Fréttablaðið - 16.11.2019, Síða 28

Mér finnst nálægð­in við Öskjuhlíð og miðbæinn d á s a m l e g u r kostur,“ segir Ásta Kristjáns­
dóttir ljósmyndari sem hefur
komið sér vel fyrir í Hlíðahverfinu
í Reykjavík með átta ára gömlum
syni sínum. Hún skildi fyrir rúmu
ári og þeim mæðginum gengur vel
að finna nýjan takt.
Sonur hennar gengur í skóla
Hjallastefnunnar í Öskjuhlíð. „Þetta
hverfi er fallegt og gróið og hefur
upp á svo margt að bjóða. Sonur
minn getur hjólað í skólann og þarf
ekki að fara yfir stórar götur og ég
fer reglulega í góða göngutúra sem
ég gæti ekki verið án,“ segir Ásta.
Íbúðin er björt en hlýleg. Í stof­
unni hanga uppi tvær stórar mynd­
ir, af föður hennar Kristjáni Guð­
laugssyni og ömmusystur hennar
Guðmundu Elíasdóttur. „Hún hafði
mikil áhrif á mig og var mikilvæg
fyrirmynd. Á þessari mynd er hún
92 ára gömul. Hún var svo hlátur­
mild og lífsglöð, það er varla hægt
að fá betra veganesti í lífinu,“ segir
Ásta en margir þekkja sögu Guð­
mundu úr merkilegri ævisögu
hennar, Lífsjátningu, sem Ingólfur
Margeirsson skráði.
„Mamma trukkur“
„Pabbi og mamma skildu þegar ég
var tíu ára gömul og hann flutti til
ÞAÐ ER SKRÝTIÐ AÐ
MÖRGU LEYTI AÐ SKILJA.
ÞAÐ ER AUÐVITAÐ ÁLAG
OG ÞAÐ ER ALLTAF SVAKA-
LEGA ERFITT.
Margir fastir í skyndilausnum
Ásta Kristjánsdóttir ljósmyndari þróaði nýjar snyrtivörur og bætiefni úr lýsi. Sjálf glímdi hún við erfitt exem og
ofnæmi frá unga aldri. Ásta segir frá uppvextinum, ferðalögunum og jafnvæginu sem hún fann eftir skilnað.
Ásta í íbúð sinni í Hlíðahverfinu þar sem hún hefur komið sér vel fyrir. Myndir sem hún tók prýða stofuna og eru af föður hennar og ömmusystur, Guðmundu Elíasdóttur. MYND/KÁRI SVERRISS
Ásta fimm ára gömui.
það bara en amma bjó nálægt og
ég sótti mikið til hennar. Ég full­
orðnaðist f ljótt,“ segir Ásta.
Hún var sautján ára gömul þegar
hún hóf fyrirsætuferil sinn. „Ég
hætti í MR eftir tvö ár og f lutti alla
leið til Tókýó í Japan. Mér fannst ég
svo fullorðin, ég var bara tilbúin í
þetta verkefni. En auðvitað hringdi
ég stundum kollekt til mömmu
heima á Íslandi þegar ég var blönk
og bað hana að hjálpa mér,“ segir
hún og brosir.
„Það var í Tókýó sem ljósmynda­
áhuginn kviknaði af alvöru. „Ég hef
engar skelfilegar sögur að segja úr
bransanum. Þvert á móti þá nærði
hann áhuga minn á ferðalögum,
listum og ljósmyndum. Ég trúi því
að þeir hlutir sem þú veitir mikla
athygli vaxi og dafni. Ég byrjaði að
taka svarthvítar myndir í Tókýó
þegar ég þrammaði um borgina og
fór í prufur, þar var allt svo fram­
andi fyrir sautján ára stelpu frá
Íslandi. Ég fór svo smám saman að
prófa mig meira áfram á ferðalögum
mínum um heiminn og áhuginn
vatt upp á sig. Ég ferðaðist og bjó á
þessum árum á Taívan, í London,
New York, Japan og Kóreu, og mér
fannst ég svo óskaplega fullorðin,“
segir hún.
Lærði af ferðalögunum
Ferðalögin sem Ásta upplifði á ungl­
ingsaldri héldu áfram og hún hefur
á ævi sinni búið á ótrúlegustu stöð­
um um allan heim. Í ólíkum stór­
borgum í mismunandi heimsálfum
og á afskekktum svæðum í miklu
fámenni. Indlandi, Kanada og
Síberíu, svo fáein dæmi séu nefnd.
„Ég hef lært mikið af ferðalögum
mínum. Fyrst og fremst að bera
virðingu fyrir mismunandi fólki,
sama af hvaða stétt það er eða hvaða
trúarbrögð það aðhyllist. Það allra
mikilvægasta sem ég lærði er að við
erum öll eins í grunninn. Við höfum
sömu tilfinningar og þarfir, og við
erum f lest í grunninn góð og vel­
viljuð. Ég er þakklát fyrir að hafa
fengið að skoða heiminn og held að
það sé hollt að fara reglulega út úr
öryggisboxinu og sjá hvernig aðrir
hafa það.“
Ásta eignaðist frumburð sinn
25 ára gömul á Íslandi. „Þá breytt­
ist líf mitt. Tilgangur lífs míns
var fundinn og mér fannst þegar
ég fékk hana í fangið að ég hefði
fundið hana aftur. Eins og að áður
hefði eitthvað vantað. Einu sinni
sagði mér indverskur miðill að við
hefðum farið saman í gegnum fyrri
líf og fundið hvor aðra aftur í þessu
lífi. Ég fann slíka tilfinningu. Ég tók
dóttur mína með í f lest ferðalögin,
hún var alltaf mér við hlið. Við erum
mjög samrýndar, ég tala við hana á
hverjum degi. Stundum oft á dag.
Og nú hefur hún gert mig að ömmu,“
segir Ásta og ljómar.
Ömmuhlutverkið merkilegt
„Mig langaði alltaf til að eiga að
minnsta kosti fimm börn. En ég
og faðir hennar skildum þegar hún
var átta ára gömul. Ég eignaðist
svo strákinn minn mörgum árum
seinna með öðrum manni. Draum­
Noregs. Þar varð hann blaðamaður
og seinna ritstjórnarfulltrúi hjá
Aftenposten. Hann þvældist út um
allan heim, meðal annars til Króatíu
og Íraks á meðan á stríðinu stóð. Ég
á hálf bróður úti í Noregi sem hefur
verið í sama bransa en líka í póli­
tík. Ég og systir mín urðum eftir á
Íslandi með mömmu,“ segir Ásta og
segist hafa alist upp með sterkum
konum.
„Mamma var algjör trukkur, hún
starfaði sem hjúkrunarfræðingur
og vann myrkranna á milli. Það var
ekkert einfalt mál að vera einstæð,
tveggja barna móðir á þessum tíma.
Ég tók snemma á mig mikla ábyrgð,
bara tíu ára passaði ég systur mína
og hugsaði um heimilið á meðan
mamma var að vinna. Stundum
var hún á tvöföldum vöktum frá
morgni til miðnættis. Þannig var
Kristjana Björg
Guðbrandsdóttir
kristjana@frettabladid.is
Framhald á síðu 30
1 6 . N Ó V E M B E R 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R28 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
1
6
-1
1
-2
0
1
9

0
4
:3
9
F
B
0
9
6
s
_
P
0
7
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
9
6
s
_
P
0
6
9
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
9
6
s
_
P
0
2
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
9
6
s
_
P
0
2
8
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
2
4
3
F
-F
3
0
4
2
4
3
F
-F
1
C
8
2
4
3
F
-F
0
8
C
2
4
3
F
-E
F
5
0
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
6
A

F
B
0
9
6
s
_
1
5
_
1
1
_
2
0
1
C
M
Y
K