Hlynur - 15.07.1986, Blaðsíða 46

lífeyrir ____________
Við verðum
^rirmynd
Rætt víð Geír Magnússon, fulltrúa LÍS í
Sam vinn ulífeyríssjó ðn um
Geir Magnússon.
Lí/eyrísmá/ eru mjög 1 brennidepli um þessar
mundir. í Híyn undanfaríð hafa þau mál fengíð
nokkra umfjöllun. Var fyrst birt ný reglugerð
Samvinnulífeyrissjóðsins ásamt útskýringum,
síðan var rætt víð framkvæmdastjóra sjóðsíns
Margeir Daníelsson.
LÍS hefur látið sig þessi mál miklu skípta allt
frá stofnun samtakanna og fulltrúí samvínnu-
starfsmanna í og að segja má sérfræðíngur
þeirra í lífeyrísmálum hefur verið Geír Magnús-
son núverandí bankastjórí Samvinnubankans.
Hann er nú annar aðalfulltrúi LÍS í stjórn
Samvinnulífeyrissjóðsíns, hinn er Haukur
Jósepsson, formaður Félags lífeyrisþega. Það
var því við hæfí að taka hann talí í þessari miklu
umfjöllun.
Hfynur getur væntanlega í framtíðínni haldið
áfram að huga að þessum málum og eins ættu
menn að láta álít sitt íljós og afía uppfysinga um
vafaatriðí hvort sem er með millígöngu blaðsins
eða beint tíl Samvinnulífeyrissjóðsíns.
— Telur fulltrúi sjóðfélaga við endurskoðun
reglugerðar Samvinnulífeyrissjóðsins, að það
hafí ekkí verið nokkuð langt gengið í skerðíngu
réttínda? Voru ekkí aðrir möguleíkar, sem drógu
úr þeírri þörf?
Þegar tryggingafræðíleg úttekt sjóðsins lá fyrir,
var ljóst að þrír kostir voru fyrír hendi tíl að láta
sjóðínn nálgast að standa undír reglugerðinní.
Allir eíga að
hafa sömu
lífeyrísréttíndi
1. Að stórhækka iðgjöld jafnvel tvöfalda þau í
20%. Slík hækkun iðgjalda við núverandi
kaupmátt launa var ekkí raunhæfur kostur.
2. Að ávöxtun sjóðsíns Yfðí bætt verulega.
Sjóðfélagar greiða nú 5% vexti auk vísitölu-
álags. Það er mín skoðun að jafnaðarlega sé
ekki hægt, að reíkna með betrí ávöxtun
sjóðsíns en nú geríst.
3. Að draga úr réttíndum þeím, sem reglugerðin
veitir.
Niðurstaða okkarvarð sú, að íþessum áfanga
var samíð um að hækka iðgjöld til sjóðsíns úr
10% í 11.5%, af launum tíl samræmís við það,
sem lífeyrissjóður KEA gerði fyrír nokkrum árum
við samskonar úttekt. Varðandi það sem telst
skerðing réttinda, þá eru réttindin samkvæmt
hinni nýju reglugerð Samvinnulífeyríssjóðsins
mjög í samræmi víð það sem almennt gerist hjá
lífeyrissjóðunum í landinu í dag. Á okkur hvílir
lagaleg skylda að leíta leiða tíl að sjóðurínn
standi undir þeim réttindum, sem reglugerð
hans gefur rétt til. Nýja reglugerðin hefur þegar
sannað gildi sitt að því leyti að meíríhlutí þeirra
sem komnír voru á lífeyrí, hafa fengið hækkun
við endurmat samkvæmt hínni nýju reglugerð.
— Lífeyrissjóður opínberra starfsmanna er
tryggður með sköttum almennings. Verður ekki
farið fram á að hann sitji víð sama borð og aðrir
lífeyríssjóðír, eða að aðrir landsmenn njóti sömu
kjara og opínberír starfsmenn?
Ég hef alla tíð lítið á það sem mismunun að
nota skattpeninga til að bæta lífeyri opinberra
starfsmanna umfram það sem almennt geríst.
Lífeyríssjóðirnír í landinu verða ekki styrktír tíl að
standa undir reglugerðum sínum með skattlagn-
ingu. Ég er þeirrar skoðunar að opinberír
starfsmenn eigí að hafa sambæríleg starfskjör og
gerist á almennum vínnumarkaði. Og þeir eíga
á sama hátt að standa undír sínum lífeyrístrygg-
íngum, líkt og gert er á almennum vinnumark-
aði.
Að leggfa lífeyríssjóðína níður
— Væri ekki einfaldast að leggja alla lífeyrissjóðí
níður og almannatryggíngarkerfíð annaðíst allar
lífeyris- og bótagreiðslur?
Það gæti orðið einföldun, en engin trygging er
fyrír því að ríkísstjórnir á hveijum tíma teldu það
ekki þjóðamauðsyn að skerða kjör Iffeyrisþega.
Ég er þeírrar skoðunar að almannatryggingakerf-
ið og lífeyrissjóðakerfið sé æskilegt samhliða
hvoru öðru. Þannig hefur það veríð byggt upp t.
d. á Norðurlöndunum.
— Greíðslur til lífeyríssjóða er atriðí í kjara-
samningum. Er þá ekkí tómt mál að tala um
sjálfstæða lífeyrissjóði og erþá ekkí eínfaldast að
leggja þá níður?
Fyrirtækjasjóðir og lífeyrissjóðir verkalýðs-
hreyfingarínnar eru sjálfstæðir sjóðir. Reglur-
gerðir og greiðslur lífeyris byggjast á útreikníng-
um tryggíngarfræðínga á getu hvers sjóðs.
Svokallaðir fyrirtækjasjóðir byggjast á sérs-
amníngum viðkomandí fyrírtækja og starfsm-
anna þeirra. Oft hafa þessir sjóðir náð fyrr
hagstæðum samningum, sem síðan hafa orðíð
fordæmi í samníngum atvinnurekenda um líf-
46 HLYNUR