Skessuhorn - 22.04.2015, Blaðsíða 34

34 MIÐVIKUDAGUR 22. APRÍL 2015
Hlakkar þú til
Jörfagleðinnar?
Spurning
vikunnar
(Spurt í Búðardal)
Guðmundur Ellertsson:
Já, það geri ég, alltaf gaman á
Jörfagleði.
Guðrún Andrea Einarsdóttir:
Já, ég vildi að ég gæti verið á
svæðinu en missi því miður af
hátíðinni núna.
Jóna Kristín Guðmundsdóttir:
Ég hlakka alltaf til Jörfagleð-
innar. Frændur mínir í Stuð-
bandalaginu ætla að spila á ball-
inu núna.
Ólafur Guðjónsson:
Já, ég hlakka til hennar. Þetta er
allt gott og gaman.
Magnús Axel Jónsson:
Já, ég myndi segja það. Á þó eftir
að skoða dagskrána.
Í íþróttunum á Vesturlandi hef-
ur vakið talsverða athygli síðustu
árin öflugt blaklíf í Grundarfirði.
Einkum eru það konurnar sem
hafa staðið sig vel og meðal ann-
ars náð þeim góða árangri að eiga
kost á að senda lið í efstu deild.
Það gerðist fyrir tveimur árum en
þá reyndist ekki grundvöllur að
taka sætið. Núna standa blakkon-
ur í Grundarfirði í sömu sporum
og fyrir tveimur árum, eiga kost
á sæti í efstu deild og þurfa áður
en langt um líður að taka um það
ákvörðun. Tvö til þrjú síðustu árin
hafa þær Anna María Reynisdótt-
ir og Guðrún Jóna Jósepsdóttir
séð um þjálfun kvennaliðs Ung-
mennafélags Grundafarðar í blaki.
Í spjalli blaðamanns Skessuhorns
við þær kom fram að nauðsyn væri
á að fá nýtt blóð í þjálfun liðsins, til
að eiga frekar möguleika á að stíga
næsta skref upp á við í blakinu í
Grundarfirði. Þær segja að gríðar-
lega erfitt sé að fá blakþjálfara út
á land. Mikið hafi verið reynt til
þess og þrátt fyrir að ágætis laun
séu í boði hafi ekki fengist þjálfari.
Þetta snúist því ekki um peninga
heldur það að innlendir þjálfarar
vilji hreinlega ekki fara út á land.
Það geti verið happdrætti með að
fá þjálfara erlendis frá sem henti
liðinu, en kannski verði að skoða
þann möguleika ef ekki fæst þjálf-
ari hér innan lands.
Tvö kvennalið á
öldungablakmót
Blakið er vinsælasta öldunga bol-
taíþróttin í landinu. Að vorinu eru
haldin öldungamót þar sem jafnan
taka þátt um eða yfir þúsund kepp-
endur frá félögum vítt og breytt
um landið. Öldungablakið byrjaði
fyrir um tuttugu árum í Grund-
arfirði. Grundfirskar blakkonur
hafa frá þeim tíma tekið þátt í öld-
ungamótunum, að tveimur mót-
um undanskildum. Þau mót voru
bæði haldin austur í Neskaupstað
sem er vagga blakíþróttarinnar á
Íslandi. Í ár er mótið líka haldið í
Neskaupstað og núna ætla grund-
firsku blakkonur ekki að sleppa því
að fara. Þær ætla meira að segja að
mæta með tvö lið á mótið. Karla-
blakið hefur hins vegar ekki dafnað
jafnvel í Grundarfirði og kvenna-
blakið. Karlarnar ætla ekki að mæta
með lið á öldungamótið að þessu
sinni, að sögn þeirra Önnu Maríu
og Guðrúnar Jónu. Þær segja gríð-
arlega stemningu fylgja því að taka
þátt á þessum mótum. Það líkist
þjóðhátíðarstemningu. Mótin eru
haldin til skiptist hingað og þang-
að um landið og það setur sinn svip
á bæjarbraginn þegar þúsund blak-
arar mæta í bæinn. Í fyrra var mót-
ið haldið á Akureyri en þau hafa
til dæmis verið haldin, á Ísafirði,
Vestmannaeyjum og í Fjallabyggð.
Mikill undirbúningur og umstang
fylgir því að halda svona mót, segja
þær stöllur.
Byggðist upp úr
öldungablakinu
Það var einmitt upp úr öldunga-
blakinu sem meistaraflokkur
Ungmennafélags Grundarfjarð-
ar varð til. „Við byrjuðum að taka
inn á æfingar hjá okkur stelpur úr
elstu bekkjum grunnskólans. Við
sáum að við þyrftum endurnýj-
um í kvennaliðinu. Það var byrj-
unin á unglingastarfinu hjá okk-
ur og þannig varð meistaraflokk-
urinn til hjá okkur. Við sjáum það
líka að ef við hefðum ekki fengið
ungu stelpurnar inn í liðið þá væri
blakið hérna deyjandi. Endurnýj-
unin er alltaf nauðsynleg,“ segja
þjálfararnir Anna María og Guð-
rún Jóna.
Það var haustið 2008 sem Ung-
mennafélag Grundafjarðar sendi
fyrst meistaraflokk kvenna í deild-
arkeppni hjá Blaksambandinu. Það
var í þriðju deild sem þá var. Eftir
þrjú ár í þeirri deild vann liðið sig
upp í aðra deild. Það var svo tíma-
bilið 2012-2013 sem liðið náði sín-
um besta árangri þegar það varð í
öðru sæti í annarri deild og vann
sig upp í efstu deild. „Við vorum
búnar að taka sæti í efstu deild en
urðum svo að hætta við vegna þess
að það fækkaði í hópnum af ýms-
um ástæðum og við vorum ekki
lengur með mannskap til að fara í
efstu deildina. Þar sem við drógum
liðið úr keppni í efstu deild urðum
við að byrja tveimur deildum neð-
ar, eða í annarri deild. Við unnum
okkur strax upp í næst efstu deild
aftur og núna í vetur urðum við
í fjórða sæti. Þar sem tvö af efstu
liðunum í deildinni eru varalið liða
í efstu deildinni geta þau ekki far-
ið upp um deild og okkur gefst því
kostur á sætinu.“
Ungu stelpurnar
þurfa ögrun
Þær Anna María og Guðrún Jóna
segja að um þessar mundir séu mikl-
ar vangaveltur um hvort grundfirsk-
ar blakkonur eigi að taka sætið. Vit-
að sé að þá muni leikum fjölga tals-
vert, verða yfir tuttugu leikir yfir
tímabilið. Það þýði að leikmanna-
hópurinn þurfi að vera býsna stór
og tryggur í leikina. Þær eru sam-
mála um að það sé ekki síst hvatinn
að fara með lið í efstu deildina að í
liðinu séu sex stúlkur á úrvalsdeild-
arklassa, þar af þrjár sem hafa verið
að leika með U17 landsliðinu og ein
þeirra í U19. Spurðar um fjárhags-
legu hliðina segja þær að það sé ekki
vandamálið. Fyrirtækin í Grundar-
firði séu tilbúin að styðja við lið-
ið. „Við vitum að við eigum góða
bakhjarla hérna í Grundarfirði. Það
sem er aðalvandamálið eru þjálf-
aramálin. Við vitum af reynslunni
að það þarft nýtt blóð í þjálfunina
til að efla og styrkja einstaklingana
til að ná okkur á næsta stall,“ segja
þær Anna María og Guðrún Jóna.
UMFG var á árum áður með þjálf-
ara, aðkomumenn. Aðalsteinn Ey-
mundsson sem þjálfaði einn vet-
ur og þann belgíska Sebastian sem
þjálfaði í tvo vetur. „Við fundum
að leikmennirnir tóku framför-
um undir þeirra stjórn. Liðið fór
reyndar upp um deild eftir að við
tókum við því. Við sögðum að við
hefðum komið með það sem vant-
aði upp á móralskt,“ segja þær Anna
María og Guðrún Jóna og hlæja.
Gangandi auglýsing
Þær segja að ýmislegt hafi ver-
ið reynt síðustu misserin til að fá
þjálfara. Þannig hafi til dæmis verið
auglýst hjá blaksambandinu í fyrra.
„Fyrir öldungamótið á Akureyri í
fyrra fengum við boli frá GRun hér
í Grundarfirði á bæði kvenna- og
karlaliðin með auglýsingu á bak-
inu. Þar stóð stórum stöfum „okk-
ur vantar þjálfara“. Það voru sem
sagt yfir tuttugu manns sem var
gangandi auglýsing á mótinu. Hún
virkaði ekkert, það höfðu engir
samband og spurðu eftir þjálfara-
stöðunni. Við skiljum það ekki al-
veg hvers vegna fólk sýnir því ekki
áhuga að koma hingað að þjálfa
blak. Bærinn okkar hefur upp á
allt að bjóða svo fólki geti liðið vel
hér. Við vitum að ef við tökum sæti
í efstu deild þurfum við að æfa vel
og verða klárar í slaginn. Það hefur
orðið talverð endurnýjun í blakinu
hér á landi síðustu árin. Þjálfunin er
markvissari og deildirnar eru mun
sterkari en áður. Það er greinilegt
að barna- og unglingastarfið er að
skila sér,“ sögðu þær Anna María
og Guðrún Jóna að endingu. þá
Blakkonur í Grundarfirði eiga kost
á að fara í efstu deild
Grundfirskar blakkonur fagna að leik loknum. Ljósm. tfk.
Anna María Reynisdóttir og Guðrún Jóna Jósepsdóttir eru þjálfarar liðsins
Anna María Reynisdóttir og Guðrún Jóna Jósepsdóttir. Ljósm. þá.