Úti - 15.12.1933, Blaðsíða 15

Æfið teikningu úti—
náttúran er þolinmóð-
ur kennari
Eítir
Guðmund Einarsson
frá Miðdal
Allur fjöldi þeirra, sem ferðast og
hafa lært að meta kosti liins frjálsa
útilífs munu hafa fundið hjá sjer löng-
un til að teikna eða mála, því aðdáun
í orði og hugsun hefir ekki altaf full-
nægjandi möguleika til að lýsa því sem
fyrir augu ber. Náttúrlega grípa þá
margir til þess, sem hendi er næst og
þeir halda að sje auðveldast — mynda-
vjelarinnar — en ljósmyndataka er ekki
svo auðveld sem margur hyggur. Það
kemur í ljós, þegar byrjandinn skoðar
verk sín, og finnur fátt af því til staðar,
sem hann vildi einmitt liafa sýnt, t. d.
vatnsborðið er skáhalt, hús eða kletta-
borgir ætla að hrynja yfir mann, eða
þá það sem algengast er: Það sem var
dýrðlegt í litmynd mattglersins verður
einskisvirði á Ijósmyndinni. Öll eiga þessi
mistök sameignlega orsök: Byrjandinn
getur ekki gert greinarmun á línum,
formum og litum.
Jeg vil gefa öllum þeim, sem ratað
hafa í slíkar ógöngur það ráð að reyna
að teikna, náttúrlega eins hinum, sem
finna köllun hjá sjer til að leita að við-
fangsefnum sem veita varanlega gleði.
Látið ekki ímyndaða örðugleika fæla
yldkm' frá því að reyna, eða þótt aðrir
segi, að þið hafið fengið listamanns-
flugu í liöfuðið. Þótt myndirnar sjeu
óásjálegar i byrjun og ólíkar því, „sem
átti að verða“, þá munið þið brátt sjá
mun á því, hvað athyglisgáfan skerpist.
Þið komið auga á ýmislegt í náttúr-
unni, sem áður var hulinn heimur.
Eitt skáld vort hefir óskað þess að
hann væri svo ríkur, að hann gæti gef-
ið öllum íslendingum tannbursta. Sum-
ir brostu að þessu og fanst út af litlu
lagt (en athuguðu ekki, að skáldið
meinti hreinlæti, lika í hugsun). Jeg
vil nú láta upp aðra „smáósk“: Að jeg
væri svo ríkur að geta gefið öllum ungl-
ingum teiknibók og blýant, en sliks mun
langt að bíða. Jeg verð því að láta nægja
að gefa litilsháttar leiðbeiningar, þeim
sem vilja eitthvað leggja á sig fyrir sín-
ar fjarlægu hugmyndir, jafnvel þótti við
sökum fátæktar þurfum að teikna á
umbúðapappír.
Hver sem getur veitt sjer teikni-
kenslu, þó ekki sje nema um byrjunar-
atriðin, ætti að gera það, en liinum ætla
jeg að gefa nokkur heilræði.
Fyrst um sinn verður þú að láta þjer
nægja með lítið, ekki að hugsa um að
teikna myndir, lieldur litla kafla úr um-
hverfi því, sem þú dáist að, t. d. ein-
kennilega klettadranga, blóm, runna eða
gamla kofa. Hugsa ekki um of mikið,
svo alt fari ekki úr böndunum. Þú
munt gleðjast meir yfir örugglega teikn-
aðri mynd af burknabrúsk heldur en