Hlynur - 15.07.1986, Blaðsíða 35

Hlynur - 15.07.1986, Blaðsíða 35
búðahnupl vasa sínn og draga upp eitthvað sem „gleymdist" að ieggja á borðíð. Sá sem ekkert hefur á samvískunni segír einfaldlega .,nei takk". Til að réttlæta spurn- inguna þarf einhver smávara að vera hjá kassanum t. d. grind með sælgætí eða blöðum. Grípínn — og hvað svo? Aðeíns yfirmenn í verslun skyldu bera hnupl á víðskipta- vín og aðeíns ef fullvíssa er ÍYrir hendi. Það er alvarlegt og getur skaðað verslun lengi að bera sakir á heíðarlegan víðskíptavin. Þá skyldu menn einnig hafa í huga að það er ekkí glæpur að stínga smávöru í vasa sinn. Varla telst vörunni stolíð fyrr en hún er farin ógreidd framhjá kassanum eða jafnvel út fyrír dyr verslunarinnar. Ákveði verslunarstjóri að bera hnupl á viðskiptavin er góð regla að bíðja viðkomandi að ganga inn á skrifstofu versl- unarstjórans. Þar má ræða mál- ið án afskípta annarra og oftast leysa það á friðsamlegan hátt. Margar verslanír sleppa hnuplaranum ef hann skilar vömnum eða greíðir þær. Aðrar hafa þá ófrávíkjanlegu reglu að kalla til lögreglu og kæra alla hnuplara. Góður meðalvegur er að bjóða hnuplaranum að skrifa undir viðurkenníngu þess efnís að hann hafi reynt að stela vörum fýrir tíltekna upphæð. Á viðurkenníngunní þarf að koma fram að þetta brot verðí ekki kært en ef víðkomandi hnuplari verðí gripínn aftur í verslunínní við íðju sína verði bæðí brotin kærð. Þetta er mannleg Ieið gagnvart þeim sem e. t. v. í fljótræði er að misstíga síg í fýrsta sínn. Um leíð er þetta allgóð trygging verslunarínnar fyrir því að hnuplarínn fellur ekkí fyrír freistíngu aftur - a. m. k. ekki í þeirri verslun. Eðlílegt er að viðurkenningin sé eyðilögð eftír t. d. tvö ár og að það komi fram á henní þegar hún er undírrituð. Hafni hnuplarínn því að skrífa undir viðurkenninguna er í flest- um tilvikum rétt að kalla á lögregluna. Lokum lagemum Með því kjörbúðafyrirkomulagi sem er nær allsráðandí á íslandi er ekkí hægt að fYrírbYggja hnupl algerlega. En með góðri skipulagníngu og góðu starfs- fólkí, sem hlýtur nokkra tílsögn og hvatningu má draga stórlega úr því. En vörur geta horfið með öðmm hættí. Flestar verslanir eru „opnar í gegn“. Hver sem er getur komið inn að framan, gengíð rakleitt ínn á lager og út bakdYramegín. Sá sem þannig gengur öruggum skrefum er oftast ekki spurður neins. Sé spurt er auðvelt að gera sér upp erindi s. s. að fá lánaðan síma eða að „vera að leíta að manní". Eðlílegt er að lager og vínnu- svæði verslunarínnar séu lokuð fyrir óviðkomandí. Starfsfólk þarf að eíga greíðan aðgang og má tryggja það með t. d. sér- stökum takkalæsíngum en þá þarf starfsfólk ekkí að bera á sér fykil heldur slær inn talnaröð víð dYrnar sem þá opnast en læsast sjálfkrafa aftur. Svona búnaður er fljótur að borga síg nú þegar þjófar gerast sífellt bíræfnari. Vörudyr og aðrar bakdyr skyldu ávallt vera Iæstar og þanníg að lykil þurfi tíl að opna þær ínnan- frá. Æskílegt er að einum ábyrg- um starfsmanni sé falíð að taka á móti öllum vörum, telja þær vandlega, kvitta og læsa sfðan aftur. Vörur sem kvittað er fyrír en aldrei koma ínn á lager eru ekkí síður tap fyrír verslunína en það sem hnuplað er. Innanhúss vandamál? Afgreíðslufólk þarf að fylgjast vel með hnuplumm og óvíð- komandi fólki „á bakvíð". En það þarf einnig að hafa í huga að óheíðarlegur starfsmaður getur spillt vínnustaðnum og varpað gmn á saklausa vinnu- félaga sína. Víssulega eru eínnig til leíðir tíl að fylgjast með slíku þó að þær verðí ekkí skýrðar hér. Á tímum vaxandí samkeppní milli verslana er nauðsynlegt að gera allar tíltækar ráðstafanir tíl að draga úr óeðlílegri og óþarfrí rýrnun. Þetta á ekki síst við í verslunum samvinnuhreYfing- arínnar þar sem álagningu er stíllt í hóf og því sérlega lítið þol til að mæta áfÖIIum af þessu tagí. DRATTARVELA DEKK ÝMSAR STÆRÐIR HAGSTÆTT VERÐ /S BÚNADARDEILD ÁRMÚLA3 REYKJAVÍK SÍMI 38900 Hér hríngír bjalla ef þú ert með „óhreínt mjöl í poka- hominu" HLYNUR 35
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Hlynur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hlynur
https://timarit.is/publication/1407

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.