Skessuhorn - 21.11.2018, Blaðsíða 14

MIÐVIKUDAGUR 21. NÓVEMBER 201814
Geir Konráð Theodórsson, upp-
finningamaður í Borgarnesi, hóf
í byrjun mánaðarins sölu á hákar-
lanammi. Sælgætið er vegan og
einkum hugsað fyrir erlenda ferða-
menn og þá sem vilja bragða há-
karl en neyta ekki dýraafurða. „Það
virðist vera hálfgerð þjóðaríþrótt
að troða hákarli upp í útlendinga,“
segir Geir í samtali við Skessuhorn
en bætir því við að flest sem sæl-
gætinu tengist sé gert í léttum dúr.
Til marks um það stendur beinlínis
utan á umbúðunum að í pakkanum
sé að finna „líklega versta sælgæti í
heimi“ eins og það er orðað.
„Þetta er fyrst og fremst grín,
það er bara ekki hægt að taka há-
karlanammi alvarlega,“ segir hann
léttur í bragði. „Fólk virðist hafa
gaman af þessu og því ekkert annað
að gera en að fara með hugmyndina
alla leið.“ En hvernig þykir upp-
finningamanninum sjálfum „lík-
lega versta nammi í heimi“ bragð-
ast? „Ég er búinn að smakka það
svo oft og svo margar útgáfur að ég
er hættur að kippa mér upp við (ó)
bragðið. Vesalings fjölskyldan mín
er búin að smakka svo margar til-
raunaútgáfur sem voru hver annarri
verri,“ segir hann og hlær við. „En
kosturinn við lokaútgáfuna er að
eftir hálfa mínútu er bragðið alveg
farið. Maður tyggur í smá stund,
hugsar með sér að þetta sé nú
ekki svo slæmt. En þá kemur þetta
ramma ammoníaksbragð sem mað-
ur finnur alla leið upp í nasir. Síð-
an leysist sykurinn upp og bragðið
hverfur og maður er ekki með há-
karlsbragð í munninum lengi á eft-
ir,“ útskýrir Geir.

Efnagreindi hákarlinn
Aðspurður segir hann að hug-
myndin að hákarlanamminu sé ekki
ný af nálinni. „Ég fékk þessa hug-
mynd fyrir löngu síðan, þegar ég
var nemandi í Listaháskólanum.
Þá ætlaði ég að búa til nammi sem
væri sykurhúðaður hákarl, nokkurs
konar brjóstsykur en með hákarli
í miðjunni. Ég var að læra vöru-
hönnun á þessum tíma og þetta var
bara brandari,“ segir hann. „Þannig
að upphaflega átti sælgætið að vera
sykurhúðaður hákarl en ég komst
fljótlega að því að það myndi brjóta
eiginlega allar matvælareglugerð-
ir. Þegar ég nefndi hugmyndina við
Helga Helgason hjá Heilbrigðiseft-
irliti Vesturlands þá svelgdist hon-
um á kaffinu,“ segir Geir og hlær
við. „Þá gaf ég hugmyndina upp
á bátinn og hugsaði ekki meira út
í hana um tíma. Ég fór til Banda-
ríkjanna á síðasta ári en fékk ekki
fjárfest í verkefni sem ég var bú-
inn að vinna lengi að. Eftir þá ferð
vantaði mig verkefni og langaði að
gera eitthvað sem væri auðveldara í
framkvæmd en aðrar uppfinningar
sem ég hef unnið að,“ segir hann.
„Ég hugsaði með mér að það væri
alltaf hægt að efnagreina hákarlinn,
svo ég gerði það og fann út hvaða
tvö virku efni eru ábyrg fyrir þessu
skelfilega bragði. Það er annars
vegar ammóníak og hins vegar trí-
metýlamín. Það síðara gefur þenn-
an keim af rotnum fiski,“ útskýr-
ir Geir. Hann útbjó uppskrift að
hlaupkenndu sælgæti og blandaði
báðum efnunum saman við. „Það
var alveg skelfilegt,“ segir hann og
hlær við. „Það var einfaldlega of
vont. Eftir allt saman vildi ég geta
selt þetta sem sælgæti, þannig að
þó að bragðið væri vont gæti fólk
borðað nammið en færi ekki beint
út að æla,“ bætir hann við. „Á end-
anum varð úr að ég notaði bara
ammóníakið í uppskriftina sem
gefur namminu þennan furðu-
lega hákarlakeim. Ég gerði til-
raunir með áferð og bragð og fékk
fólk til að smakka. Ég fékk líklega
hátt í hundrað Borgnesinga til að
smakka áður en ég hóf framleiðslu.
Þegar gömlu karlarnir kinkuðu
kolli, þessir sem borða hákarl ekki
bara á þorrablótum heldur kaupa
hann öðru hvoru allt árið, þá var
ég ánægður,“ segir Geir.
Kjarninn alltaf
grín og gaman
Hákarlanammið hefur verið til
sölu í Landnámssetrinu í Borgar-
nesi frá því snemma í mánuðinum.
Geir segir viðtökurnar hafa verið
almennt góðar. „Bróðir minn er að
vinna í Landnámssetrinu og hefur
sent mér lýsingar af því þegar fólk
er að smakka og haldið mér upp-
lýstum. Ég fór nefnilega til Banda-
ríkjanna með kærustunni minni
nánast um leið og ég var búinn að
skila fyrstu sendingunni í Land-
námssetrið. „Mér leið dálítið und-
arlega þar sem við fórum að heim-
sækja tengdaforeldra mína. Stór-
fjölskyldan fór auðvitað að spyrja
hvað tengdasonurinn væri að fást
við þessa dagana. Þá dregur hann
upp úr vasanum heimsins versta
nammi, sem hann er að framleiða
sjálfur,“ segir Geir og hlær við.
„Við nýttum líka ferðina til að
skoða okkur um og taka nokkrar
myndir sem við ætlum að reyna að
nota til að kynna vöruna á næstu
vikum. Til dæmis fórum við fyr-
ir utan Hvíta húsið. Kærastan tók
mynd og sagði síðan: „Mögulega
heimsins versta nammi fyrir mögu-
lega heimsins versta forseta“,“ seg-
ir hann kíminn. „Öll markaðssetn-
ing og kynning á hákarlanamminu
verður í svona léttum dúr. Salan
hefur farið ágætlega af stað svona
í blábyrjun. Viðtökurnar eru al-
mennt góðar, fólk er forvitið um
þetta undarlega sælgæti og finnst
þetta sniðugt, kannski af því þetta
er sérstakt og fyndið. Kjarninn í
þessu verður alltaf grín og gam-
an,“ segir hann.
Fyrst og fremst stemn-
ing að smakka hákarl
Umbúðir hákarlanammisins eru
eins og póstkort og Geir segir ekki
vandamál að nota þær sem slíkt. „Það
er nóg að smella frímerki á pakkann
og skrifa kveðju; Kæra amma, hérna
er smá smakk frá Íslandi,“ seg-
ir hann. „Íslensku frímerkin duga
nefnilega fyrir 50 gramma sending-
ar. Ofrukkun póstsins hentar mér
mjög vel, það er ánægjulegt,“ seg-
ir Geir og bætir því við að ferða-
menn ættu ekki að lenda í vandræð-
um með að senda nammið úr landi
eða taka það með sér. „Ferðamenn
eiga stundum í erfiðleikum með að
fara með hákarl úr landi. Bandarík-
in eru sérstaklega ströng með alla
hrávöru og sums staðar eru margar
hákarlategundir flokkaðar í útrým-
ingarhættu og neysla á hákarli því
bönnuð. Þar fyrir utan er hákarl-
inn auðvitað kælivara,“ segir Geir.
„Þannig að ég hugsaði með mér að
það væri mögulega markaður fyr-
ir hákarlanammi hjá útlendingum.
Fyrst eru þeir plataðir af Íslending-
um til að smakka þetta og síðan geta
þeir bara platað vini sína þegar þeir
koma heim,“ bætir hann við. „Þar
fyrir utan er það auðvitað vegan og
draumurinn er að geta í framtíðinni
tengt það við íslenska brennivínið
þannig að það verði bara veganút-
gáfa af hákarlinum, hvort sem er á
þorrablótum eða meðal útlendinga
sem eru vegan. Einn leiðsögumað-
ur sendi mér skilaboð þegar hann sá
nammið í Landnámssetrinu. Hann
sagðist einmitt hafa verið í vand-
ræðum að eiga ekkert í staðinn fyr-
ir hákarl fyrir þá sem eru vegan. Nú
gætu þeir líka tekið þátt í stemning-
unni þegar hákarlinn og brennivínið
er dregið upp á ferðalaginu,“ segir
hann. „Að smakka hákarl er auðvit-
að fyrst og fremst gert upp á stemn-
inguna. Ef þetta grín mitt verður á
endanum til að fleiri geti tekið þátt
í skemmtilegri stemningu, þá verð
ég ánægður,“ segir Geir Konráð að
endingu. kgk
„Líklega versta nammi í heimi“
Geir Konráð hefur sett hákarlanammi á markað
Geir Konráð Theodórsson, uppfinningamaður í Borgarnesi, hóf nýverið sölu á hákarlanammi. Hér er hann með sælgætið á
erlendri grund, við Hvíta húsið í Bandaríkjunum. „Mögulega heimsins versta nammi fyrir mögulega heimsins versta forseta,“
voru orð sem fengu að fljúga í þann mund sem myndinni var smellt af. Ljósm. aðsend.
Geir Konráð með hákarlanammið í Landnámssetrinu í Borgarnesi. Ljósm. Landnámssetur Íslands.
Umbúðirnar eru eins og póstkort og hægt að nota sem slíkt. „Það er nóg að
smella frímerki á pakkann og skrifa kveðju; „Kæra amma, hérna er smá smakk frá
Íslandi.“