Hugur og hönd - 01.06.1967, Blaðsíða 26

Balderuð kvöldtaska
Framhald af hls. 20.
lína í mynztrinu. Endi gullsnúru er
dreginn yfir á röngu meS grófri nál.
Hann er festur vel niður á röngunni
með tvinna. Snúran er síðan lögð eftir
uppdrættinum, og fest niður með tvinna
sainlitum vírnum, gult við gull og ljós-
grátt eða hvítt fyrir silfur. Snúðurinn
er aðeins linaður á snúrunni þar sem
nálinni er stungið upp í gegnum snúr-
una, en látin falla í sömu skorður þegar
stungið er niður við hlið snúrunnar,
þannig að sporin sjáist ekki. Ef mynztr-
ið gefur tilefni til er snúran lögð tvö-
föld.
Nú eru pergamentformin skorin og
lögð á viðeigandi stað í mynztrinu. Fest-
ið þau niður til endanna með smá spor-
um, takið pappírinn undan, þræðið
þau vel föst svo þau haggist hvergi.
Þræðingin er svo fjarlægð um leið og
saumað er. Gullvírinn er notaður tvö-
faldur eða þrefaldur, og vafinn saman
upp á þar til gerðar spólur eða pappír
og þá festur með prjóni svo ekki vindist
ofan af. Notið fínar nálar nr. 9-10 og
sterkan og góðan tvinna. Algeng-
a?t hér var að byrja að sauma blað
í oddinn og sauma inn að miðju,
byrja svo í hinum oddi og sauma
á móti. Var þetta gert til þess að spor-
in héldust nógu þétt. En mörgum byrj-
endum gengur betur að byrja á miðju
blaði og halda til beggja enda og verð-
ur hver og einn að hafa það, sem hon-
um hentar bezt.
Lykkja af gullþræðinum er dregin
yfir á röngu alveg við blaðbrún, hann
síðan lagður yfir blaðið, nálinni stung-
ið upp við brún blaðsins hinum meg-
in og tvinnanum brugðið yfir gull-
þráðinn, sem á að liggja eins slétt
og strekkt og hægt er. Nálinni er
stungið á ská niður inn undir hlað-
brún, dregið nokkuð þétt, gullvírinn
lagður aftur yfir blaðið í hina áttina,
nálinni stungið upp við brún þeim meg-
in o. s. frv. Ath. að gullþráðurinn legg-
ist ekki á misvíxl. Bezt er að pergament-
ið sem saumað er yfir sé samlitt vírnum
sem saumað er með. Ef æð er í miðju
blaði, er skorin rauf í blaðið og vírinn
festur með spori þar, þannig að æðin
sj áist vel.
Palliettur og gullgormar eða cantiller
eru festar á síðast. Stungið er upp í
gegnum auga palliettunnar og örstuttur
gullgormur dreginn upp á tvinnan, síð-
an er aftur stungið niður um augað o.
s. frv. Líka má nota gullgorma ef sauma
skal t. d. stuttan legg á blað. Við gerð
upphlutsborða er notaður teiknipappír
stundum jafnvel tvöfaldur, eða milli-
fóðursstrigi næst flauelinu og síðan lér-
eft í fóður og þá allt þrætt vandlega
saman og balderað gegn um öll borð.
Er þá ekki þörf á útsaumsgrind því
pappírinn heldur öllu stífu.
Þessi taska er saumuð í silkiflauel
með gullvír. Notað er flíselin í milli-
fóður ásamt lérefti og balderað gegnum
hvortveggja. Hún er 25 cm á hæð og
32 cm víð og deilist í 4 tungur í botni.
Taskan er síðan fóðruð og gullsnúra
lögð á samskeyti fóðurs og flauels.
Dregin saman með snúru.
Orkeraðir millidúkar
Framhald af bls. 11.
Þegar tölustafir eru hafðir t. d. 4-4-4-
4, þá merkir talan fjölda tvöföldu hnút-
anna, en strikin á milli þeirra tákna
lykkjulaufin. Hér ætti því í raun og
veru að standa 4 tvhn. 1 lykkj ul. 4 tvhn.
o. s. frv.
BLÚNDA Á MILLIDÚK
D. M. C. heklugarn nr. 20,
1. hringur: 4-4-4-4 drs. og snv.
2. hringur: x 7-7 drs. og snv.
3. hringur: 4 s. lykkjul. 4-4-4 drs. og
snv.
4. hringur: 7 s. lykkjul. 5-2-2-2-2-5-7 drs.
og snv.
5. hringur: eins og 3. hringur.
6. hringur: 7 s. lykkjul. 7 drs. og snv.
7. hringur: eins og 3. hringur x.
Endurtekið frá x til x þar til blúndan
er nægilega löng. Ath.: um 3 mm bil er
haft á milli hringja.
I dúkinn er notað hörefni, sem er 14
þr. á crn. Stærð dúksins um 11 cm í
þvermál, er teiknuð á efnið, síðan er
þrætt þétt í brún dúksins fram og til
baka.
Blúndan saumuð á með þéttu hnappa-
gata spori.
MILLIDÚKUR
Knox’s hörgarn nr. 16. Litur nr. 575.
1. umferð.
1. hringur: 3-3-3-3-3-3 drs. og nú er hin
skyttan tengd við, með því að hnýta ör-
uggan hnút þétt upp að hringnum snv.
Skyttan, sem notuð var til að gera fyrsta
hringinn er skytta nr. 1, en sú, sem tengd
var við er skytta nr. 2. Þegar boginn er
gerður er skytta nr. 1 höfð í h. hendi,
en þráðurinn í skyttu nr. 2 er lagður yf-
ir fingur v. handar og vafið nokkrum
sinnum um litla fingur til þess að festa
þráðinn, sjá mynd nr 8.
1. bogi. x 3-3-3-3 snv.
2. hringur: 3-3 s. lykkjul. (í næst sein-
asta lykkjul. á 1. h.) 3-3-3-3 drs. snv. x
Endurtekið frá x til x sjö sinnum, með
þeirri undantekningu að seinasti hring-
urinn er tengdur á tveimur stöðum þ. e.
í annað lykkjul. á 1. h. líka. Að lokum
er seinasti boginn orkeraður. Hnýtt að
og klippt frá. Umferðin er þá 9 hringir
og 9 bogar.
II. umferð
1. hringur: x 3-3-3 s. lykkjul. í mið
Ivkkjulaufið í boga 1. umferðar, 3-3-3
drs. hin skyttan tengd við, snv.
1. bogi: 3-3-3-3-3-3-3-3 snv. x
Endurtekið frá x til x átta sinnum.
Hnýtt að og klippt frá.
III. umferð
1. liringur: x 3-3 s. lykkjul. í boga í II.
umf. þ. e. í þriðja lykkjul. 3-3 drs. og
hin skyttan tengd við, snv.
1. bogi: 3-3-3-3 snv.
2. hringur: eins og 1. hringur, en hann
er tengdur í 5. lykkjul. í boga í II. umf.
drs. og snv.
22 HUGUR OG HÖND