Morgunblaðið - 11.07.2019, Blaðsíða 35

Morgunblaðið - 11.07.2019, Blaðsíða 35
Mynd 1 Myndin er tekin úr skýrslunni Sjálfbær Elliðaárdalur – Stefna Reykjavíkur. Lokaskýrsla starfshóps 31. ágúst 2016 (sjá bls. 13). Á fimmtudaginn í síðustu viku birtist grein eftir mig í Morgunblaðinu undir yfirskriftinni „Meiri- hlutinn gengur á Elliðaárdalinn“. Grein- ina birti ég samdæg- urs á Facebook-síðu minni og hlaut hún þar ágætis viðbrögð. Hins vegar gerði borgar- stjóri, Dagur B. Eggertsson, veru- legar athugasemdir við skrif mín þar og sá ástæðu til að ásaka mig um ósannindi, sem ég tel mig knú- inn til að svara á opinberum vett- vangi. Borgarstjóri sagði meðal annars: „Sæll – og takk fyrir að merkja mig í þessu. Það þarf greinilega að seil- ast langt í þessu máli til að skapa áhyggjur og reyna að kveikja úlfúð. Mín reynsla er sú að betra sé að halda sig við staðreyndir í hverju máli og takast á við þau á þeim grunni.“ Fer frjálslega með staðreyndir Fyrir það fyrsta langar mig að taka heilshugar undir þau orð borgarstjóra að betra sé að halda sig við staðreyndir og takast á við málin á þeim grunni í stað þess að fara frjálslega með þær, eins og borgarstjórinn gerir gjarnan, m.a. í þessu máli. Borgarstjóri heldur áfram og skrifar: „Skipulagið á Stekkjabakka hefur lengi verið í undirbúningi og í langan tíma, ekki síst vegna ná- lægðar við Elliðaárdalinn. Hins veg- ar nær það ekki til dalsins.“ Við þá fullyrðingu borgarstjóra að skipulagið við Stekkjabakka nái ekki til Elliðaárdalsins er áhugavert að staldra, enda er sú fullyrðing röng. Eins og sjá má á meðfylgjandi mynd (mynd eitt) sem tekin er upp úr lokaskýrslu starfshóps um sjálf- bæran Elliðaárdal (sjá bls. 13 í skýrslu), um stefnu Reykjavík- urborgar í málefnum dalsins, er lagt til að ytri mörk dalsins séu dregin um Stekkjarbakka. Rangfærslur borgarstjóra Í nýrri skipulagstillögu er svo lát- ið að því liggja, eins og sjá má á mynd tvö, að starfshópurinn sem stóð að skýrslunni um sjálfbæran Elliðaárdal hafi dregið ytri mörk dalsins framhjá Stekkjarbakkanum. Það er rangt! Ekki er unnt að draga aðra ályktun en að hér sé um að ræða rang- færslur af hálfu borg- arstjóra, en staðreynd- irnar (myndirnar), sem Degi er svo tíðrætt um að nauðsynlegt sé að halda sig við – sem ég er raunar sammála – tala sínu máli. Þá gerði borgar- stjóri því skóna að ég hefði vísvitandi farið rangt með þrjár grundvallar- staðreyndir í grein minni, en hann skrifar orðrétt: „Líkt og þér er hugsanlega kunnugt um þá eru þrjár grundvallar staðreyndarvillur í grein þinni: 1. Skipulagssvæðið við Stekkjabakka er sunnan við Elliða- árdalinn, bæði landfræðilega (uppi á bakka) og í afmörkun dalsins í aðal- skipulagi. Elliðaárdalurinn var skil- greindur sem Borgargarður í að- alskipulaginu og má ekkert gera í dalnum sem ekki fellur að þeirri skilgreiningu. Borgargarður er ný- mæli – nokkurs konar þjóðgarðar í borginni,“ skrifar Dagur. Sú fullyrðing borgarstjóra að skipulagssvæðið við Stekkjabakka sé ekki innan marka Elliðaárdalsins er beinlínis röng eins og mynd eitt sýnir. Í umsögn Umhverfisstofn- unar (UST) frá 4. mars 2019, við breytingu á deiliskipulagi við Stekkjarbakka, kemur fram að þró- unarsvæðið sé víðfeðmara en í nú- gildandi aðalskipulagi. Með öðrum orðum er búið að útvíkka þróunar- svæðið umtalsvert og koma því fyr- ir í miðjum Elliðaárdalnum. Með hreinum ólíkindum Þá er að mati Umhverfisstofn- unar hugsunin með hverfisvernd, þ.e. að skilgreina dalinn sem borg- argarð, sú að hann verði nýttur sem þjónustusvæði fyrir almenning. Það er með hreinum ólíkindum að borgarstjóri skuli halda því fram að það að skilgreina Elliðaárdalinn sem borgargarð (þróunarsvæði) veiti einhverja vernd. Umhverf- isstofnun bendir réttilega á í um- sögn sinni að áætlaðar fram- kvæmdir falli ekki allar að áætlunum um þróunarsvæðið þar sem hún tengist ekki útivist, íþróttastarfsemi eða samfélagsþjón- ustu eins og skýrt er tekið fram í aðalskipulaginu (sjá bls. 276 í aðal- skipulagi). Það verður ekki séð að gróður- húsahvelfing, með pálmatrjám og öðrum suðrænum gróðri, gríðar- legri ljósmengun, aukinni umferð og miklu raski og inngripi í ósnortna náttúru Elliðaárdalsins samræmist þessari skilgreiningu um Borgargarð. Borgarstjóra væri því hollt að rýna betur umsögn Um- hverfisstofnunar áður en hann tjáir sig frekar um málið! Hverfisvernd veitir enga vernd Að lokum skrifar borgarstjórinn: „3. Þú fullyrðir að Elliðaár eða nær- svæði séu ekki friðaðar með hverfis- vernd – það er rangt – þær eru það einmitt í gildandi deiliskipulagi, og nú er verið að útfæra aukna vernd, einsog tillaga mín á sínum tíma gerði ráð fyrir. Sú fullyrðing að árnar séu ekki hverfisverndaðar skv. náttúruverndarlögum er hins vegar rétt, enda gera náttúruvernd- arlög ekki ráð fyrir hverfisvernd. Hverfisvernd byggir á skipulags- lögum.“ Þessi fullyrðing borgarstjóra að Elliðaárnar séu friðaðar með hverfisvernd er haldlaus því að í umsögn Umhverfisstofnunar, er bent á að verið sé að áætla mikið rask inn á vatnasviði Elliðaáa. Það kann að vera að árnar séu friðaðar í orði en ekki á borði. Í þessu sam- hengi hlýtur sú réttmæta spurning að vakna: Hvers konar vernd er hverfisvernd ef hún veitir enga vernd heldur orsakar rask? Hér er eingöngu um staðreyndir að ræða enda er það einnig mín reynsla að best sé að halda sig við þær; höldum áfram að tala um stað- reyndir. Eftir Björn Gíslason » Það verður ekki séð að gróðurhúsahvelf- ing, með pálmatrjám og öðrum suðrænum gróðri, gríðarlegri ljós- mengun, aukinni um- ferð og miklu raski og inngripi í ósnortna nátt- úru Elliðaárdalsins samræmist þessari skil- greiningu um borgar- garð. Björn Gíslason Höfundur er borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins. Ósannindi borgarstjóra um Elliðaárdalinn Mynd 2 Úr nýrri skipulagstillögu borgarstjóra. 35 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. JÚLÍ 2019 Sundin blá Staðarhaldarinn í Viðey getur með góðri samvisku sagt þeim sem vilja heimsækja eyjuna að grasið sé grænna hinum megin. Þannig sjón blasir að minnsta kosti við frá Sundahöfn. Árni Sæberg
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.