Dagblaðið Vísir - DV - 21.02.2020, Blaðsíða 8

8 UMRÆÐA
Sandkorn
21. febrúar 2020
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru
hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
Aðalnúmer: 512 7000
Auglýsingar: 512 7050
Ritstjórn: 512 7010
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiðlun ehf. Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson
Framkvæmdastjóri: Karl Garðarsson Ritstjóri: Lilja Katrín Gunnarsdóttir
Prentun: Torg prentfélag Dreifing: Póstdreifing
Suðurlandsbraut 14
2. hæð
108 Reykjavík
FRÉTTASKOT
512 7070
ABENDING@DV.IS
Aftur til fortíðar
É
g er ekkert sérstaklega
fjármálalæs, þrátt fyrir
ítrekaðar tilraunir foreldra
minna til að reyna að berja
það inn í höfuðið á mér. Ég bý
samt yfir ákveðinni lágmarks-
þekkingu; að eyða ekki umfram
efni (eða reyna það allavega), ekki
skuldsetja mig upp í topp og sníða
stakk eftir vexti. Draga saman
seglin þegar á reynir og velja
tímapunktinn mjög vel þegar ég
ákveð að þenja þau lítillega út.
Mikil áhersla í uppeldinu á
að spara fyrir því sem maður
vill eignast hefur nýst mér vel.
Ég safnaði mér fyrir fyrsta sjón-
varpinu, fyrsta bílnum, nokkurra
mánaða Evrópureisu. Þetta hef ég
reynt að innprenta mínum börn-
um og var mjög hreykin af mér
á dögunum þegar næstyngsta
barnið, 10 ára, keypti „loksins“
sinn fyrsta síma sem það hafði
safnað fyrir alveg sjálft. Ég var enn
hreyknari af barninu því það er
staðreynd að þegar maður þarf
að eyða peningum sem maður
hefur unnið fyrir og safnað, jafn-
vel í mörg ár eins og í þessu tilviki,
verða hlutirnir sem maður eyðir
þeim í dýrmætari.
Svo má ekki gleyma gömlu,
góðu reglunni sem móðir mín
básúnaði sí og æ þegar komu út-
sölur – að maður sparar ekkert
með því að eyða peningum. Mað-
ur getur vissulega gert kjarakaup
og fengið óþarfa hluti ódýrari en
ella. Það finnst hins vegar enginn
sparnaður í svoleiðis gjörningi.
Í ljósi þessara lífslexía, sem ekki
aðeins foreldrar mínir hafa til-
einkað sér heldur einnig fremstu
sparnaðarráðgjafar, þá hef ég ill-
an bifur á þeirri röksemdafærslu
Landsbankans að það að eyða
tæpum tólf milljörðum í stein-
steypu sé sparnaður. Það tekur
bankann samt rúma tvo áratugi
að borga upp nýjar höfuðstöðvar
sínar á dýrustu lóð landsins en
samt er þetta sett undir hatt hag-
ræðingar og sparnaðar. Eins og
við almúginn séum slefandi hálf-
vitar og kaupum þessa vitleysu.
Ekki er langt síðan Landsbank-
inn blés til umfangsmikillar aug-
lýsingaherferðar undir formerkj-
unum Ungt fólk og peningar.
Herferðin snerist um sparnað.
Andlit herferðarinnar var náms-
maður með takmarkaðar tekjur
en fjögurra milljóna króna úr á
úlnliðnum. Ætli það hafi ekki
verið sama hugmyndafræði og
með steinsteypuna? Námsmað-
urinn hefur kannski átt eldgamalt
úr sem gekk ekki nógu vel með
þeim afleiðingum að hann var
alltaf of seinn. Því hafi hann spar-
að mörg hundruð þúsund með því
að kaupa sér almennilegt úr frá
úraframleiðanda sem er heims-
þekktur fyrir rándýr úr. Verður
samt einhver ár að borga það upp.
Skítlúkkar samt. Stöðutákn.
Þetta eru skilaboðin sem einn
af stóru bönkunum á Íslandi
sendir. Við eigum að skuldsetja
okkur upp í topp, kaupa hluti sem
við höfum ekki efni á og spara
með því að halda ímyndinni
tipp topp. Kaupa okkur Range
Rover, smella á okkur Rolex-úri
og kaupa íbúð á dýrasta bletti
bæjar ins. Borða þriggja rétta mál-
tíð á hverju kvöldi. Fara fimm
sinnum til útlanda á ári. Maxa
kreditkortið og skipta greiðslum
út í hið óendan lega. Allt í nafni
sparnaðar og hagræðingar. n
Spurning vikunnar Hver er uppáhaldsmaturinn þinn?
Mái snýr aftur
Nú styttist óðum í endurkomu
Þorsteins Más Baldvinssonar í
forstjórastól Samherja. Hann
steig til hliðar í nóvember á
meðan norska lögmannsstof-
an Wikbork Rein rannsakaði
starfsemi Samherja í Nami-
bíu. Samherji stendur sjálfur
fyrir rannsókninni og greiðir
lögmannsstofunni fyrir þjón-
ustuna. Björgólfur Jóhannsson
tilkynnti í vikunni að hann
ætli að láta af störfum sem
starfandi forstjóri Samherja
fyrir lok marsmánaðar. Þessi
tíðindi ættu því væntanlega
að fela í sér að rannsókn Wik-
borg Rein sé lokið, eða við það
að ljúka. Margir hafa gagnrýnt
rannsóknina þar sem hún sé
dæmd til að vera hlutdræg því
Samherji kosti hana sjálfur.
Þessi tíðindi þýða líka að Þor-
steinn stefni á endurkomu þá
og þegar. Það hefði kannski
verið eðlilegra fyrir Þorstein
að bíða þess að rannsókn
opin berra aðila á fyrirtækinu
lyki og kannski líka að bíða
eftir því hver sú niðurstaða
yrði. En aftur á móti eru það
rannsóknir sem hann hefur
enga stjórn á, og getur þar af
leiðandi vart vitað niðurstöð-
una fyrirfram.
Sólveig og Dagur í hár
saman
Efling greindi frá því í vikunni
að félagið hefði lagt fram nýtt
tilboð í kjaraviðræðunum við
borgina sem hafi verið „sáttar-
hönd láglaunafólks“. Borgar-
stjóri greindi frá því að borgin
hefði að sama skapi lagt fram
tilboð sem fæli líklega í sér
mestu hækkun lægstu launa
sem samið hafi verið um. Að-
ilar beggja vegna samninga-
borðsins furða sig á dræmum
undirtektum gagnaðilans.
Erfitt er fyrir almenning að
átta sig á stöðunni. Hvað er
það nákvæmlega sem Efling er
að fara fram á og hvað er það
nákvæmlega sem borgin hef-
ur boðið á móti? Eitt er líklega
ljóst og það er að öll umræða
um kjaraviðræður fyrir opnum
tjöldum hefur rækilega verið
kæfð og þar til samningar nást
og verða kynntir félagsmönn-
um þá verðum við hin líklega
að gera okkur að góðu að
reyna að fylla í eyður gífuryrða
og mótsagnakenndra full-
yrðinga í hálfkveðnum vísum
Eflingar og Reykjavíkurborgar.
Grjónagrautur með rúsínum.
Stefán Eiríksson
Pasta carbonara
Þórunn Ívars
Það er rjúpusúpa. Forréttur borðaður
einu sinni á ári alla tíð.
Þóra Tómasdóttir
Ég borðaði kolkrabba í óvæntu og
skyndilegu vetrarfríi hér í Lissabon
í gær. Held að hann sé í uppáhaldi
akkúrat núna
Guðmundur Gunnarsson
Leiðari
Lilja Katrín Gunnarsdóttir
lilja@dv.is
Þingað um jafnrétti Fjölmennt var í Hörpu þegar
jafnrétti var reifað og ljóst að málefnið brennur á mörgum.