Morgunblaðið - 11.07.2019, Qupperneq 48

48 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. JÚLÍ 2019
Einhvers staðar
stendur „Mennirnir
spá en Guð ræður“.
Atli Freyr frændi
minn, sonur Guðmundar föður-
bróður míns og Pálínu konu
hans, hefur kvatt þetta jarðlíf
aðeins tæpum mánuði eftir stóra
bróður Bjössa. Báðir voru þeir
heitt elskaðir í stórri fjölskyldu.
Það má eiginlega segja að eitt af
höfuðeinkennum föðurfjölskyldu
okkar Atla sé fjölskyldukærleik-
ur og einstök ást til barna og
barnabarna. Þar fóru þau fremst
í flokki amma okkar Atla og afi,
Ásgerður og Björn í Núpsdals-
tungu.
Og aldrei hef ég vitað meiri
systkinaást en hjá systkinum
föður míns Björns og Guðmund-
ar bróður hans.
Miðfjörður var fjörðurinn
þeirra. Dýrmætar árlegar heim-
sóknir og samvera þar. Atli
Freyr var í huga mínum litli
frændi minn, hann var yngstur í
barnahópi hjónanna á Jaðars-
brautinni á Akranesi umvafinn
af foreldrum sínum og stóru
systkinunum. Ég sé hann fyrir
mér lítinn með fallega ljósrauða
hárlokka – orðheppinn varð
hann snemma og talaði eins og
fullorðinn þó ungur væri að ár-
um. Glaðbeittur og hugmynda-
ríkur – mikill gleðigjafi á heim-
ilinu. Honum datt svo margt í
hug og var ekkert að liggja á því
. Sem fullorðinn var Atli alveg
einstaklega hugulsamur við for-
eldra sína og eyddi miklum tíma
með þeim og veit ég að það var
þeim Pálínu og Guðmundi dýr-
mætt. Atli menntaði sig bæði
hér á landi og erlendis. Það var
einmitt í Bretlandi sem hann
kynntist Halínu sem varð eig-
inkona hans og þau eignuðust
tvö myndarleg börn. Ást og
hamingja ríkti. Seinna skildu
þeirra leiðir en vinátta hélst.
Ég hitti Atla Frey frænda
minn á förnum vegi á Akureyri
fyrir nokkrum árum – þar gekk
hann arm í arm með glæsilegri
konu. Þar var komin inn í líf
Atla, Þorgerður ástin hans og
eiginkona – þau ljómuðu, það
lýsti af þeim, svo samvalin. Atli
frændi minn var hamingjunnar
maður. Þau Þorgerður heim-
sóttu okkur Dónald á Dalvíkina
og var gaman eins og alltaf í
kringum þennan skemmtilega,
fróða frænda minn. Hann hafði
frá mörgu að segja og gerði það
svo skínandi vel.
Já, „Mennirnir spá en Guð
ræður“. Guð blessi minningu
Atla Freys Guðmundssonar –
Guð blessi ástvini hans alla.
Helga Mattína Björnsdóttir,
Dalvík.
Mér er tregt tungu að hræra
þegar ég kveð vin minn Atla
Frey Guðmundsson hinstu
kveðju en þakklátur er ég for-
sjóninni fyrir að hafa átt hann að
vini í fjóra áratugi hvar aldrei
bar skugga á. Leiðir okkar lágu í
upphafi saman í gegnum hesta-
mennsku og þær voru margar
ferðirnar sem við fórum saman á
hestum um byggðir landsins og
óbyggðir.
Lengstan hluta starfsævinnar
gegndi Atli starfi skrifstofu-
stjóra í iðnaðar- og viðskipta-
ráðuneytinu. Neytenda- og sam-
keppnismál voru sá málaflokkur
sem hann hafði lengst af á sinni
könnu og því viðfangsefni ásamt
öðrum verkefnum sem honum
Atli Freyr
Guðmundsson
✝ Atli Freyr Guð-mundsson fædd-
ist 3. apríl 1948.
Hann lést 15. júní
2019.
Útför Atla fór
fram í kyrrþey 26.
júní 2019.
voru falin sinnti
hann af kost-
gæfni.
Atli gleymist
seint þeim sem
honum kynntust
enda var hann
sannkallaður
gleðigjafi sem
færði með sér
birtu og yl hvar
sem hann kom.
Hann var ríflega
meðalmaður á hæð, bjartur yf-
irlitum, beinn í baki og bar sig
vel, aðsópsmikill í framgöngu,
einstakt snyrtimenni og fyllti vel
út í öll þau rými þar sem hann
kom. Það gerði Atli þó fyrst og
fremst á jákvæðan hátt því lund
hans var létt, spaugsyrði voru
sjaldan langt undan vörum og
honum var tamara að sjá hið já-
kvæða fremur en hið neikvæða í
fari samferðamanna sinna. Atli
hafði þægilega og notalega ná-
vist, enda hlýr í framgöngu og
heilsaði gjarnan ættingjum og
vinum með þéttu faðmlagi. Hann
var lífsglaður maður, skemmti-
legur, vinsæll og eftirsóttur fé-
lagi. Það var eftirminnilegt að
vera með honum á mannamót-
um, því þar var eins og hann
þekkti alla og allir þekktu hann.
Minnisstætt er mér þegar ég
kynnti hann fyrir móðurafa mín-
um, því þeir urðu frá fyrsta degi
miklir og einlægir vinir þótt ald-
ursmunurinn væri mikill, og Atli
varð í framhaldinu vinur allra í
þeirri stóru fjölskyldu.
Einn var sá eiginleiki sem var
hvað ríkastur í fari Atla, en það
var umhyggja hans fyrir öðru
fólki. Skipti þá engu hver átti í
hlut, því hann gerði aldrei
mannamun, umgekkst alla eins
og vildi allra götu greiða. Atli
kom úr stórri fjölskyldu og var
ættrækinn, vinmargur var hann
og sýndi vinum sínum og fjöl-
skyldum þeirra einstaka rækt-
arsemi.
Heilsu Atla Freys hrakaði síð-
ustu árin og hratt undir lokin. Í
þeim erfiðleikum naut hann
ómetanlegs stuðnings Þorgerðar
konu sinnar sem þá eins og jafn-
an áður stóð þétt við hlið hans.
Heilsubrestinum tók Atli eins og
öðru í lífinu á jákvæðan hátt, af
yfirvegun og hæfilegri bjartsýni
í bland við skynsamlegt raunsæi.
Þegar við kvöddumst í síðast
sinn á Landspítalanum skömmu
áður en Atli féll frá, var ljóst að
hann gerði sér grein fyrir í hvað
stefndi en hafði á orði með bros
á vör, að hann hefði átt gott líf
með góðu fólki og lifað sér til
gleði. Því gætu þær ljóðlínur
Stefáns frá Hvítadal í kvæðinu
Vorsól, þegar hann segir: „Ég á
öllum gott að gjalda/gleði mín er
djúp og rík“ verið ortar í orða-
stað Atla Freys Guðmundsson-
ar. Með þeim orðum kveðjum
við Iðunn kæran vin um leið og
við sendum Þorgerði, Svövu
Maríu, Guðmundi Páli og öðrum
aðstandendum Atla Freys okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Þorgeir Örlygsson.
Kveðja frá bekkjar-
systkinum á Bifröst
Nú á vordögum hittumst við
bekkjarsystkinin vestur á Snæ-
fellsnesi til að fagna fimmtíu ára
útskriftarafmæli okkar úr Sam-
vinnuskólanum á Bifröst og rifja
upp ljúfar minningar um skóla-
árin, en það var skarð fyrir
skildi þar sem vantaði Atla Frey
Guðmundsson í hópinn. Hann
hafði ekki treyst sér til ferð-
arinnar sökum heilsubrests. Við
vissum ekki þá hversu alvarleg
veikindi hans voru og þess vegna
kom það okkur á óvart þegar
fregnin barst af andláti hans.
Atli var frá upphafi leiðtogi
bekkjarins og var meðal annars
formaður skólafélagsins seinni
veturinn sem við vorum á Bif-
röst. Hann var ræktarsamur við
okkar hóp og var í nánu vina-
sambandi við mörg okkar alla
tíð. Hann var skarpgreindur og
fjölfróður, vinmargur og vina-
fastur.
Atli var glettinn að eðlisfari
og einstaklega klókur að sjá
skemmtilegar hliðar á bæði
mönnum og málefnum og hafði á
hraðbergi gamansögur af ýmsu
tagi. Við kveðjum bekkjarbróður
okkar Atla Frey Guðmundsson
með virðingu og þakklæti. Bless-
uð sé hans minning.
Fyrir hönd bekkjarsystkina á
Bifröst,
Sigurður Á. Sigurðsson.
Dáinn, horfinn, harmafregn.
Atli Freyr er genginn til æðri
heima og hefur kvatt æsku sinn-
ar draumalönd alltof fljótt. Við
skipuðumst í sveit undir merkj-
um Framsóknarflokksins ungir
að árum. Hann varð snemma
fullgildur maður og varð fram-
kvæmdastjóri Sambands ungra
Framsóknarmanna, erindreki
flokksins, gekk við hlið þeirra
sem fremstir fóru, ráðherra og
þingmanna flokksins, á miklum
umbrotatímum.
Atli Freyr var í fremstu röð
ungra framsóknarmanna þar
sem fór harðsnúið lið og óvægið
sem vildi brjóta í rústir og
byggja upp á nýtt. Fullvíst má
telja að á árunum 1965 til 1974
hafi enginn flokkur átt jafn öfl-
uga sveit ungs fólks og
Framsóknarflokkurinn með þá
Baldur Óskarsson og Ólaf Ragn-
ar Grímsson í forystu og grasrót
magnaðs fólks sem bæði færðist
mikið í fang og gerði sig gildandi
með íslenskri þjóð næstu ára-
tugi. SUF varð á þessum árum
að alvöru stjórnmálahreyfingu
eða flokki innan Framsóknar-
flokksins og sótti einnig sín syst-
urlönd til átaka innan SÍS. Þá
var ekki aðalatriðið að lofa for-
ingjana eða þingmennina heldur
veita þeim aðhald og berjast fyr-
ir hugsjónum framtíðar.
Atli Freyr naut sín, hann átti
trúnað beggja hreyfinga, mann-
gerðin var úr gulli, hann virti þá
sem voru eldri og dró úr öllu of-
fari jafnaldra sinna. Atli Freyr
hafði ekki hæst á þingum, hann
hugsaði í lausnum og ábyrgðin
sem honum var falin gerði hann
vitran og gætinn. Hann var
sagnamaður og húmoristi og
sögurnar sem hann mundi og
flutti manni með sínum hætti
voru oft ævintýralega skemmti-
legar.
Atli Freyr gekk menntaveg-
inn og varð trúr embættismaður
íslenska ríkisins, þjónaði mörg-
um ráðherrum í viðskiptaráðu-
neytinu og allir báru honum ein-
staka sögu. Hann erfði
snyrtimennsku og glæsilegt fas
föður síns, sem ég man vel eftir
af flokksþingum, og gerði kröfu
um virðingu við hverja stóra
stund.
Atli Freyr var hestamaður og
bast þar enn æringjum og frískri
sveit sem hóf íslenska hestinn til
vegs og virðingar í ferðum um
landið, ekki síst í gegnum Ís-
hesta með Einari Bollasyni og
Guðmundi Birki Þorkelssyni. Og
morgunsöngurinn með útlend-
ingunum var ekki af verri end-
anum og heyri ég kitlandi hlátur
Atla Freys koma þar við sögu
því á morgnana var slegið upp
kór og allir sungu, útlending-
arnir líka: „Framsóknarmenn,
framsóknarmenn, Stalín er
dauður, kratinn lifir enn, fram-
sóknarmenn, framsóknarmenn,
Stalín er dauður, húrra, húrra.“
Og þegar þeir félagar með stór-
an hóp Þjóðverja mættu for-
sætisráðherra Steingrími Her-
mannssyni upp á Kili stigu allir
úr hnakknum og sungu fyrir
okkar mann þennan söng. „Ég
er svoleiðis aldeilis hissa, það
eru bara fleiri framsóknarmenn
í Þýskalandi en hér,“ sagði for-
sætisráðherann með bros á vör.
Hann ásamt félögum sínum stóð
svo að blótum Gránufélagsins
þar sem menn drukku ótæpi-
lega, tókust á í sjómann eða
krumlu og kváðu drápur, en risu
til nýrra leika að morgni. Og svo
reis Atli Freyr líka til nýrrar
baráttu með SSÁ og leiðum að
hamingju þeirra sem losa sig við
þann arma þræl sem áfengið er.
Minningin er björt um dáða-
dreng sem elskaði Þorgerði sína
sem kom inn í líf hans og leiddi
hann um grænar grundir ham-
ingjunnar og reyndist honum
best þegar mest þurfti við, ekki
síst þegar heilsunni fór að
hraka.
Ég kveð Atla Frey með sökn-
uðu og heyri enn rödd hans
hvísla að mér sögum frá
skemmtilegasta tíma Íslands-
sögunnar.
Hafðu þökk fyrir allt og allt,
Atli Freyr. Þorgerður og fjöl-
skylda innilegar samúðarkveðj-
ur, við andlát og útför höfðingj-
ans.
Guðni Ágústsson.
Kær vinur og félagi til
margra ára, Atli Freyr Guð-
mundsson, er fallinn frá eftir
langvinn og erfið veikindi. Frá-
fall hans er okkur félögunum
mikið áfall, sem og öðrum sem
til hans þekktu.
Fyrir mörgum áratugum
stofnuðu Atli og nokkrir vinir
hans óformlegan félagsskap sem
hafði það að markmiði að ræða
þau málefni sem efst væru á
baugi í þjóðfélaginu á hverjum
tíma. Á þessum samverustund-
um var m.a. rætt um stjórnmál í
frekar léttum tón, þótt ekki
væru menn alltaf sammála og
naut sín þar vel frásagnarhæfi-
leiki Atla, þekking hans á bak-
sviði stjórnmálanna og kunn-
ingsskapur við leikendur á því
sviði. Ekki voru þó eingöngu
rædd mál í léttum dúr, heldur
einnig af mikilli alvöru þegar
það átti við. Undir gamansemi
Atla Freys bjó alvara hins
reynda manns sem hafði samúð
með öllum sem erfitt áttu og
vildi leggja sitt af mörkum til að
greiða götu þeirra.
Starfsvettvangur Atla var í
stjórnsýslunni, þar sem hann
sinnti störfum skrifstofustjóra í
viðskiptaráðuneytinu. Skiljan-
lega hlóðust mörg trúnaðarstörf
á herðar Atla í starfi við hina op-
inberu stjórnsýslu. Þá var Atli
mikilsvirtur félagsmálafrömuð-
ur. Hann var formaður skóla-
félags Samvinnuskólans, enda
hafði Atli ávallt mikinn áhuga á
skólastarfinu á Bifröst, m.a. var
hann formaður Nemendasam-
bands Samvinnuskólans um
skeið og í skólanefnd hans og
síðar Samvinnuháskólans. En
auk þess sat Atli um tíma í
stjórn SÁÁ og hafði ávallt mik-
inn áhuga á starfi þeirra sam-
taka.
Þess má einnig geta að loknu
námi á Bifröst stóð hugur Atla
til frekara náms og lauk hann
prófum í félagsvísindum við Uni-
versity of Nottingham 1973, en
einnig stundaði nám í hagfræði
við University of York 1974 og
lauk BA-prófi í þjóðfélagsfræði
frá Hí 1978.
Við fráfall Atla Freys Guð-
mundssonar verður frekar tóm-
legt við borðið þegar við fé-
lagarnir hittumst næst. Okkar
maður, sá yngsti í hópnum hefur
nú farið í þá langferð sem okkur
öllum er ætlað. Við félagarnir
vissum allir að það gæti brugðið
til beggja vona að Atli næði aft-
ur bærilegri heilsu, en enginn
okkar bjóst við því að komið
væri svo nærri kveðjustundu.
Góður drengur, vinafastur og
vinsæll er nú fallinn frá.
Við vinirnir sendum Þorgerði
og öllum ástvinum hans, sem
eiga sárt um að binda, okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Árni Þormóðsson,
Hrafn Magnússon,
Ólafur G. Sigurðsson.
Ástkær unnusti, faðir, sonur, tengdasonur,
bróðir og barnabarn,
GUÐMUNDUR HREIÐAR GUÐJÓNSSON
Sléttahrauni 23, Hafnarfirði,
lést af slysförum 30. júní sl.
Útför hans fer fram frá Víðistaðakirkju í
Hafnarfirði laugardaginn 13. júlí klukkan 13.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en
þeir sem vilja minnast hans er bent á styrktarreikning fyrir dóttur
hans 0586-18-050412, kt. 050412-2370.
Sara Dögg Alfreðsdóttir
Hildur Heiða Guðmundsdóttir
Elín Þóra Guðmundsdóttir Kjartan Kjartansson
Marteinn Þórarinsson Sigurveig Guðmundsdóttir
Alfreð G. Maríusson Þórdís Geirsdóttir
systkini, amma, afi og ástvinir
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐBJÖRG S. PETERSEN
lést á Droplaugarstöðum þriðjudaginn
2. júlí. Útför hennar fer fram frá
Fossvogskirkju föstudaginn 12. júlí
klukkan 15.
Steinn Guðmundsson
Guðný Á. Steinsdóttir
Sigríður Steinsdóttir
Klara Steinsdóttir Áki G. Karlsson
Hildur Friðriksdóttir
Steinn Friðriksson Marta G. Blöndal
Steinn Rud Johnsson
Atli Gauti Ákason
Orri Steinn Ákason
Soffía Steinsdóttir Blöndal
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
GARÐAR GUÐMUNDSSON
kaupmaður í Björnsbúð,
Ísafirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Eyri
sunnudaginn 7. júlí. Útförin verður gerð frá Ísafjarðarkirkju
þriðjudaginn 16. júlí klukkan 14. Starfsfólki Eyrar eru færðar
þakkir fyrir alúðlega umönnun.
Jónína Jakobsdóttir
Björn Garðarsson Margrét Sverrisdóttir
Jakob Falur Garðarsson Vigdís Jakobsdóttir
Atli Garðarsson
Sverrir Falur Björnsson og Anna Fríða Gísladóttir
Kristín Björg Björnsdóttir
Dagur Jakobsson og Júlía Jakobsdóttir
Stjúpfaðir minn, afi, langafi og langalangafi,
MAGNÚS GUÐNASON
fv. rafmagnseftirlitsmaður,
Árskógum 6,
Reykjavík,
andaðist á hjartadeild Landspítala
föstudaginn 28. júní. Útförin fer fram frá
Seljakirkju mánudaginn 15. júlí klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Blindrafélagið.
Jón Steinar Snorrason Guðrún Grímólfsdóttir
Jóhanna Bjarney Jónsdóttir Sigurður Ormarsson
Svava Jónsdóttir
Jón Sindri Sigurðsson Helena Ericsson
Magnús Ólafur Sigurðsson
Valdemar Steinar Jónsson
systkinabörn og aðrir ættingjar
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
FJÖLNIR LÚÐVÍGSSON
Stóragerði 1a,
Hvolsvelli,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands
mánudaginn 8. júlí.
Útför fer fram frá Guðríðarkirkju mánudaginn 15. júlí klukkan 14.
Ingibjörg M. Kristjánsdóttir
Dane R. Ludvigsson Katherine Brown
Rúnar Máni Baldursson Karítas Mist Hjartardóttir
Birta Líf Fjölnisdóttir Gunnar Rafn Pálsson
Helga Lind Fjölnisdóttir Óskar Heiðar Hansson
og barnabörn