Skessuhorn


Skessuhorn - 22.11.2017, Blaðsíða 27

Skessuhorn - 22.11.2017, Blaðsíða 27
MIÐVIKUDAGUR 22. NÓVEMBER 2017 27 Krossgáta Skessuhorns Hér er ný krossgáta fyrir lesendur að spreyta sig á. Auk þess birtum við lausn á krossgátu síðustu viku. Þeir sem vilja geta sent Skessuhorni lausnarorð/in á netfangið: krossgata@skessuhorn.is fyrir klukkan 15 á mánudögum. Athugið að fullt nafn og heimilisfang þarf að fylgja með lausninni. Þeir sem ekki hafa aðgang að tölvupósti sendi lausnir á: „Skessuhorn - krossgáta, Kirkjubraut 56, 300 Akranesi (póstleggja þarf lausnir í síðasta lagi á föstudegi). Dregið verður úr réttum innsendum lausnum og fær vinningshafinn bókargjöf frá Skessuhorni. Alls bárust 93 lausnir við krossgátunni í blaðinu í síðustu viku. Lausnin var: „Reglusemi.“ Vinningshafi er Laufey Valsteinsdóttir, Kvíum, Þverár- hlíð, 311 Borgarnes. Pláss Prang Étandi Ein- göngu Kraftur Brall Epjast Eins um R Tæm- andi Gufa Ótti Vilt Sérhlj. Dreifir Rusl 2 Magi Tvíhlj. Haf Gufa Næði Læti Vesæll Á fæti Mæliein Krap í nánd Glaðir Mauk Erfiði Sýl Þátt- taka Verma Heila Fræg Sjór Gnótt Sníkill Jötnar Sögn Agar Mjöður Fisk Vein Grín Gá- leysi Leyfist Snagar Varg Mála Dvali Tónn Yndi Taut Kámar Fyndin Ákafur Óhljóð Áman Stefna 6 Afl Ekki öll 4 Hávaði Sk.st. Úfinn Bar- dagi Skaði Sjó Hvel Lána Fen Hrafna Berg- mála Hita- tæki Áhald Þreyta Gekk Span Skordýr Öslaði Pinnar Þar til Háloft Skalli 1 Stórar Átt Grípa Áköf Á flík Gæði Yfir- höfnin Hálka Frjó Friður 5 Sjó Vökvar Tíndi Matar- veisla Ljómi Hrekkir Blína 7 3 1 2 3 4 5 6 7 B H E I L I N D I M A K K A R E F L I U R Ð Ö X U L L Ó I L Á Ð A N A N G I Ó T T L I M U R N U R L R Á S A R S N A R K A M E S S Ó F I A G N A F S K I P T I S N Ý B R Á J A Ð A R V Á F R Ú S Ó P U R Í T A K F A S V I N I R S K Á K A Y S K O N A N E I K U L L Á B Ý S N S K I L Ö R L G L Æ R A N I Ð L E S T I R Á I L J A R R Ó R E I S N E K L A G R A S R S T S N N Á E I S A H Ó T U S S A T A L T S Á Ó S I N N A L I N S K A L F I D Æ L L N Á N I R Ó L R E G L U S E M I L A U S N Ú R S ÍÐ A S T A B L A Ð I Vísnahorn Þegar þetta er ritað er ekki búið að mynda ríkis- stjórn en formlegar þreif- ingar (eða formlegt áreiti) í gangi. Hvað sem síðan kann að verða. Eitt er þó ljóst hvaða stjórnarmynstur sem við tekur að ekki verða allir ánægðir. Trúlega verða þeir jafnvel færri sem telja það verða sína óska- stjórn. Gamall skólabróðir minn, Bogi Sig- urðsson, sendi mér þessa vísu sem kom hon- um í hug á kjördag: Flokkastóðið háði hildi, heldur slakur rómur gerður. En eitthvað sem að enginn vildi uppskeran að lokum verður. Það þýðir reyndar ekkert að leggjast í þung- lyndi yfir því þó eitthvað angri okkur í pólitík- inni. Gæti samt verið gott að rifja upp vísur Einars Beinteinssonar: Eðli mitt ég ekki skil - ótal þrautir beygja. - Mér finnst vont að vera til en vil þó ekki deyja. Ýms þótt meinin hafi hrjáð hæfir sízt að trega, heldur reyna að drýgja dáð og drepast karlmannlega. Guðmundur Jónasson frá Múla var marg- frægur ferða- og fjallagarpur á sinni tíð og um hann kvað Ísleifur Gíslason: Yfir heiðar fen og flár, fjöll og breiðar jökulsár, sér til heiðurs síð og ár sínum reið á hemlaklár. Æskulýðsfylkingin var á sínum tíma all- magnað fyrirbæri og ferðalög þess félags- skapar bæði merkilegar samkomur og menn- ingarlegar. Létu menn þar óspart fljúga vís- ur bæði prenthæfar og óprenthæfar um ná- ungann og ýmsa mannkosti viðkomandi eða þá skort á þeim. Á þessum árum var mjög í tísku meðal ungra manna og vinstrisinnaðra að spandera ekki dýrmætum gjaldeyri í rak- blöð og annan slíkan óþarfa heldur gefa and- litshárum sínum frjálst flæði. Einstöku mað- ur varð þó fyrir líkri reynslu og Hákon Að- alsteinsson minnist á í vísu um kunningja sinn „vel má sjá að vitið hefur / vaxið uppúr hárinu.“ Um þá þróun og væntanleg viðbrögð við henni kvað Sigurður V. Friðþjófsson: Þegar höfuðhársins rytja hinztu lýkur vökunni, upp á kollinn eg mun flytja afleggjara af hökunni. Bjarni Jónsson hefur væntanlega verið kominn á efri ár þegar þessi varð til: Fölvi amar kaldri kinn, kraftur framar enginn. Andans lamað ljós ég finn, lampinn samangenginn. Sami maður mætti ungu pari á götu og að sjálfsögðu lét öfundin ekki bíða eftir sér: Víf þó drengir velji sér, við mig tengist grunur: Kona engin auðnist mér, - en sá gengismunur! Ýmisleg starfsheiti auðnast okkur í lífinu og að sjálfsögðu misvirðuleg eins og gengur. Alltaf hefur samt þótt virðulegra að vera titl- aður „fræðingur“ eða „stjóri“ en bara verka- maður eða bóndadurgur. Um þetta orti Refur bóndi: Marga nafngift menntun gaf, mönnum, smáum, stórum. Fullt er allt á Fróni af „fræðingum“ og „stjórum“. Ekki veit ég hvaða starfsheiti sá bar sem Kristinn Bjarnason orti um en ekki virðist hann hafa verið í miklu áliti hjá Kristni: Gamall dári dyggðasmár, djöfli og árum mætur. Prettahár og hyggjuflár hræsnistárum grætur. Jónatan Jakobsson fyrrverandi skólastjóri sendi eitt sinn samkennara sínum sem ekki var meðal fróðustu manna um stuðlasetningu þessa vísu. Ég læt lesendum eftir að breyta orðaröð þannig að hún verði rétt kveðin: Nú er komin jólakyrrð. Skal þér kveðju senda. Stakan þótt þér virðist stirð mætti stuðlum venda. Hallgrímur Hallgrímsson landsbókavörður þótti kær að ölinu sem og fleiri góðir menn. Hann var af sumum nefndur Red-body en þegar hann varð brákvaddur sagði Friðfinnur Ólafsson: Líður sál um ljósan geim laus við kvöl og dauða, Nú hefir Bakkus borið heim, barn sitt, Hallgrím rauða. Elís Ó. Guðmundsson skömmtunarstjóri kvað af sama tilefni: Floginn er til fegri landa, friðnum hvílir í. Hallaði sér og hætti að anda Hallgrímur Reddboddý. Ekki man ég til að neinn hafi ort erfiljóð um Bakkus kóng enda hefði það hvort sem er verið unnið fyrir gýg en um hann orti Gísli Erlendsson eigi að síður: Í þér sorg og angur sjá eðli borgið sínu, sjúkar dorga sálir á sölutorgi þínu. Kristján Guðjónsson Schram hét maður eða Stjáni í Gasstöðinni. Hann var hagmælt- ur vel og gamansamur. Látinn fékk hann þessi eftirmæli hjá Ingþóri Sigurbjörnssyni: Grínið eins og gróðrarskúr græddi sár og hressti veika. Gullkorn sem hann gróf upp úr grjóti hversdagsörðugleika. Væri vel ef allir þeir sem töldu sig honum meiri í lifanda lífi hafa fengið jafngóð eftir- mæli eða betri en hér kemur svo ein eftir Kristján Schram: Skálum oss til skemmtunar, skal það engan saka. Þökkum allt sem er og var og aldrei fæst til baka. Gömul vinkona sem ætlaði að fara að end- urnýja forn kynni sín við Kristján fékk þetta svar: Gildir jafnt um gott og slæmt góða elsku vina. Það á enginn afturkvæmt inn í fortíðina. Sumt er það sem aldrei fæst til baka og ótal vangaveltur um hvort sá möguleiki væri til bóta eða ekki. Eftirfarandi vísa hefur verið eignuð Kristjáni frá Djúpalæk um sárasaklaust stúlkukorn sem lítið lét fyrir sér fara: Sigga litla er sætt grey, sagt hún getur já-nei, hingað kom ´ún hrein mey, héðan fer ´ún það ei. Með þökk fyrir lesturinn, Dagbjartur Dagbjartsson Hrísum, 320 Reykholt S 435 1189 og 849 2715 dd@simnet.is Þegar höfuðhársins rytja - hinztu lýkur vökunni

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.