig núna. Hann reynir
og það koma augnablik þar sem
ég hugsa: „Jæja, eitt gott slys væri
bara fínt núna. Bara ef ég slít vöðva
þá væri það bara flott.“ En þannig
hefur kvíðinn alltaf verið hjá mér.
Hann tekur alla framtíðina frá mér
og reynir að halda mér öruggum,“
segir Viktor sem getur í dag hleg-
ið að þeim hugsunum sem kvikna
stundum upp vegna kvíðans.
„En ég elska að berjast við
hausinn á mér. Það er svo gaman
að glíma við kvíðann og ég sé hann
bara sem vin minn í dag. Hann
mótar mig, reynir að níðast á mér
og stjórna mér á hverjum degi, en
ég tekst á við ýmis skrítin verkefni
í staðinn. Ég hef til dæmis alltaf
hatað kulda af því að hausinn á
mér var alltaf að segja mér að kalt
væri vont. Ég ákvað að fara á Win-
hof-kuldanámskeið og takast á við
kuldann. Svo hef ég gengið upp á
Esjuna á tánum. Þá var ég að lesa
bókina eftir hann Sölva þar sem
hann talar um þetta og ég ákvað að
prófa. Hausinn á mér sagði stöð-
ugt við mig: „Hvað ertu að gera,
drullaðu þér niður, ertu ekki að
grínast maður!“ En ég komst alla
leið upp og fór aftur niður. Ég svelti
mig líka í fimm daga og drakk að-
eins vatn. Það gerði ég af sömu
ástæðu. Ég finn með hverjum
deginum að ég er að verða sterk-
ari andlega og læri að lækka þessa
kvíðarödd. En mér finnst líka gott
þegar hún öskrar á mig, því þá læri
ég svo mikið.“
Undirbýr sig fyrir það versta en
vonar það besta
Undanfarna sex mánuði hefur
mikill undirbúningur farið í heims-
reisu Viktors og hann segist eiga
erfitt með að átta sig á hvort allt sé
tilbúið eða ekki.
„Það er allt tilbúið hjá mér and-
lega og líkamlega en ég veit í raun-
inni ekki hvað mig gæti vantað, af
því að ég er að fara í ferðalag þar
sem allt getur gerst. Ég hætti að
skipuleggja ferðalagið fyrir stuttu af
því að það var maður sem ráðlagði
mér að fara út með ekkert plan.
Gera bara hlutina sem bjóðast og
gera þá vel. Ég gerði því aðeins
lauslegt plan og ég leyfi mér svo
að breyta ef ég vil. En það er mikill
undirbúningur sem þarf fyrir svona
ferðalag, samt sem áður, sérstak-
lega þegar þú ert að glíma við kvíða.
Ég þarf alltaf að undirbúa mig fyrir
það versta en vona það besta.“
Viktor sagði upp vinnu sinni fyr-
ir þremur mánuðum. Hann segir
það áhættu sem hann hafi orðið að
taka til þess að geta undirbúið sig
nóg. Hann leitaði sér ráða hjá Krist-
jáni Gíslasyni sem ók í kringum
heiminn á mótorhjóli. Einnig þurfti
hann að fá sprautur, ferðaleyfi og
fleira.
Langar að hjálpa fólki
Viktor tók þá ákvörðun að byrja
ferðalag sitt í Noregi þar sem móð-
ir hans býr og teiknaði hann svo
upp gróft plan af ferðaleið í gegn-
um heiminn sem hann getur farið
eftir ef til þess kemur.
„Endapunkturinn verður í New
York þaðan sem ég flýg heim. Ég er
ekki búinn að kaupa miðann heim
svo ég er ekki í neinni keppni við
tímann. Ég er bara með þetta grófa
plan og reikna með því að vera í
rúmt ár á ferðinni. Eini staðurinn
sem ég stoppa lengi á er Ítalía en
ég er mjög spenntur fyrir því. Þar
þekki ég marga sem starfa sem
kokkar en sjálfur hef ég kunnáttu
í eldhúsi og get vonandi reddað
mér einhverri vinnu þannig.
Svo ætla ég að vinna til dæmis á
hostelum og reyna að eyða sem
minnstum pening. Mig langar líka
að fara í sjálfboðastörf og reyna að
hjálpa fólki. Ég hef lært að ef mað-
ur hjálpar öðrum þá fær maður
það einhvern veginn til baka.“
Viktor segir foreldra sína
ánægða með að sjá hann gera það
sem hann langar að upplifa en
hann viðurkennir þó að hann sjái
glitta í smá kvíða og ótta hjá þeim.
„Ég sé alveg þennan ótta, þar
sem ég þekki hann svo vel, en þau
eru að reyna að sýna hann ekki.
Það er örugglega erfitt að vita að
barnið manns sé að fara í svona
ferðalag en þau eru líka bara svo
ánægð með að ég sé að fara að
upplifa þetta. Ég er mjög þakklátur
fyrir að foreldrar mínir séu svona
ánægðir fyrir mína hönd, því að
þá myndast ekki óþarfa kvíði hjá
mér út frá því. Þetta verður líka
mikil þroskaferð fyrir mig og mig
langaði til þess að fara einn. Það
eru líka ótrúlega margir á þessari
plánetu svo ég er í rauninni aldrei
einn, ég hlýt nú að kynnast ein-
hverjum. Það hlýtur að vera alla-
vega ein manneskja sem ég get
talað við í þessu ferðalagi. Svo er
líka búið að kenna mér að fara
með sem minnst með mér og ég
ætla að gera það. Mig langar auð-
vitað að vera með allt til alls, skó,
fatnað og verkfæri, en ég er búinn
að læra að treysta því fólki sem
hefur áður farið í svona ferðir og
segir mér að taka ekki of mikið.
Ég vona að ég geti reddað mér,
það hljóta að vera til dekk í Ítalíu
eða skrúfjárn í Þýskalandi,“ segir
Viktor og skellir upp úr.
Það er hægt að laga sjálfan sig
Í gegnum ferðalag sitt ætlar
Viktor að leyfa fólki að fylgjast
með sér á Instagram þar sem
hann mun bæði sýna frá dagleg-
um verkefnum í gegnum mynd-
bönd og taka myndir og skrifa um
ferðina.
„Það er rosalega stórt mark-
mið hjá mér að reyna að hjálpa
fólki sem glímir við mikinn kvíða.
Mér finnst mikilvægt að segja
fólki að vera opið fyrir öllu og að
láta vita að vanlíðanin þarf ekki
alltaf að vera þarna. Það er alltaf
hægt að laga sjálfan sig og ég mun
segja frá því á Instagram hvernig
ég er að glíma við allt saman. Ég
hef líka afar gaman af því að taka
myndir og skrifa og því mun ég
halda úti ferðabloggi á Instagram
í leiðinni.“ n
Hægt er að fylgjast með ferða-
lagi Viktors á Instagram undir
notandanafninu: viktors_story
Afgreiðum HÁDEGISMAT Í BÖKKUM
alla daga ársins til fyrirtækja og stofnana
GÆÐA BAKKAMATUR
Mismunandi réttir
ALLA DAGA VIKUNNAR
Hólshraun 3, 220 Hafnarfjörður / S 555 18 10 og 565 1810 / veislulist@veislulist.is / veislulist.is
HRINGDU OG PANTAÐU Í SÍMA 555 1810
Viktor leggur af
stað í heimsreisu
þann 15. maí
með hjól, tjald
og myndavél.
Ég hef
lært það
að ef maður
hjálpar öðrum
þá fær maður
það einhvern
veginn til baka.