Skessuhorn - 10.07.2019, Blaðsíða 14

MIÐVIKUDAGUR 10. júLí 201914
Anna Bjarnadóttir íþróttafræðing-
ur og íþróttakennari á Akranesi sit-
ur sjaldan auðum höndum. Hún
stundar reglulegar göngur hing-
að og þangað um náttúru íslands,
sér um hreyfingu eldri borgara eða
leikfimi, og reynir að fara sem mest
um á hjóli eða gangandi innan bæjar
á Akranesi. Það hefur alltaf blundað
íþróttamaður í Önnu sem var mikið
í frjálsum þegar hún var að alast upp
vestur á fjörðum. Einnig spilaði hún
fótbolta með strákunum þegar færi
gafst, en boltaíþróttir voru hreint
ekki í boði fyrir stelpur á þessum
tíma í þorpinu.
Það leyndi sér ekki ástríðan hjá
Önnu fyrir bættri lýðheilsu og
aukinni hreyfingu almennt þegar
blaðamaður hitti á hana í liðinni
viku. Fékk blaðamaður að heyra um
það góða starf sem hún vinnur fyr-
ir Fjölbrautaskólann á Akranesi og í
þágu eldri borgara.
Súgfirðingur á Akranesi
Anna ólst upp á Suðureyri við sunn-
anverðan Súgandafjörð þar sem
góðir leikfimikennarar urðu inn-
blástur hennar til að verða sjálf
íþróttakennari þegar hún yrði stór.
Eftir að hafa klárað nám við íþrótta-
kennaraskóla íslands á Laugarvatni
sótti hún aftur heim á Suðureyri um
stund og kenndi krökkum íþrótt-
ir á heimaslóðum. Nokkrum árum
seinna flutti Anna til Danmerkur
þar sem hún sótti sér B.S. gráðu í
íþróttafræðum. Flutti hún svo aft-
ur heim til íslands eftir námsdvöl-
ina erlendis og hélt áfram að kenna
íþróttir, þá í Kópavogi. „Ég hugs-
aði með mér að ég gæti gert þetta
svona, starfað í einhvern tíma sem
íþróttakennari í ákveðnum bæ í
nokkur ár og svo flutt til næsta bæj-
ar og starfað þar í einhvern tíma og
svo framvegis. Þannig fengi ég að
ferðast um landið,“ segir Anna sem
hefur verið búsett á Akranesi í 20 ár.
„Ég man að ég sótti um á nokkrum
stöðum á sínum tíma. Þeir svöruðu
fyrstir hérna á Akranesi. Ég stökk
í viðtal og fékk vinnuna. Ég byrj-
aði haustið 1999 og keyrði á milli
fyrsta árið svo flutti ég á Skagann
ári seinna og hér hef ég verið síð-
an,“ bætir hún við.
Hefur kennt
íþróttir í 37 ár
í haust byrjar Anna sitt tuttugasta ár
sem íþróttakennari við Fjölbrauta-
skóla Vesturlands á Akranesi og seg-
ir hún á þessum tveimur áratugum
miklar breytingar hafa átt sér stað
og margar hverjar ekki af hinu góða.
„Fyrir tuttugu árum fengu nemend-
ur FVA að fara tvisvar sinnum í viku
í leikfimi, klukkutíma í senn. Fyrir
um tólf árum fengu nemendur FVA
íþróttakennslu þrisvar í viku, sem
var alveg frábært. Þetta var æðisleg-
ur tími,“ segir Anna dreymin. „í dag
fá nemendur einn tíma í viku sem er
einungis 55 mínútna tími,“ útskýr-
ir hún.
Þessi niðurskurður kemur í kjöl-
far þess að námstími í framhalds-
skólum hefur verið styttur úr fjórum
árum í þrjú ár og virðist vera sem að
fyrst sé skorið niður í hreyfingunni
áður en farið er í aðrar námsgreinar.
„Helsta áskorunin mín sem íþrótta-
kennari er að breyta viðhorfinu hjá
krökkunum og fá þau til að langa til
að hreyfa sig. Við þurfum hreyfingu
til að halda okkur vakandi. í gegn-
um hreyfingu fáum við meiri orku.
Svo er hreyfing ekki bara það að
fara í einhvern tækjasal og lyfta lóð-
um. Maður þarf að vera duglegur að
kanna hvað manni finnst gaman að
stunda, hvort sem það er að fara í
göngutúr, danstíma, taka þátt í hóp-
íþrótt eða hvað það er, það er svo
margt í boði í dag. Ég tala oft um
bakpokann við nemendurna, segi
þeim að safna að sér fróðleik í bak-
pokann og taka svo þekkinguna upp
úr pokanum í gegnum lífið,“ út-
skýrir Anna.
Kaup-kaups díll
Ásamt því að vera íþróttakennari
þá hefur Anna einnig umsjón með
leikfimitímum fyrir fólk á aldrinum
67 og eldri í bænum, en þeir tímar
áttu sitt upphaf úr óvæntri átti.
„Við vorum nokkrar konur hérna í
bænum sem vorum að æfa og dansa
línudans, dönsuðum hér og þar um
bæinn, bara þar sem við fengum
pláss í rauninni. Við hittumst einu
sinni í viku og það var alltaf mikið
fjör hjá okkur. Svo kemur sú staða
upp að okkur vantaði hreinlega sal
til að æfa okkur. Við sömdum við
félag eldri borgara um að fá salinn
þeirra upp á Kirkjubraut með því
að við myndum kenna þeim dans á
móti. Þetta var svona kaup-kaups
díll. Við vorum þrjár sem kennd-
um eldri borgurum og í stað-
inn fengum við rými til að æfa í,“
segir Anna. „Þessir danstímar eru
ennþá og er fjölmennur hópur sem
mætir og dansar. Árið 2006 byrj-
aði Akraneskaupstaður markvisst
með heilsueflingu fyrir eldri borg-
ara. Haustið 2008 vantaði kennara
og ég fór inn í afleysingu á með-
an bærinn var að leita. Það þróað-
ist þannig að ég er enn með þennan
hóp, ellefu árum síðar.“
Hörku púl
Anna segir æfingarnar vera al-
vöru og eru tímarnir fyrir 67 ára
og eldri. Þá byggir hún æfingarn-
ar á styrk, liðleika og þoli. „Þetta er
hörku-púl og góð mæting í hverri
viku, alveg frá 67 ára upp í níræð-
isaldur. Það er eitthvað fyrir alla að
gera og fólk gerir það sem getan og
orkan leyfir,“ útskýrir Anna. Hver
tími er 45 mínútur tvisvar í viku og
notast þátttakendur við eigin lík-
amsþyngd en þó var fjárfest í lóð-
um svo það er hægt að nýta þá við-
bót. „Þau eru ánægð með þetta,
ég hugsa að það væru ekki svona
margir að koma ef þetta væri leið-
inlegt.“
Anna segist vera af gamla skól-
anum þegar kemur að tónlistinni
að því leytinu til, að hún notast
við geisladiska frekar en tónlist á
þar til gerðum tónlistaveitum sem
finnast á snjallbúnaði. Hún segist
þá að vera fikra sig nær nútíman-
um, h ægt og rólega. „Ég er farin
að föndra örlítið með Spotify og
hef lært að gera lagalista þar, þetta
er allt að koma. Ég nýti taktinn í
tónlistinni til að hvetja þau áfram.
Svo dönsum við líka, það er svo
skemmtilegt,“ segir Anna.
Einnig býður hún upp á dýnuæf-
ingar sem eru að vísu ekki fyrir alla,
en þá tilkynnir Anna það fyrirfram
að fólk þurfi að mæta með dýnur,
þá mæta þeir sem geta.
Skoraði á hópinn
„Ég fékk þá hugmynd einn daginn
í vor að fara út að ganga. Sagði við
leikfimihópinn að næstu tvær vik-
urnar, myndum við hittast á hverj-
um morgni og fara í göngu klukk-
an 9. Það var dúndurmæting hvern
einasta göngutíma í tvær vikur. Ég
hvatti þau svo til að halda áfram,
sem þau gera og hittast ennþá tvisv-
ar í viku 15-20 manns,“ segir Anna,
ánægð með hópinn. „Þetta er frá-
bært, við þurfum öll félagsskap og
þau eru virkilega dugleg. Það verð-
ur allt annað að fara í göngu þegar
þú ert komin í hóp og ert partur af
honum. Að fá 20 manns í göngu er
alls ekki gefið. í haust stefnum við
að því að festa okkur einn tíma á
viku til að fara í göngu sem kemur
þá sem viðbót við leikfimina,“ segir
Anna að endingu.
glh
Kennir fólki á öllum aldri lýðheilsu
Skjáskot úr hreyfifærnitíma eldri borgara. Ljósm. Aðsend.
Anna á toppi Spákonufells ofan við Skagaströnd á Jónsmessunni. Ljósm. Aðsend.
Anna Bjarnadóttir.
Hópmynd af gönguhópnum sem myndaðist útfrá áskorun Önnu. Ljósm. Aðsend.