Skessuhorn - 10.10.2018, Blaðsíða 27

MIÐVIKUDAGUR 10. OKTÓBER 2018 27
Krossgáta Skessuhorns
Hér er ný krossgáta fyrir lesendur að spreyta sig á. Auk þess birtum við lausn á
krossgátu síðustu viku. Þeir sem vilja geta sent Skessuhorni lausnarorð/in á net-
fangið: krossgata@skessuhorn.is fyrir klukkan 15:00 á mánudögum. Athugið að fullt
nafn og heimilisfang þarf að fylgja með lausninni. Þeir sem ekki hafa aðgang að
tölvupósti sendi lausnir á: „Skessuhorn - krossgáta, Kirkjubraut 56, 300 Akranesi
(póstleggja þarf lausnir í síðasta lagi á föstudegi). Dregið verður úr réttum innsend-
um lausnum og fær vinningshafinn bókargjöf frá Skessuhorni.
Alls bárust 82 lausnir við krossgátunni í blaði síðustu viku. Lausnin var: „Munn-
mæli“. Vinningshafi að þessu sinni er Sigrún Karlsdóttir, Sóleyjargötu 6, 300 Akra-
nesi.
Viðmót
Flan
Spil
Ullar-
efni
Greind
Óþekk
Prjál
Hrufl
Par
Ílát
10
Ramb
Sóma
Hljóma
Í auga
Villtir
Mær
Hlut-
verk
Holl
Núna
Örn
Frón
Korn
Ísl.st
Afar
Hvílir
Rás
Þessi
sem
Til
Galli
Verma
5
Farði
Sýður
1
Dúkur
þegar
Féll
Smá-
bók
Ekill
Nefnd
Blása
Kona
Von
Bara
Máti
Pallur
Sál
Ormur
Kvakar
Skart
Blaður
Glans
Kusk
Örlátur
3 8
Utan
Bítast
Gufa
Hvæs
Ekja
Dvelja
Tónn
Naut
Heiti
Afléttir
Svik
Espir
Hnoðar
Jurta-
seyði
Inn
Staup
Ílát
Eld-
stæði
Titill
Kvað
6 Frétt
Slurk
Útjaðar
Slæm
Sýll
Leikni
Kúnst
4
Mak
Ferma
Háð
Fæði
Kall
Þökk
Ró
Æti
Stika
Karl
Romsa
Samhlj.
7
Fum
2 Frá
Eink.st.
Nemur
Leit
Öslaði
Brott
Rugga
Öflug
Leifar
1 2 3 4 5 6 7 8
G
Þ R Á F E L L D U R G U L L
J Ó R E R Ó Á F E L L A Æ
Ó S V I N N A R A K Ó L G A
Ð A K K U R F A Ð M U R
V Ó K N Ú S A H A K E I K
E L U R L Á R U N N I A
V I T R U N G Á T A Á Ð I R
T R Á M A L Æ K I R U N S
Þ Ú S T Á T A T Ö R N Ó
Á T Ú S S P A S S E I R
Þ J A R K S P U N I F R
R Ú S Ó S K R Æ L L K
Í S K U R E I T I L A F L
Ö R L A R M M L I L D I R Ó
V Á T A U F J A Ð R A R
I L A K R O T A R Ý M A
T R E K K T A R F U R I L
A S Á I R A K K Á N A N A
M U N N M Æ L IL
A
U
S
N
Ú
R
S
ÍÐ
A
S
T
A
B
L
A
Ð
I
Vísnahorn
Nýlega rak til mín þessa
vísu án höfundar eða til-
efnis og væri nú gaman
ef einhver gæti frætt mig
um þá hluti:
Láttu gjalla gígju máls
gleði snjalla mærin.
Syngdu alla ævi frjáls
eins og fjallablærinn.
Um tíma var það nokkuð vinsæl íþrótt hag-
yrðinga að yrkja vísur túlkaðar með lestrar-
merkjum og mætti koma hér smásýnishorn
af þeirri framleiðslu en um höfunda veit ég
ekki:
; sat á tröppum
sá ég „—“
hér er bezt að hugsa sig um
( 100 / )
Og önnur kemur hér. Maður kom að máli
við hagyrðing nokkurn og sagði:
Á bögu er ég byrjaður
botna þú með herkjum.
Hinn reif blað úr vasabók og ritaði botn-
inn þannig:
„W : “
Og ein enn:
Þorsteinn sat á — — þægilegum,
sló með, og : sig um,
Karl, og hafði (-).
Vísurnar munu koma eðlilega ritaðar í
næsta þætti en ef menn vilja dunda sér við það
má senda ráðningar á dd@simnet.is og aldrei
að vita nema einhverju verði vikið að þeim
getspökustu ef vel liggur á mér.
Þó skipulögðum fjárleitum sé nú að mestu
lokið eru víða töluverðir snúningar eftir við
að ná fé af eyðijörðum eða þeim svæðum sem
einhverra hluta vegna eru illa eða ekki smöluð
og þær aðstæður eru ekki síður niðri í byggð.
Hjörleifur Kristinsson orti um sín samskipti
við óþekkar útigangsær:
Óþekku ærnar þjóta
óspart þær neyta fóta
ég elti þær alltaf og blóta
að því kominn að skjóta.
Ég ætla bráðum með Árna,
engan þarf hest að járna
að elta útigangskindur
enda sé lítill vindur.
Landið er giljótt og geirað,
gamlir lækir og fleira að
svo hvergi er hægt að keyra að
Kollu með skemmda eyrað.
Guðrún Eiríksdóttir í Villinganesi orti um
gangnamann sinn sem var að ferðbúast:
Í gangnaflokki um grýttan stig
gleggst burt lokkar trega,
Brúnn og Sokki bera þig
bara þokkalega.
Vegamálin og reyndar samgöngumálin í
heild sinni eru eilíft deilu- og umræðuefni
hvar sem er á landinu og ekki síst þegar lengra
dregur frá þéttbýlinu. Er nærtækast að minna
á deilur um Teigsskóg og aðrar hugmyndir
um vegalagningu á þeim slóðum. Fyrir all-
mörgum árum var lagður beinn og breiður
vegur norður frá Hólum í Eyjafirði. Urðu
menn honum fegnir og óku hann djarflega
í gleði sinni. Þá orti Hjalti Finnsson bóndi í
Ártúni:
Þeir sem aka austanmegin
ákaft lofa „breiða veginn“
meira en vert er, margur hyggur.
Muna þeir ekki hvert hann liggur.
Á fyrstu árum vegabóta gekk svosem á
ýmsu með þær framkvæmdir og ýmsar skoð-
anir uppi. Tveir bændur í Hvítársíðu lánuðu
á sínum tíma nokkra upphæð til vegabóta og
taldi einn sveitunga þeirra að annar þeirra
hefði gert það af heimsku en hinn af yfirlæti.
Þá orti Andrés Eyjólfsson:
Víst mun þessi vegur hér
verða tryggur fæti.
Haldgott efni í honum er,
heimska og yfirlæti.
Sem betur fer stendur vinátta manna oft-
ast óhögguð þó þeir séu ekki endilega sam-
mála um alla hluti. Eyjólfur Jónsson sem var
sín alltof fáu fullorðinsár vinnumaður í Hvít-
ársíðu meðal annars í Síðumúla og Gilsbakka
kvað um þá hluti:
Um vinskap okkar vita menn
hann vart mun blandast táli.
Þótt við höfum ekki enn
orðið á sama máli.
Það eru ýmsar skoðanir á því hvað þurfi
mörg orð til að koma frá sér hugsun sinni en
ekki finnst mér það alltaf ganga betur þó orð-
in séu fleiri. Kristján Ólason nefnir eftirfar-
andi stöku Brjóstvitið:
Innst í hjarta átti ég
- eins og hinir fengu -
hnoða sem mér vísar veg
en virti þó títt að engu.
Og önnur eftir sama höfund:
Ólánið sem elti mig
orðið hefði minna
gæti maður sjálfan sig
séð með augum hinna.
Jón Sigurðsson í Hofgörðum faðir Braga
Jónssonar (Refs bónda) og þar af leiðandi
langafi Helgu Brögu Jónsdóttur leikkonu orti
eitthvert sinn og ætli það sé ekki töluverður
sannleikur í þessu:
Ef allir tala um þig vel
ég álit þeirra gallað tel,
en tali dróttir um þig illa
er engu betri þeirra villa.
Passíusálmarnir nutu lengi vel og njóta
raunar enn mikilla vinsælda hérlendis og fjöl-
margt eldra fólk sem kunni þá nánast utan-
bókar og hafði tilvitnanir í þá á reiðum hönd-
um við flest tilfelli daglegs lífs. Árið 2012 fékk
Ríkisútvarpið bréf frá Simon Wisenthal stofn-
uninni þar sem farið var fram á að hætt yrði
að lesa Passíusálmana í útvarpinu vegna þess
að á meira en 50 stöðum í þeim væri að finna
andgyðinglegan áróður. Af því tilefni orti Ár-
mann Þorgrímsson:
Fanga leitað víða var
til varnar snerust gyðingar
flettu sálmum, fundu þar
fjölmargt því til sönnunar
að íslensk þjóð sé allsstaðar
Ísrael til bölvunar
föst í viðjum fornaldar
flestir séu rasistar.
Jakob Ó. Pétursson var lengi ritstjóri Ís-
lendings á Akureyri og hafði oft í blaðinu
pistil sem hann kallaði Vísnabálk og var eitt-
hvað breytilegur að lengd og lagi eftir ástæð-
um. Eitt sinn er hann var á gangi niðri í bæ
vék sér að honum maður og segir:
Mér finnst vera orðnir á þér
afar slitnir kjálkarnir.
Þeir eru fjarska þunnir hjá þér
þarna - vísnabálkarnir.
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Landið er giljótt og geirað - gamlir lækir og fleira að