Skessuhorn - 25.07.2018, Blaðsíða 25

MIÐVIKUDAGUR 25. JÚlÍ 2018 25
Krossgáta Skessuhorns
Hér er ný krossgáta fyrir lesendur að spreyta sig á. Auk þess birtum við lausn
á krossgátu síðustu viku. Þeir sem vilja geta sent Skessuhorni lausnarorð/in á
netfangið: krossgata@skessuhorn.is fyrir klukkan 15:00 á mánudögum. Athug-
ið að fullt nafn og heimilisfang þarf að fylgja með lausninni. Þeir sem ekki hafa
aðgang að tölvupósti sendi lausnir á: „Skessuhorn - krossgáta, Kirkjubraut 56,
300 Akranesi (póstleggja þarf lausnir í síðasta lagi á föstudegi). Dregið verð-
ur úr réttum innsendum lausnum og fær vinningshafinn bókargjöf frá Skessu-
horni.
Alls bárust 54 lausnir við krossgátunni í blaði síðustu viku. lausnin var:
„Munnmæli“. Vinningshafi að þessu sinni er Sigríður Matthíasdóttir, loga-
fold 182, 112 Reykjavík.
Þ R Y K K Ö S L A R S T E F
J Ó R L U G T A Ð A E I A
Ó S K I Ð R U N S K E G G
Ð I Ð U A N D R Á T A U
V E R U N D A L A S J Ó R
E U R G U R Æ S T V A G G
I M A U S Á R R E N N A
T Ö F U R T V Á E L J A L
E R E G G V E R F L Ó R I
O F R A U L A N A I L Á N
Þ Í Ð A F O R N L Ó I Ð N
O R Ð F A T A F L A I
Í Ó L A G E I R A S
R Ó L Á A R T N A T N I
V A M M L A U S N Á L Æ G
E I R Á M U R H A B Æ R G
Æ T T S T U Ð L U N D T Ú R
A Á A R N I R Á Ð I T Ó
M U N N M Æ L I
Birta
Skiki
Áfangi
Fyrir
stundu
Ósoðna
Gagn
Pára
Skæði
Þröng
Fönn
Sönglar
Málmur
Spyrja
Nes-
oddi
Espa
Fjölda
Umgerð
Kvöld
Kvakar
Geisla-
baugur
Fag
Hik
Hafrót
Púkar
4
Vangá
Árla
Rask
Kusk
Hætta
Afkimi
11 í röð
Brekka
Maður
2
Drift
Jurta-
seyði
Hljóp
Aðstoð
Sjór
Í kirkju
Ekki
Blunda
Ambátt
Á reikn.
Grugg
Skraut
Stía
Stefna
Mun
7 Óhóf
Bardagi
Læti
Elfan
Anga
Ýfir
Nabbi
Næði
5
KL. 15
Nudd
Safi
Hvíldi
Flík
Síðan
Óragur
Eysill
Brall
Rösk
Skáþak
Taldi
Yfir-
höfn
Jurt
Trjóna
Stór
8
Risa
Fæða
Ask
Grunaði
Tákn
Reykur
Magn
Reim
1 Enda-
sneið
Sýður
Freri
Leiði
Þófi
Grip
Laust
6 Á skipi
Berg-
mál
Óregla
Snemma
Tæp Ílát
Loðna
Dvelja
Land-
bára
Veður-
far
Venda
Bað
1000
3 Baun
Reipi
Vein
Tölur
Snáf
Á fæti
Ryk
Fiskur
Læsir
Ruglaði
1 2 3 4 5 6 7 8
L
A
U
S
N
Ú
R
S
ÍÐ
A
S
T
A
B
L
A
Ð
I
Vísnahorn
Þessi heimur er nokkuð
margbreytilegur og jafn-
vel svo að sumum þykir
nóg um. Meðan við hér á
Suður- og Vesturlandi höfum fengið lítið af
sólskini en rúmlega nóg af rigningu hafa aðrir
landshlutar fengið ósparlega af gæðum veður-
farsins og ýmsar grannþjóðir okkar liðið veru-
lega fyrir þurrkatíð svo til vandræða horfir.
Þó Veðurstofan sé stundum að spá einhverju
góðviðri bregðast þau fyrirheit ekki síður en
kosningaloforð stjórnmálamanna. Á sínum
tíma var Dalvíkingurinn Haraldur Zophoní-
asson orðinn leiður á ótíðinni og ávarpaði þá-
verandi veðurstofustjóra (eða stýru):
Var ég búinn að vona og þrá
veðrið góða og hlýja.
Útbúðu nú aðra spá
elsku Teresía.
Þó nú hafi verið ótrúlega langur sólarleysis-
tími hefur það svosem gerst áður að fólk hafi
verið óánægt með tíðarfarið og borið sig upp
undan því samanber þessa vísu:
Þessa tíð er þungt að bera
þykir okkur.
En hvernig skyldi veðrið vera?
-Veit það nokkur?
Ætli það sé ekki marga hér á Suður- og
Vesturlandi farið að langa í sólarglætu og
hugsa eins og Bjarni frá Gröf:
Sífellt er mig sól að dreyma,
samt er þoka.
Það er eins og eiga heima
inni í poka.
Það er ekki einu sinni öruggt með veður-
fræðingana að þeir viti hvernig veðrið muni
haga sér enda orti Páll Bergþórsson:
Víst er stundum vont að fá
veðrið til að skána
og löngum hafa loftin blá
leikið á Pál og spána.
Það eitt eigum við þó öll sameiginlegt að
deyja fyrr eða síðar hvað sem fyrir okkur ligg-
ur þangað til. Væntanlega verður okkur flest-
um fundinn staður í einhverjum kirkugarði en
þeir eru nú breytilegir líka. Á Reykjum í lýt-
ingsstaðahreppi er hver innangarðs og hefur
sumum þótt það nokkuð sérkennilegt og lagt
útaf með sínum hætti. Um þetta orti Sigurður
í Hróarsdal:
Lýtingar þóttu löngum hálir
líkt og áll í straumi hörðum.
Þeir trúa því að soðnar sálir
séu þar í kirkjugörðum.
Klerksins hafa ei kenning snjalla
kúra þar sálir fjarri ljósum.
En hvernig skildi Kölska falla
að kroppa þá alla uppúr dósum.
Allmargir lenda í því að verða gamlir áður
en þeir deyja. Misjafnt hvernig það fer í menn.
Skrokkurinn bilar á sumum en hausinn á öðr-
um og sumir ýmist bila jafnt á báðum svið-
um eða halda sér ótrúlega vel þrátt fyrir tölu-
verðan árafjölda. Rósberg Snædal orti á seinni
árum sínum:
Vísnarausið víða ber
vitni klausum stolnum
því að hausinn á mér er
eins og laus frá bolnum.
Bjarni frá Gröf sá þó ekki ástæðu til annars
en bera sig vel:
Þó að ellin andann slævi
ennþá hef ég dágóð spil.
Lífið vakir alla æfi
yfir því að vera til.
Haraldur frá Kambi var prýðishagyrðingur.
Svolítið ölkær að vísu og svo merkilegt sem
það er man ég ekki til að hafa heyrt honum
eignaða hringhendu þó hann sé fæddur og
uppalinn í því mikla hringhenduhéraði Skaga-
firði. Flestar af hans vísum eru einfaldar sjálf-
rennandi ferskeytlur eins og til dæmis þessi:
Milli tanna laus og létt
leikur tunga vökur,
þegar hún er að ríma rétt
rökum hlaðnar stökur.
„Það hefur sínar afleiðingar þetta ljúfa líf“
sagði einn góðvinur minn „hérna í den“ og
stundum var svosem ekki mikið við að vera
í skammdeginu fyrir tíma sjónvarpsins og
menn misánægðir með útvarpsdagskrána eins
og gengur. Allavega sagði Bjarni frá Gröf:
Frá kerlingar- og krakkasöng
hvergi er griðastaður.
Af því nóttin er svo löng
er ég barnamaður.
Það er mikilvægt að reyna að hafa góð áhrif
á umhverfi sitt eftir því sem aðstæður leyfa og
meðan útvarpsmessur voru á hverjum sunnu-
degi hlustuðu margir grandvarlega á hverja
messu og gerðu sitt besta til að temja sér og
öðrum kristilegan þankagang. Bjarni Pálsson
orti um fjártík sína og betrunartilraunir þær
sem hann hafði í frammi:
Tíkin mín fer nú lítt að lögum,
læknað gat ég þó margan brestinn.
Ég setti´ana inn á sunnudögum
og sagði´enni að hlusta vel á prestinn.
Fyrir rúmum tveimur áratugum eða svo
meðan blaðið Dagur – Tíminn var enn við
lýði var þar stundum vísnaþáttur og áttu ýmsir
sómamenn sínar andans afurðir þar á prenti.
Þeirra á meðal var maður sem orti undir nafn-
inu Búi og einhvern tímann var þar birt eftir
hann þetta svartagallsraus:
Gróðahyggju hafurtask
hata ég og fyrirlít.
Þeir sem kvóta- brúka brask
bara ættu að éta- kartöflur.
Fjármagnstuðran fitnar enn
fíkniefna seljandans
Farið burtu brotamenn!
beina leið til – Andesfjalla.
Einatt þiggja merkir menn
margan feitan bitlinginn.
Ljótum konum leiðist enn
og langar þá í – afþreying.
Ég tel mig geta fullyrt að þeir sem voru mest
áberandi í viðskiptalífinu fyrir hrun voru að
minnsta kosti langflestir ef ekki allir háskóla-
gengnir og eru það væntanlega góð meðmæli
með þeim ágætu menntastofnunum. Allavega
skorti þá sjaldan fögur orð og fyrirheit. Hins-
vegar veit ég ekkert hverjum Onni á Kjörseyri
lýsti með þessum orðum:
Beitti mælsku mjúkum hreim
með því ýmsa blekkt’ann.
Elskaður af öllum þeim
sem ekki mikið þekkt’ann.
Svo við snúum okkur aðeins að öðrum hlið-
um tilverunnar þá gæti verið heppilegt að rifja
upp vísuna eftir Margréti frá Bugðustöðum:
Hvar sem dögum eyða á
aldrei mun ég gleyma.
Fyrir handan fjöllin blá
fegurðinni heima.
Og ljúkum svo þættinum með annarri eftir
son hennar, Kristján Samsonarson:
Glöggt er fylgst með grannans stig.
Gát að honum beinist.
En að þekkja sjálfan sig
sumum erfitt reynist.
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Lífið vakir alla æfi - yfir því að vera til