Skessuhorn


Skessuhorn - 02.05.2007, Blaðsíða 16

Skessuhorn - 02.05.2007, Blaðsíða 16
16 MIÐVIKUDAGUR 2. MAI2007 Sóknarfæri í stangveiði á silungi Rætt við Sigurð Má Einarsson, fiskifræðing um vannýtt tækifæri Borgfirðinga Þriðjudaginn 8. maí næstkom- andi gengst atvinnu- og markaðs- nefnd Borgarbyggðar, ásamt Veiði- málastofnun og Landssambandi veiðifélaga, fyrir ráðstefnu sem ber heitið „Silvmgsveiði í héraði." Þar verður meðal annars fjallað um þetta vannýtta sóknarfæri í stang- veiði á Vesturlandi. Skessuhorn leit af því tilefni inn til Sigurðar Más Einarssonar, fiskiffæðings og deild- arstjóra Vesturlandsdeildar Veiði- málastofnunar. Hann segir silungs- veiði í vötnum mjög vannýtta auð- lind. Menn lúra ómeðvitað á verðmætum „Trú mín er sú að margir land- eigendur geri sér ekki grein fýrir því hversu mikil auðæfi þeir eiga í silungsvötnum," hefur Sigurður Már spjalhð. „Eg held að framtíðar tækifærin til stangveiði verði að koma úr silungsveiðinni því lax- veiðin er þegar vel nýtt og ekki borð fyrir báru þar til fjölgunar. Reyndar eru siltmgsveiðimenn oft annar markhópur en laxveiðimenn sem er gott mál, því þá fjölgar þeim sem stunda veiði. Silungsveiðin hefur á sér meiri fjölskyldublæ og er enda ódýrari en laxveiðin. Með þessari ráðstefhu er verið að kanna áhuga heimamanna á hvað og hvort þeir vilji gera eitthvað með þessa auðlind sína. Það er erfitt að koma af stað átaki í veiðinýtingu í vötnum ef heimamenn eiga ekki ffumkvæð- ið. Sigurður Guðjónsson, fram- kvæmdastjóri Veiðimálastofnunar sagði á aðalfundi Landssambands veiðifélaga á síðasta ári að með markvissum aðgerðum og upp- byggingu mætti gera silungsveiðar jafn verðmætar og laxveiði er nú hér á landi. Ef það er rétt eru hér mikil ónýtt verðmæti," segir Sig- urður Már. Lítil sem engin kynning á veiðisvæðum Þeir sem vilja renna fyrir silung lenda oft í vandræðum vegna þess hversu litlar aðgengilegar upplýs- ingar eru til um veiðivötn t.d. um hvar eigi að kaupa veiðileyfi, hvern- ig eigi að komast á viðkomandi veiðistaði og hversu mikið er að veiðast. Þó hefur ástandið lagast ögn með tilkomu Veiðikortsins. „Það vantar tilfinnanlega upplýs- ingar um veiðisvæði, hvar hægt er að kaupa veiðileyfi og annað eftir því. Hinsvegar er margt hægt að gera, sérstaklega ef menn taka höndum saman og stofha veiðifélög um tiltekið vatnasvæði. I Mýra- og Borgarfjarðarsýslu eru tvö vatna- svæði sem skera sig úr hvað fjölda vatna varðar. Þessi vatnasvæði eru Arnarvatnsheiði, þar sem eðli máls- ins samkvæmt eru eingöngu heiðar- vöm og síðan Mýrarnar með sín láglendisvötn. Síðarnefhda svæðið er sérstaklega áhugavert til að fara af stað með nýtángarátak. Mýrarnar eru mun nær markaði og því Kklega ódýrara að starta einhverju þar heldur en uppi á Arnarvatnsheiði. Það sem háir heiðarvötnunum er að þangað komast fáir. Skiptar skoðan- ir eru um hvort leyfa eigi bílaum- ferð á þessa staði eða hvort eigi að markaðssetja þá, eins og þeir eru í dag. Eg ætla ekki að setjast í dóm- arasætið í því máli,“ segir Sigurður. Astæður vannýtingar á vötnum Sigurður Már segir að ástæður fyrir vannýtingu vatna séu ýmsar og mörg sjónarmið sem togist á. „Ef einhvers konar veiðifélag hefur ekki verið til staðar um nýt- ingu og umsjón með veiðinni eða að þau eru óvirk þá gemr það haft að segja. Einnig er aðgengi víða erfitt, vegleysur og bleymr. Fólk getur t.d. ekki farið með börnin sín í veiði og látið þau ganga tvo kíló- metra, það gengur ekki. Svo verður einhver aðstaða að vera til staðar við viðkomandi veiðivam. I dag eru komnar margar kynslóðir Islend- inga sem eru aldir upp á mölinni. Þetta fólk fer ekki út í móa til að ganga örna sinna, það þarf því aug- Ijóslega salernisaðstöðu. Síðan þarf eitthvert skýli þar sem hægt er að setjast niður, fá sér nesti eða bara til að hvíla lúin bein. Skormr á þekk- ingu landeiganda á veiðinýtingu getur einnig skipt máli. Hverjir eru að veiða, hvað mikið og svo ffam- vegis.“ Átak háð vilja heimamanna „Veiðinýting er misþróuð í siltmgnum, en er komin lengst þar sem félagskerfi hefur verið stofhað um nýtingu á laxveiði á svæðinu, eins og ég sagði fyrr. I þau félög hefur verið hægt að sækja í ómetan- legan fróðleik um nýtingu á þessum hlunnindum. En það verður auðvit- að ekkert átak gert í svona málum nema heimamenn vilji það sjálfir. Sérfræðiþekkingin er til hér á svæð- inu hjá starfsmönnum Veiðimála- stofhunar. Þar væri hægt að fá upp- lýsingar um veiðiþol og rækmn. Að koma upp aðstöðu og gera vatnið og umhverfi þess spennandi kostar auðvitað peninga sem gæti þó borg- að sig upp á tiltölulega stuttum tíma ef vel er að málum staðið. Ymsir sjóðir leggja til fjármuni í svona frumkvöðla- eða uppbygg- „Lax- og silungsveiSi í straumvötnum í Borgarbyggð er mjög vel markaðssett ogþar hef- ur tekist aí hámarka arí af auðlindinni, “ segir Sigurður Már og bætir við að sáknarfœr- in liggi í betri nýtingu stangveiði á silungi í vötnum. Stangveiði á silungi er fjölskyldusport. Hér er ung stúlka við silungsveiði á Amarvatns- heiði. Ljósm. Bjöm Theodársson. Gullin viðbót við ferðaþjónustuna „Islendingar eru búnir að upp- götva að Borgarfjörður er annað og meira en þjóðvegur númer eitt. Hér eru sumarhúsabyggðir að spretta upp eins og gorkúlur á haug, ein- hverja afþreyingu þarf fyrir alla þessa gesti. Það hafa ekki allir áhuga á golfi, stangveiði er einnig góður kostur. Hér erum við með aragrúa af vömum sem mörg hvert bíða efrir því að einhver taki sig til og fari að veiða í þeim. Stangveiði skilar mun meiri arði en netaveiðin, hvort sem það er silungs- eða lax- veiði og það er aukin ásókn í veiðar með auknum ffítíma og bætmm efhahag þjóðarinnar. Tekjur af sil- ungsveiði er sermilega litlar í dag miðað við laxinn en það breytir ekki því að þarna eru sóknarfæri. Það er áætlað að um 55.000 íslendingar smndi stangaveiðar að einhverju marki og um fimm þúsund erlendir veiðimenn komi til landsins árlega. Silungsveiðihlunnindi í stöðuvöm- um em því mjög vannýtt í Borgar- byggð, þrátt fyrir mergð vama sem mörg hver em með stóra fiski- stofna. Þarna era því mikil sóknar- færi. Lax- og silungsveiði í straum- vötnum í sveitarfélaginu er hins- vegar mjög vel markaðssett og þar hefur tekist að hámarka arð af auð- lindihni. Við þurfum að gera það sama með vömin,“ sagði Sigurður Már Einarsson, fiskiffæðingur og deildarstjóri að lokum. bgk Sigurður Már losar hér silung úr neti. ingarstarf eins og Framleiðnisjóður landbúnaðarins og Fiskræktarsjóð- ur, svo einhverjir séu nefndir. Með fundinum á hótel Hamri, þann 8. maí næstkomandi, væri æskilegt að kanna grundvöll og áhuga landeig- enda fýrir átaksverkefni á sviði auk- innar veiðinýtingar í vötnum á svæðinu.“ Netið gæti gagnast vel til kynningar og sölu I nútíma umhverfi er það ekki gefið að jarðeigendur séu endilega bændur að aðalatvinnu. Því er ekk- ert víst að einhverjir séu heima á bæjunum til að selja veiðileyfi eða gefa leiðbeiningar. Markaðsseming er einnig heilmikil vinna sem krefst kunnáttu og tíma. „Þetta mál er auðvelt að leysa,“ segir Sigurður Már, „fólk á að nýta sér netið bemr. Þar væri hægt að setja upp síðu þar sem væntanlegir veiðimenn greiða bara beint og prenta út kvittun. Þá er málið af- greitt. Einnig mætti hafa þar leiðar- lýsingu, veiðitölur, besm veiðistaði, aðstöðu sem er í boði og annað sem viðkæmi viðkomandi veiðivatni. En það er ekki nóg. Það þarf að kynna svæðið, auglýsa það. Fara inn á upplýsingarmiðstöðvarnar, í sumar- húsabyggðirnar með auglýsingar, eins og hér í Munaðarnesi og Svignaskarði. Það þarf að kynna stangveiði sem fjölskylduíþrótt sem hún sannarlega er, ef rétt er á mál- um haldið. Silungsveiðin er ekki bara fýrir fáa útvalda sem ganga með gildari veski en allur almenn- ingur, hún er fýrir alla.“ J

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.