Gríma - 01.09.1934, Blaðsíða 76

74
ÓFRESKJAN í ÖXNAFELLSFJALLI
ur frá öxnafelli, sem hún þekkti vel og vissi að var
dálítið hrekkjóttur; hélt hún að hann væri að hræða
sig með þessu, kallaði því upp og sagði, að honum
skyldi ekki verða kápan úr því klæðinu, því að hún
væri ekki vitund hrædd við hann. Ekki var neinu
svarað, en ófreskja þessi færðist nær. Fór nú að
fara um Maríu, en samt kallaði hún aftur og sagð-
ist vita, að þetta væru ekki annað en hrekkir við
sig. Átti nú ófreskjan ekki nema stuttan spöl til
hennar. Þá greip hana hræðsla mikil, svo að hún
tók til fótanna og hljóp allt hvað hún gat heim á
leið. Þegar hún átti skammt eftir heim að bænum,
leit hún við og sá þá að ófreskjan veitti henni eftir-
för. Herti hún þá á hlaupunum og staðnæmdist ekki
fyrr en hún kom inn í baðstofu. Rétt á eftir fór að
heyrast brölt uppi á bæjarhúsunum. Fór svo að lok-
um, að tveir karlmenn klæddust og fóru út; gengu
þeir upp á bæinn og allt i kringum hann, en ekki
urðu þeir neins varir. Dögg var á jörðu og sáu þeir
slóð eða einhvern undarlegan feril á húsunum og
kringum þau; röktu þeir slóðina yfir túnið ofan í
gil, sem er þar nálægt, en þar hvarf hún þeim. —-
Uppgötvaðist aldrei, hvaða ófreskja þetta var.
28.
Dranpr í heytótt.
(Eftir handriti Hannesar Jónssonar í Hleiðargarði. Sögn
Jóns Hallgrímssonar).
Jón hefur maður heitið, Hallgrímsson. Hann bjó
lengi á Hrólfsstöðum í Skagafirði, en fluttist síðar
til Eyjafjarðar, var þar á ýmsum stöðum og flutti