Skessuhorn - 03.07.2019, Blaðsíða 31

MIÐVIKUDAGUR 3. júLí 2019 31
Anna jónsdóttir sópransöngkona
er á ferð um landið með tónleika-
röð sem ber nafnið „Upp og niður
og þar í miðju – úr alfaraleið. “ Þar
mun Anna syngja íslensk þjóðlög á
áhugaverðum stöðum úr alfaraleið.
Er þetta í annað sinn sem hún fer
í slíka tónleikaferð. „Markmiðið er
að syngja á stöðum sem alla jafnan
eru ekki tónleikastaðir. Mér fannst
þjóðlögin bara bjóða upp á að ég
færi út til fólksins í stað þess að fá
fólkið til mín,“ segir Anna. „Eft-
ir ferðina fyrir fjórum árum var
ég lengi að jafna mig á því að hafa
ekki tekið alvöru kvikmyndagræjur
með til að festa þetta á filmu. Ég
ákvað því að endurtaka leikinn og
þá með allan búnað og rétta fólk-
ið til aðstoðar. Við förum þrjú sam-
an í þennan leiðangur; ég, Dragos
Alexandrescu kvikmyndatökumað-
ur og Árni Gylfason hljóðmað-
ur,“ segir Anna. Tvennir tónleikar
verða haldnir á Vesturlandi, annar í
Akranesvita föstudaginn 12. júlí og
hinn í Stefánshelli í Hallmundar-
hrauni sunnudaginn 14. júlí.
Röddin sterkur miðill
Aðspurð segist Anna hafa byrjað að
syngja þjóðlögin fyrir næstum tíu
árum þegar hún var stödd í Banda-
ríkjum. „Þetta var í rauninni frekar
sérstök staða. Ég var beðin um að
halda fyrirlestur og kynna íslensk-
an tónlistararf. Mér fannst ég ekki
geta mætt bara með hefðbundinn
fyrirlestur án þess að gefa fólki líka
hljóðdæmi,“ segir Anna. „Ég söng
lögin án undirleiks og uppgötv-
aði þá hversu sterkur miðill rödd-
in okkar er í raun og veru. Það er
hægt að gera svo mikið með henni
og mörg þessara íslensku þjóð-
laga eru ekki síðri án undirleiks,
sér í lagi þegar þau eru svo flutt í
hreinni íslenskri náttúru,“ segir
Anna, en hún mun einnig flytja öll
lögin án undirleiks á tónleikunum.
„Það er mikil áskorun fyrir söngv-
ara að hafa ekkert nema röddina en
það getur líka verið áskorun fyr-
ir áheyrendur því röddin kemur
svo beint og milliliðalaust til hans
með þessum hætti,“ segir Anna.
Tónleikarnir verða um 45 mín-
útur að lengd þar sem Anna mun
bæði syngja lögin og segja stuttlega
frá þeim og hennar persónulegu
tengingu við lögin. „Þetta varð-
ur í rauninni smá uppistand líka,“
segir Anna og hlær. „En það eru
margar skemmtilegar sögur tengd-
ar þessum lögum, bæði persónu-
legar sögur og sögur af ljóðskál-
unum.“ Tónleikarnir verða opn-
ir fyrir alla og ókeypis aðgangur.
„Mér finnst ég ekki geta rukkað
fólk á þessa tónleika því þjóðlög-
in eru eign okkar allra. En ég mun
glöð taka á móti frjálsum fram-
lögum. Ég er ekki að þessu til að
hagnast en þar sem þetta er stórt
verkefni sem kostar meira en mat-
arpeningar mínir ráða við fór ég af
stað með söfnun á Karolinafund.
Hugmyndin er að úr þessu verður
svo efni fyrir sjónvarp, innsetning-
ar og tónlistarmyndbönd. En fyrst
og fremst er ég að þessu því ég vil
varðveita þennan íslenska þjóðar-
arf sem þjóðlögin okkar eru og ég
mér þykir eðlilegt að gera það með
þessum hætti, úti í íslenskri nátt-
úrunni eða öðrum óhefðbundnum
tónleikastöðum. Upplifunin verð-
ur sterkari í þessum aðstæðum og
maður sér hreinlega lögin ljóslif-
andi fyrir sér,“ segir Anna að end-
ingu.
arg
Anna Jónsdóttir sópransöngkona heldur tónleika úr alfaraleið Ljósm. aðsend
Flytur íslensk þjóðlög úr alfaraleið
andrúmsloftið er þægilegt. í Fær-
eyjum er yndislega fallegt og það er
skemmtilegt að geta talað íslensk-
una hægt og rólega og þeir tala sína
færeysku og allir skilja alla.
Okkur í áhöfninni var boðið í
kvöldmat hjá eðalhjónunum Birni
Elíssyni og Birnu Traustadóttur en
Björn og greinahöfundur eru æsku-
félagar og höfðu ekki sést í þrjátíu
ár. Þau hafa búið í Færeyjum síð-
an árið 2006 og búa nú á eyjunni
Nólsoy. Björn rekur þar pípulagn-
ingafyrirtæki og fannst Begga sauð-
fjárbónda einstaklega áhugavert að
hitta Björn fyrrverandi kaupfélags-
stjóra á Hvammstanga og eiga við
hann samræður um Samvinnu-
hreyfinguna. Þau hjón tóku höfð-
inglega á móti okkur og heillaði
eyjan og fegurð hennar okkur alger-
lega. Við gengum um eyjuna og eitt
af því sem kom okkur mjög á óvart
var að ganga fram á lamadýr í ein-
um húsagarðinum. Á eyjunni er ein
vindmylla í eigu Björns og tveggja
annarra og er ætlunin að nýta raf-
magnið til að kynda öll íbúðarhús í
eyjunni. Þarna búa um 300 manns
og eru öll hús kynt með olíu.
Á meðan við stoppuðum í Þórs-
höfn var fylgst með veðrinu þar
sem góð spá var nauðsynleg fyrir
siglinguna til íslands. Föstudaginn
21. júní hófst síðasti áfangi sigling-
arinnar og við kvöddum Færeyjar,
vissir um að þangað myndum við
koma aftur og stoppa lengur.
Gott að vita af
Landhelgisgæslunni
Nú var stefnan tekin á Djúpavog
fyrsta eina og hálfa sólarhringinn
en síðan var henni breytt og stefnt
á Vestmannaeyjar þegar komið var
nær landinu. Við vorum í samskipt-
um alla leiðina því um borð var
gervihnattasími og á sex tíma fresti
hringdum við í tilkynningaskyldu
Landhelgisgæslunnar. Það er gríð-
arlega góð tilfinning að vita af þeim
á vaktinni og eiga þeir miklar þakk-
ir skildar fyrir þessa öryggisþjón-
ustu.
23. júní fer að hylla undir ísland
og tekur þá á móti okkur suðvestan
vindur. Við ætluðum að komast til
Vestmannaeyja en vélin fór að leka
kælivökva og vindurinn rak okkur
upp að Vík í Mýrdal í tvígang þann-
ig að eftir rúmlega 20 tíma barning
við veður og með bilaða vél urðum
við að slá undan og halda til Hafn-
ar í Hornafirði. Þangað komum
við seinnipartinn 24. júní en jóns-
messudagurinn var hlýjasti dagur
ferðarinnar því við sigldum inn í
Hornafjarðarós í sól og blíðu.
Sumarliði Ásgeirsson.
Yfirlitsmynd frá Þórshöfn.
Greinarhöfundur við stjórn á skútunni.
Séð yfir Nólsoy.
Nokkrir fylgifiskar.