Morgunblaðið - 06.08.2019, Qupperneq 20

Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
Árskógar 4 Smíðar, útskurður, pappamódel með leiðbeinanda kl. 9-
16. Opin handavinnustofa kl. 9-12. Opið hús t.d. spil kl. 13-15. Brids kl.
12.30. Bónusbíllinn fer frá Árskógum 6-8 kl. 12.30. Handavinnuhópur
kl. 12-16. Opið fyrir innipútt og 18 holu útipúttvöll. Hádegismatur kl.
11.40-12.50. Kaffisala kl. 14.45-15.30. Heitt á könnunni, allir velkomnir.
S. 535-2700.
Boðinn Brids og kanasta kl. 13.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Kaffi, spjall og blöðin við hring-
borðið kl. 8.50. Frjálst í Listasmiðju kl. 9-16. Hugmyndabankinn opinn
kl. 9-16. Hádegismatur kl. 11.30. ENGINN SALATBAR Í DAG, verður á
morgun miðvikudag 7. ágúst. Gáfumannakaffi kl. 14.30. Allir velkomn-
ir óháð aldri. Nánari upplýsingar í síma 411-2790.
Félagsmiðstöðin Vitatorgi Tölvu- og snjallsímakennsla kl. 10.30.
Opin handverkstofa alla virka daga. Heitt á könnunni fyrir hádegi.
Hádegismatur frá kl. 11.30 til 12.30 alla daga vikunnar og kaffi frá kl.
14.30 til 15.30 alla virka daga. Verið hjartanlega velkomin á Vitatorg.
Nánari upplýsingar í síma 411-9450.
Garðabær Gönguhópur fer frá Jónshúsi kl. 10. Bónusrúta fer frá
Jónshúsi kl. 14.45.
Gjábakki Kl. 9 handavinna, kl. 13 handavinna, kl. 13.30 alkort.
Gullsmári Myndlistahópur kl. 9-11.30.
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Bókhald
NP Þjónusta
Sé um liðveislu við
bókhaldslausnir o.fl.
Hafið samband í síma
831-8682.
Byggingavörur
Harðviður til húsabygginga
Sjá nánar á www.vidur.is
Vatnsklæðning, panill, pallaefni,
parket, útihurðir o.fl. Gæði á góðu
verði. Nýkomnar Eurotec A2 harð-
viðarskrúfur. Penofin harðviðarolía.
Indus ehf., Óseyrarbraut 2, Hf.
Upplýsingar hjá Magnúsi í símum
660 0230 og 561 1122.
Húsviðhald
FLÍSALAGNIR - MÚRVERK
FLOTUN - SANDSPARSL
MÁLUN - TRÉVERK
Ásamt öllu almennu viðhaldi
fasteigna
Áratuga reynsla og þekking
skilar fagmennsku og gæðum
Tímavinna eða tilboð
Strúctor
byggingaþjónusta ehf.
S. 893 6994
20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 6. ÁGÚST 2019
✝ BrynhildurJónsdóttir
fæddist á Akur-
eyri 27. febrúar
1924. Hún lést á
hjúkrunarheim-
ilinu Skjóli 25. júlí
2019.
Foreldrar Bryn-
hildar voru hjónin
Guðný Ólöf Magn-
úsdóttir húsfreyja,
f. 10. júlí 1896, d.
17. júlí 1977, og Jón Bene-
diktsson prentari, f. 15. júní
1898, d. 14. nóvember 1982.
Systkini Brynhildar voru 1)
Heiðbjört Unnur, f.11. sept-
ember 1922, d. 20. febrúar
1981, lést 10 daga gamall og
Þráinn Haraldsson, f. 1984. 2)
Hulda Maggý, f. 1957, eig-
inmaður Ingvar Björn Ólafs-
son, börn: Birna Ruth Jó-
hannsdóttir, f. 1978, Sóley
Ragnarsdóttir, f. 1984 og
Gunnar Sær Ragnarsson, f.
1995. Langömmubörn Bryn-
hildar og Gunnars eru 12.
Brynhildur ólst upp á Ak-
ureyri en flutti til Reykjavíkur
um 25 ára aldurinn og bjó þar
alla tíð síðan. Hún starfaði
lengst af við afgreiðslustörf
og hvað lengst í söluturninum
við Hálogaland eða hinni
þekktu „Teitssjoppu“.
Áhugamál Brynhildar voru
mörg, starfaði hún lengi vel
með Kvenfélagi Laug-
arnessóknar og gegndi hinum
ýmsu trúnaðarstörfum. Útför
Brynhildar fer fram frá Ás-
kirkju í dag, 6. ágúst 2019,
klukkan 13.
1981. 2) Áslaug, f.
3. apríl 1928, d. 2.
september 2008. 3)
Kári Bragi, f. 21.
júlí 1930, d. 14.
september 2013.
Brynhildur gift-
ist hinn 14. desem-
ber 1952 Gunnari
Sumarliðasyni, f.
4. júlí 1927, d. 19.
janúar 2015.
Dætur þeirra
eru: 1) Guðný Jóna, f. 31. maí
1953, eiginmaður hennar er
Haraldur Þráinsson, börn:
Björn Steindórsson, f. 1970,
Brynhildur Steindórsdóttir, f.
1974, Þráinn Haraldsson, f.
Nú hefur ástkær móðir okkar
lokið lífsgöngu sinni og kvatt í
hinsta sinn. Mamma sem alltaf
hefur verið til staðar fyrir okkur
systur, börnin okkar og barna-
börn. Það er erfitt að kveðja og
einhvern veginn er maður aldrei
viðbúinn þeirri kveðju.
Mamma var sterkur persónu-
leiki sem lá ekki á skoðunum
sínum, dugleg og vinnusöm, má
eiginlega segja að henni hafi
aldrei fallið verk úr hendi. Hún
var útivinnandi húsmóðir og var
kannski aðeins á undan sinni
samtíð og jafnréttissinni hvað
varðaði heimilisstörfin því hún
og pabbi sinntu heimilisþrifum,
uppvaski og öðru tilheyrandi
saman sem var ekki algengt hér
fyrr á árum.
Í minningabrotum okkar
systra eru ógleymanlegir kjól-
arnir, peysurnar og annar fatn-
aður sem mamma fór létt með
að sauma og prjóna á okkur,
hún var handlagin mjög. Mat-
urinn hennar mömmu klikkaði
ekki frekar en baksturinn, bak-
arameistari mikill.
Mamma var stolt af að vera
Akureyringur, átti yndislega
foreldra og góðar minningar úr
æsku með þeim Heiðu og Ásu
systrum sínum og Kára bróður.
Mamma naut þess að ferðast
jafnt innanlands sem utan, eig-
um við margar góðar minningar
frá ferðalögum með mömmu og
pabba. Á hverju sumri var brun-
að til Akureyrar í Þórunnar-
stræti í ömmu- og afahús og öll
stórfjölskyldan saman komin og
átti saman gleðistundir.
Utanlandsferðirnar voru ófá-
ar með Ásu systur sem var
mömmu mjög kær og svo seinna
gat hún platað pabba í sólar-
landaferðir sem hann hafði ekki
áhuga á í fyrstu en lét tilleiðast
og þar við sat, þau nutu þessara
ferða og pabbi ekki síður.
Það er ekki hægt að minnast
mömmu án þess að tala um
sundlaugar, hún elskaði að
synda og sótti sundlaugarnar í
Laugardal nær daglega í ára-
tugi, var hálfómöguleg ef hún
komst ekki í sundið sitt.
Mamma og pabbi hafa líklegast
heimsótt flestallar sundlaugar
landsins.
Elsku mamma, sunddrottn-
ingin mikla, nú syndir þú á vit
nýrra ævintýra ásamt pabba
sem bíður þín við sundlaugar-
bakkann og saman munuð þið
synda í landi ljósanna.
Elsku mamma, takk fyrir all-
ar minningarnar sem við sköp-
uðum saman og við varðveitum í
hjörtum okkar.
Guðný Jóna og
Hulda Maggý.
Það er erfitt að kveðja ömmu,
sem alltaf hefur staðið sem
traustur klettur í lífi okkar. Það
er með sorg í hjarta en þakklæti
í huga sem við ritum þessi
minningarorð. Við söknum
hennar mikið því amma var ein-
stök kona með stórt hjarta, auð-
mjúk og hafði alltaf tíma fyrir
okkur. Ég hef ávallt verið stolt
af því að bera nafn hennar.
Við minnumst heimsókna
okkar til ömmu og afa á Klepps-
veginn með þakklæti og eftirsjá.
Ávallt var tekið vel á móti
manni með þéttu faðmlagi. Við
eigum góðar minningar um
yndislegar stundir með ömmu.
Það var setið löngum stundum
og spiluð hin ýmsu spil enda
amma mikil spilakona. Samhliða
spili var spjallað um heima og
geima. Það var hægt að ræða
um allt við ömmu og hún gaf
alltaf góð ráð. Hún ræktaði vel
fólkið sitt og hafði stóran faðm
fyrir fjölskylduna sína. Gesta-
gangur var mikill og veisluhöld.
Amma sá um að bera á borð
dýrindis veitingar og afi var
með viskustykkið á öxlinni og sá
um uppvaskið.
Amma var við góða heilsu,
þar til nú síðustu ár, og ef til vill
má þakka því að hún og afi fóru
í sund nánast á hverjum morgni
til margra ára. Þær eru ófáar
sundferðirnar sem við höfum
farið í með þeim. Ömmu leið vel
í vatninu, var öflug sundkona og
síðari ár stundaði hún sundleik-
fimi í lauginni sinni, Laugar-
dalslaug.
Amma elskaði að fara utan í
sólina og nutum við barnabörnin
svo sannarlega góðs af því.
Amma og afi gáfu öllum barna-
börnum sínum utanlandsferð í
fermingargjöf. Þær voru marg-
ar ferðirnar sem amma fór í
meðal annars til Spánar og hún
naut þess að baða sig þar í sól-
inni. Það var alltaf gaman í ferð-
um með ömmu og hún var til í
alls konar sprell með okkur, svo
sem salíbunur í vatnsrenni-
brautagörðum. Hún ferðaðist
einnig oft með Ásu systur sinni,
bæði innan lands og utan, enda
voru þær mjög nánar systur og
amma missti mikið þegar hún
féll frá.
Akureyri skipaði stóran sess í
huga hennar, enda bjó hún þar
fram yfir tvítugt og þótti henni
óskaplega vænt um bæinn sinn.
Hún var stolt af því að vera Ak-
ureyringur. Amma og afi fóru
margar ferðir norður og þar
þótti henni gott að vera. Við
fengum stundum að fara með og
ekki leiddist okkur það.
Við biðjum góðan Guð að
styrkja elsku mömmu og Maggý
frænku í sorginni. Minningin
um góða ömmu mun ávallt lifa
með okkur.
„Nú varir trú, von og kærleikur. Þetta
þrennt, en þeirra er kærleikurinn
mestur.“
(1. Kor. 13.13)
Brynhildur, Þráinn og
fjölskyldur.
Elsku amma. Það verður
skrítið að halda áfram án þín.
Þú hefur alla tíð verið klettur í
mínu lífi og ég minnist með mik-
illi gleði allra þeirra stunda sem
við eyddum saman þegar ég var
yngri við það að spila, spjalla
saman og læra að prjóna. Ekki
síst allra stundanna sem ég
eyddi í að láta þig dekra við mig
með bestu pönnukökum í heimi,
besta grjónagraut í heimi,
eggjakökum og mínútugrills-
samlokum um leið og ég smellti
fingrum. Þér fannst það nú lítið
mál að „Sóleyin þín“ fengi það
sem hún vildi þegar hún vildi og
þú sagðir aldrei nei. Í staðinn
baðstu stundum um að ég semdi
fyrir þig ljóð eða syngi fyrir þig
Maístjörnuna. Ekki slæmur díll
fyrir mig.
Þið afi fóruð í sund á hverj-
um morgni og nenntuð alltaf að
taka litlu mig með ykkur þótt
ég vaknaði nú yfirleitt í seinni
kantinum fyrir ykkar smekk.
Þú og afi gátuð meira að segja
gert fínustu skemmtun úr því
að brjóta saman þvott, sem er
nokkuð sem ég þori að veðja að
allir myndu vilja vita hvernig
þið fóruð að. Ég hef alla tíð vit-
að að ég ætti í þér konu sem
trúði á mig, taldi mig geta allt
og elskaði mig skilyrðislaust og
þannig elskaði ég þig til baka.
Þú hefur, öll mín 35 ár, verið
ein af mínum helstu fyrirmynd-
um og einn fallegasti persónu-
leiki sem ég hef kynnst. Sakna
þín og hugsa endalaust til þín,
elska þig.
Sóley.
Elsku besta og yndislega
langamma Adda eins og þú
varst alltaf kölluð. Nú kveðjum
við þig í hinsta sinn með tárvot
augu og bros á vör á meðan
minningarnar streyma um hug
okkar systkina. Það er alltaf
jafn erfitt að kveðja en á sama
tíma erum við ánægð og þakklát
að hafa haft þig í þennan langa
tíma og geta kynnst þér. Allar
heimsóknirnar og matarboðin
hjá þér og langafa Gunnari á
Kleppsveginum þar sem
möndlugrauturinn var í uppá-
haldi hjá okkur systkinum
klukkan sex á Þorláksmessu-
kvöld, það var sko ekki bara ein
mandla heldur nokkrar, það var
heil mandla án hýðis og með
hýði, hálf mandla án hýðis og
með hýði, og alltaf fengum allir
krakkarnir eitthvað lítið og fal-
legt.
Ekki má gleyma Nóa-Síríus-
rjómasúkkulaðinu sem var iðu-
lega til og þið buðuð upp á, þú
passaðir alltaf að við fengjum
nóg af súkkulaði og helst meira
en við torguðum. Það var alltaf
gaman að kíkja í heimsókn til
ykkar á Kleppsveginn enda leið
manni alltaf vel hjá Öddu lang-
ömmu og langafa Gunnari.
Sundferðirnar í Laugardals-
laugina voru þó nokkrar með
ykkur langafa. Síðustu árin þín
heimsóttum við þig á Skjól, þar
varstu yfirleitt alltaf hress en
stundum fussaðirðu og sveiaðir
yfir sumu starfsfólkinu eða vist-
mönnum. Rjómasúkkulaðið var
á sínum stað í skúffunni og ekki
mátti gleyma að skrifa í gesta-
bókina.
Langamma minntist iðulega
á hversu falleg við værum og
spurði reglulega hvort maður
væri kominn með kærasta eða
kærustur og hvort við systkinin
værum nú ekki trúlofuð. Það
var alltaf stutt í grínið og húm-
orinn hennar langömmu leyndi
sér ekki. Langamma var hjarta-
góð og hlý og þegar maður kom
til hennar og tók um hönd
hennar sagði hún iðulega „þér
er svo kalt, elskan“ og maður
svaraði „já það er svolítið kalt
úti“, þá horfði hún á mann og
sagði „kaldar hendur, hlýtt
hjarta“, hló og brosti af ánægju.
Við munum geyma allar þær
minningar sem við eigum um
elsku langömmu Öddu í hjarta
okkar um ókomna tíð og vitum
að núna er hún komin yfir í
sumarlandið til langafa Gunn-
ars.
Að lokum minnumst við
orðanna þinna sem þú sagðir við
okkur oftar en einu sinni og oft-
ar en tvisvar: „Enginn ræður
sínum næturstað“ og það er svo
sannarlega rétt, við vitum aldrei
hvað morgundagurinn ber í
skauti sér.
Þín langömmubörn,
Svandís Birna,
Benedikt Svavar og
Steindór Máni.
Þá er elsku amma öll, 95 ára
gömul. Það er vissulega hár ald-
ur og ég er þakklát fyrir að hafa
fengið að hafa ömmu svo lengi
hjá mér. En samt sem áður er
tilfinningin skrýtin að nú sé
hennar tími liðinn. Einhvern
veginn var maður farinn að
halda að amma yrði 100 ára.
Hraust var hún þó svo að legg-
irnir hafi verið orðnir lúnir. Hún
heyrði vel og sá og naut fé-
lagsskapar sinna nánustu.
Á blíðviðrisdögum eins og
þeim sem við höfum upplifað
undanfarið er ekki annað hægt
en að hugsa til þess hvað amma
hefði verið að gera. Það er alveg
á hreinu, Laugardalslaugin var
hennar staður. Þar gat hún leg-
ið og baðað sig í sólinni, dag eft-
ir dag. Enda fóru hún og afi
nánast daglega í sund, vetur,
sumar, vor og haust. Og þangað
fór ég í margar sundferðirnar
með ömmu og afa. Minningarn-
ar hrannast upp á þessum tíma-
mótum og glefsur héðan og það-
an skjótast upp í hugann.
Laugardalslaugin, kóngabrjóst-
sykur, súkkulaðikleinuhringir,
Atrix-handáburður, Lada,
Blanda ávaxtasafi, Akureyri,
Litli-Garður, Þórunnarstræti 93,
köld sturta, mjúkar hendur, ull-
arbolur, Ólsen Ólsen, krossgát-
ur, Mallorca, kvöldbænir. Dýr-
mæt minningarbrot sem ylja á
kveðjustund.
Amma elskaði að vera á
Spáni og ég er nokkuð viss um
að þannig sá hún himnaríki fyrir
sér. Hún var þess fullviss að afi
biði eftir sér á ströndinni og ég
trúi því að þau séu sameinuð á
ný, á hlýrri og sólríkri strönd, í
sínu eigin himnaríki.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
(Ásmundur Eiríksson)
Birna Ruth.
Brynhildur
Jónsdóttir
Önnu kynntist
ég þegar ég var
um það bil tveggja
ára gömul þegar
við foreldrar mínir
fluttum í sama stigagang og
þau Jón, eiginmaður hennar,
bjuggu. Það má segja að börnin
í stigaganginum og þá sérstak-
lega ég og seinna bróðir minn
höfum laðast að Önnu og Jóni,
Anna Kristín
Jónsdóttir
✝ Anna KristínJónsdóttir
fæddist 3. júní
1931. Hún lést 12.
júlí 2019.
Útför Önnu fór
fram 2. ágúst 2019.
enda voru þau ein-
stök þegar kemur
að börnum þótt
þau hafi ekki eign-
ast börn sjálf. Á
tímabili leið varla
dagur án þess að
ég segði við
mömmu og pabba
að ég ætlaði „upp
til Önnu og Jóns“
og það þurfti ekk-
ert sérstakt tilefni
heldur var það bara til þessa að
eiga notalega stund í smá dekri
hjá þeim. Á þessum tíma þró-
aðist vinskapur með þeim hjón-
um og okkur, mér og foreldrum
mínum. Það voru auðvitað for-
réttindi að eiga hana Önnu að
fyrir svona stelpuskottu sem
var oft ein heima eftir skóla á
daginn á meðan foreldrarnir
voru enn að vinna, en Anna var
heimavinnandi og alltaf til taks.
Hún kenndi mér hinar ýmsu
vísur og hún söng mikið fyrir
mig, fléttaði hárið mitt og átti
alltaf eitthvert góðgæti. Svo
fæddist Jakob bróðir minn
nokkrum árum seinna og áttu
þau Anna og Jón alveg einstakt
samband við hann frá upphafi.
Hann þvældist með þeim hing-
að og þangað um landið í ferðir
með Kvæðamannafélaginu og
öðrum félagsskap sem þau
hjónin voru í, alveg frá unga
aldri. Og það má segja að hann
hafi tekið við af mér þegar ég
komst á gelgjuna og farið að
skreppa „upp til Önnu og Jóns“
í tíma og ótíma.
Sambandið við þau hjónin
þróaðist út í mjög dýrmætan
vinskap og miklu meira en það.
Þau urðu partur af okkar fjöl-
skyldu og deildu með okkur öll-
um hátíðum og viðburðum. Það
hefur alltaf reynst mér nokkuð
erfitt að útskýra tengsl mín við
Önnu fyrir fólki þar sem mér
finnst „vinkona“ ekki nægilega
lýsandi fyrir þetta samband.
Anna hefur verið mér og bróð-
ur mínum sem eins konar auka-
amma og eldri börnin mín, sem
eru unglingar í dag, héldu lengi
vel að hún væri ein af lang-
ömmuhópnum þeirra.
Í dag fylgjum við því Önnu
eða ömmu til grafar og kveðj-
um í hinsta sinn og ég ætla að
trúa því að nú sért þú, Anna
mín, komin til hans Jóns þíns
og ég segi við þig eins og þú
sagðir við mig nokkrum dögum
fyrir andlát þitt, „ég bið að
heilsa“.
Fanney
Friðþórsdóttir.