Morgunblaðið - 13.02.2020, Síða 40

40 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 13. FEBRÚAR 2020
✝ Helgi Snorra-son fæddist í
Kópavogi 8. nóv-
ember 1951. Hann
lést 4. febrúar 2020.
Foreldrar hans
voru Snorri Helga-
son frá Borgarfirði
eystri, f. 2.6. 1929,
d. 13.10. 2006. Þór-
dís Todda Jónsdótt-
ir ættuð frá Seyðis-
firði, f. 7.6. 1925, d.
16.1. 2017. Bræður hans eru Jón
Snorrason, f. 25.4. 1955, og Páll
Snorrason, f. 23.9. 1957.
Eiginkona Helga er Þóra
Sigurþórsdóttir, f. 25.5. 1954.
Þau voru gefin saman 19.1. 1980
í Kópavogskirkju. Foreldrar
hennar eru Sigurþór Þorgilsson,
ættaður frá Bolungarvík, f. 30.3.
1928, d. 8.8. 2015, og Jónína Jó-
hannsdóttir, ættuð frá Siglufirði,
f. 23.5. 1930.
Saman eignuðust Helgi og
Þóra þrjú börn, þau Jónínu
Helgadóttur, f. 27.7. 1980, Þór-
dísi Ósk Helgadóttur, f. 5.12.
London og lærði þar leturgröft
við Sir John Cash school of art.
Helgi stundaði ýmis sölustörf í
gegnum árin og seinni ár við sölu
fasteigna.
Helgi var mikill íþróttamaður
á yngri árum, spilaði knatt-
spyrnu með meistaraflokki
Breiðabliks í kringum 1970 og
seinna meir með old boys.
Helgi var alla tíð mikill tónlist-
arunnandi og áhugamaður um
tónlist. Áhuginn leiddi til þess að
sl. 10 ár lagði Helgi gríðarlega
vinnu í að safna saman efni eftir
íslenskt tónlistarfólk til varð-
veislu. Helgi vann að uppsetn-
ingu á heimasíðu sem hélt utan
um þær upplýsingar sem hann
hafði safnað saman. Hann sá
heimasíðuna fyrir sér sem
gagnagrunn um allt íslenskt tón-
listarefni, allt frá litlum óþekkt-
um bílskúrsböndum til þjóð-
þekktra tónlistamanna og hjóm-
sveita.
Helgi hafði mikið dálæti af
allri list og undir lokin vann hann
að því að koma íslenskri list og
hönnun á framfæri erlendis.
Helgi verður jarðsunginn frá
Grafarvogskirkju í dag, 13. febr-
úar 2020, klukkan 13.
1982, og Snorra
Helgason, f. 30.4.
1990. Fyrir átti
Þóra Sigurþór Arn-
arsson, f. 17.8. 1971.
Sigurþór Arnars-
son er í sambúð með
Berglindi Ýri Ara-
dóttur, saman eiga
þau Lovísu Ölbu.
Sigurþór á Amalíu
Örnu og Róbert
Daða úr fyrra sam-
bandi. Stjúpbörn Sigurþórs eru
Birta Kristín og Logi Þór. Jónína
Helgadóttir er í sambúð með
Óskari Þór Hjaltasyni, börn
þeirra eru Petrína Pála og Pat-
rekur Tumi. Stjúpbarn Jónínu er
Jóhann Freyr. Þórdís Ósk Helga-
dóttir, barn hennar er Garðar
Flóki. Snorri Helgason er í sam-
búð með Höllu Karen Haralds-
dóttur, börn þeirra eru Hrafn
Viðar og Eiður Ernir.
Sem ungur maður stundaði
Helgi nám við Tækniskólann í
Reykjavík og lauk loftskeyta-
prófi. Seinna meir flutti hann til
Pabbi minn, Helgi Snorrason
er látinn. Það eru orð sem ég bjóst
ekki við að segja svona snemma.
Hann varð bráðkvaddur langt um
aldur fram, aðeins 68 ára að aldri.
Minningar mínar um hann lýsa
stórgeðja manni en um leið meyr-
um í skapi sem fór sínar eigin leið-
ir. Hann var alltaf til staðar fyrir
okkur systkinin, hann var stoltur
af okkur öllum og ef til vanda kom
þá var hann fyrstur til að veita að-
stoð sína. Hann vildi allt fyrir okk-
ur gera. Hann var ljúfur og góður
afi sem ljómaði í hvert sinn sem
barnabörnin komu í heimsókn.
Ástríða hans fólst í tónlist, eins
og mamma sagði einu sinni, þá
spiluðu bræður pabba á hljóðfæri
en hann spilaði á plötuspilara. Ég
minnist margra stunda þar sem
tónlist var ríkjandi. Ef hljómurinn
frá græjunum fyllti ekki heimilið
þá var pabbi við hliðina á hljóm-
tækjunum með stóru heyrnartólin
að hlusta á tóna Bítlanna, Rolling
stones, Hljóma eða annarra popp-
ara. Pabbi ræddi oft við mig um
tónlist. Hann sagði mér frá öllu
tónlistarefninu sem hann var bú-
inn að safna saman, fyrst með
gríðarlegu plötusafni, síðan voru
það geisladiskarnir og þegar
tæknin varð meiri þá fór hann að
fylla hvern flakkarann á eftir öðr-
um. Það eru óteljandi stundirnar
sem pabbi sagði mér frá gríðar-
miklu tónlistarefni sem hann hafði
safnað saman og hélt utan um
magnið stoltur. Þegar ég lít til
baka óska ég þess að ég hefði sýnt
þessu meiri áhuga en því miður
var tónlist ekki mitt áhugasvið.
Pabbi ákvað að nýta þekkingu
sína í að vinna gagnagrunn af tón-
list frá fyrri tíma, bæði íslenskri
og erlendri, og það er ekki fyrr en
hann er farinn frá okkur að ég er
farin að skilja verðmætið í þeirri
vinnu. Að heyra þakklætið frá
gömlum poppurum sem hafa
fylgst með vinnu pabba er ómet-
anlegt og er frábært að sjá þessa
arfleifð sem pabbi skilur eftir sig.
Ég efast um að hægt sé að finna
einstakling sem elskaði tónlist
jafn mikið og pabbi minn.
Pabbi, ég elska þig og sakna þín
og vildi óska þess að ég og sonur
minn hefðum fengið meiri tíma
með þér.
Þín dóttir
Þórdís Ósk.
Elsku pabbi.
Það er ekkert sem undirbýr
mann við að missa pabba sinn. Að
þú skulir vera farinn frá okkur er
ólýsanlega erfitt.
Þegar ég rifja upp þær góðu
minningar sem við áttum saman
þá líður mér vel en á sama tíma
finn ég fyrir miklum söknuði yfir
að þú sért ekki hérna lengur.
Það er svo margt sem þú
kenndir mér í gegnum ævina án
þess kannski að þú hefðir gert þér
grein fyrir því. Þú kenndir mér að
maður á að gera allt sem maður
getur fyrir börnin sín.
Þú kenndir mér vinnusemi og
dugnað.
Þú kenndir mér að gefast aldrei
upp þó að á móti blási og þú
kenndir mér að vera samvisku-
samur.
Þegar ég hugsa til baka þegar
ég var lítill, þá hvattir þú mig
áfram í íþróttum, vaknaðir með
mér á hverjum morgni og fórst
með mér á æfingar, fótboltamót,
stóðst við bakið á mér og horfðir
alltaf á. Ómetanlegt.
Ég er svo óendanlega þakklát-
ur fyrir þegar þú sendir mig í tón-
listarnám þrátt fyrir mikinn mót-
þróa hjá mér. Tónlistin var þér
svo mikilvæg í einu og öllu og þér
fannst svo mikilvægt að ég gæti
fengið að njóta hennar á minn veg.
Ég er svo þakklátur fyrir allt
sem þú hefur gefið mér, börnun-
um mínum og mömmu.
Pabbi, þú áttir þér svo marga
drauma og óleyst verkefni. Þig
langaði að gera svo margt og það
er svo ósanngjarnt að þú hafir ver-
ið tekinn frá okkur svona
snemma.
Hrafn og Eiður fengu alltof
stuttan tíma með afa sínum, þeir
áttu eftir að upplifa svo mikið með
þér og mömmu.
Ég mun kenna börnunum mín-
um allt það góða sem þú kenndir
mér og ég vona að þú fylgist með
og passir upp á okkur.
Ég elska þig, pabbi minn, ég
passa upp á mömmu eins og þú
hefur gert svo lengi.
Sjáumst seinna, elsku pabbi.
Kveðja
Snorri.
Elsku Helgi minn.
Erfitt er að koma hugsunum
mínum til þín á blað við þessar
kringumstæður. Þú ert farinn allt
of skjótt og allt of fljótt. Þú áttir að
fá meiri tíma með okkur, því í mín-
um augum varstu farinn að njóta
lífsins meira eftir því sem árin
liðu. Þetta var ekki tímabært en
raunveruleikinn stígur oft harka-
lega niður fæti.
Þú komst inn í líf mitt um fimm
ára aldur og æska mín með þér
var góð, þú sagðir ekki margt en
sýndir meira. Ég hafði gaman af
því er ég fékk að koma með þér að
spila fótbolta með fullorðnu körl-
unum. Á heimilinu voru ávallt nýj-
ustu raftækin, svo sem leikjatölva,
vídeótæki og þú eyddir ómældum
tíma í að fylla vídeóspólur af Walt
Disney-kvikmyndum (við áttum
þær flestar) og teiknimyndum og
öðrum bíómyndum. Hvað þá víd-
eómyndavélin og tækið sem henni
fylgdi sem voru svo stór um sig að
erfitt var að halda á. Þetta voru
hlutir sem ekki voru til á heimilum
á þeim tíma.
Okkar samband varð erfiðara
þegar ég komst á unglingsárin,
hjá okkur voru breytingar og ég
var ykkur erfiður á þessum tíma.
Þar sem lífsbaráttan var oft erfið
og þú oft í tveimur, þremur og
jafnvel fjórum vinnum til að allir
hefðu það sem til þurfti. Þú varst
ávallt frjór í hugsun og ég man eft-
ir Levi’s-gallabuxunum sem þið
fluttuð inn í öllum mögulegum lit-
um, og þegar þú reyndir að fá leyfi
til að flytja inn Redbull-drykkinn
um tuttugu árum áður en aðrir
fóru að hugsa um það, og margt
annað sem gerði þig að frum-
kvöðli.
Við áttum aldrei langar sam-
ræður eða spjölluðum mikið en
komum ávallt því til skila sem
þurfti.
En elsku Helgi pabbi minn, það
sem skiptir mig höfuðmáli í gegn-
um okkar líf saman er að á erf-
iðustu stundum í mínu lífi stóðst
þú í bakgrunni ávallt eins og klett-
ur við bakið á mér. Ég verð þér
ævinlega þakklátur. Þinn
Sigurþór.
Það var erfitt að fá þá frétt að
kveldi dags hinn 4. febrúar sl. frá
Þóru, eiginkonu Helga Snorra-
sonar, að hann hefði orðið bráð-
kvaddur í vinnunni þann sama
dag. En um hádegi þann sama dag
ræddum við Helgi saman.
Kynni okkar tókust fyrir
nokkrum árum. Ég réð hann síðar
í verkefni sem hann leysti af stakri
prýði og starfaði hann í því verk-
efni allt til dánardægurs. Helgi
var búinn mörgum kostum. Hann
var vinnusamur, stundvís og
reglusamur. Hann var heiðarleg-
ur og áreiðanlegur og öll störf
hans einkenndust af vandvirkni
og metnaði til að skila af sér góðu
verki. Hann hafði frumkvæði til
verka og hafði góða rökhugsun
þegar hann var að leysa úr málum
þar sem þörf var á einbeitingu og
góðum skilningi á öllum málavöxt-
um.
Nú er litrófið breytt og birtan
hefur dofnað á vinnustað okkar á
Suðurlandsbrautinni, þar sem
Helgi starfaði þar til fyrir stuttu
þegar hann flutti starfsstöð sína í
Kópavoginn. Við syrgjum góðan
félaga.
Nú þegar himnafaðir kallar
hann á sinn fund sitjum við hin eft-
ir hljóð og ringluð. Hvernig má
þetta vera? Enginn fyrirvari. Við
trúum því samt að þeir sem deyja
séu ekki horfnir. Þeir eru aðeins
komnir á undan.
Ekki var hægt annað en að
þykja vænt um Helga, bara fyrir
þá mannkosti sem hann bar. Hann
var áhugasamur um líf og tilveru
fjölskyldu sinnar, ættingja og
vina. Helgi var hreinlyndur, hóg-
vær og heiðarleg manneskja en
um leið glaðvær og einlægur.
Hann hafði skoðanir á mönnum og
málefnum og setti mál sitt vel
fram og var sanngjarn. Við höfð-
um þann sið á hverjum degi að
heilsast með handabandi áður en
við gengum til verka, gilti einu
hvor kom fyrr í vinnuna, við leit-
uðum hvor annan uppi og tókumst
í hendur. Þótt handabandið hafi
slitnað lifir góð minning áfram um
mann sem var áhugasamur um
velferð þeirra sem hann starfaði
með.
Sorgin er mikil og sendum við
öll á vinnustaðnum á Suðurlands-
brautinni fjölskyldu hans innileg-
ustu samúðarkveðju. Manns-
andinn líður ekki undir lok,
minning um góðan dreng lifir í
hjarta og minni. Líkt og sólin sem
virðist ganga undir en alltaf held-
ur áfram að lýsa.
Sveinn Guðmundsson.
Það eru rúmlega 53 ár síðan ég
man eftir Helga á knattspyrnu-
vellinum í búningi frá Breiðabliki,
það sem vakti athygli mína var
hversu teknískur hann var með
boltann. Ekki hvarflaði það að
mér þá að ég ætti eftir að þekkja
þennan mann í yfir hálfa öld.
Nokkrum árum seinna lágu leiðir
okkar saman í Danfoss-umboðinu
en þar sátum við saman sem sölu-
menn hvor á sínu sviðinu án tölvu-
búnaðar og handskrifuðum sam-
skipti okkar við viðskiptavinina.
Helgi var hvers manns hugljúfi og
auðvelt var að lynda við hann enda
skarpgreindur listhneigður letur-
grafari með mikla réttlætiskennd
og traustur vinur vina sinna. Á
þessum árum átti tónlistin, diskó-
ið og skemmtanalífið huga Helga
en það leið ekki á löngu þar til ein-
hver ró færðist yfir hann. Helgi
varð ástfanginn og það þroskaði
hann enn frekar. Þóra var akkerið
og vitinn í lífi hans upp frá því en
syrgir hann í dag ásamt börnum
þeirra og barnabörnum.
Þrátt fyrir að við Helgi værum
ekki samstarfsfélagar nema í
nokkur ár var alla tíð vinarstreng-
ur á milli okkar. Það var ævinlega
hægt að leita til Helga og fá hjá
honum ráð til lausnar á öllum
mögulegum málum. Helga var
margt til lista lagt og mátti sjá það
í handverki hans hvort sem það
var handskriftin eða leturgröftur-
inn. Helgi var einn fárra letur-
grafara á Íslandi menntaður í
Bretlandi. Hann hafði einstakt lag
á að skipuleggja innflutning og
markaðssetningu á ýmsum tækni-
og byggingarvörum. Þetta skynj-
uðu hinir erlendu birgjar iðulega
og oft var það þannig að þeir
færðu sig með honum á milli fyr-
irtækja því þeir áttuðu sig á því að
velferð þeirra lá ekki síst í því að
hafa góðan mann sem sinn mál-
svara á markaðnum frekar en eitt-
hvert tiltekið fyrirtæki. Seinna
tók hann að sér fasteignasölu
enda hafði hann víðtæka þekkingu
á byggingariðnaði. Á seinni árum
var það þó tónlistin sem átti æ
stærri sess hjá Helga og lagði
hann mikla vinnu í að safna saman
sögu hennar á netinu.
Á síðustu áratugum hittumst
við Helgi reglulega á kaffihúsum
eða spjölluðum saman í síma lagt
fram á nætur. Þar ræddum við um
líf okkar, vandamál og gleði en
ekki síst stjórnmál og samfélags-
mál. Helgi var réttsýnn og sann-
gjarn í gagnrýni sinni á samtíð
okkar en stóð iðulega fastur á
skoðun sinni en virti annarra. Það
var gott að eiga Helga að til að
ræða málin og mun ég aldrei
gleyma þessum samskiptum okk-
ar. Það verður erfitt að horfa á eft-
ir honum.
Nú hin síðustu ár reyndist
Helgi mér vel í veikindum mínum
og þótt Helgi hafi átt við sína
kvilla var hann ekkert frekar að
bera það á borð fyrir aðra. Um-
hyggja fyrir öðrum var honum í
blóð borin og ég sem aðrir naut
þessarar vináttu hans og um-
hyggju. Missir okkar er mikill en
mestur er hann hjá Þóru og börn-
um. Mínar innilegustu samúðar-
kveðjur til allra sem um sárt eiga
að binda vegna fráfalls Helga
Snorrasonar. Hvíldu í friði vinur.
Árni Svavarsson.
Helgi Snorrason
Harpa Heimisdóttir
s. 842 0204
Brynja Gunnarsdóttir
s. 821 2045
Kirkjulundur 19 | 210 Garðabær
s. 842 0204 | www.harpautfor.is
Elskulegur faðir okkar og afi,
GEIR ÞÓRÐARSON
matreiðslumeistari,
Sæviðarsundi 50,
Reykjavík,
lést fimmtudaginn 30. janúar.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þórainn Örn Geirsson
Geir Ingi Geirsson
Guðmundur Geir Þórarinsson, Sólveig Þórólfsdóttir
Elskuleg konan mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
HREFNA ERNA JÓNSDÓTTIR,
Boðaþingi 8,
Kópavogi,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
miðvikudaginn 5. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Guðríðarkirkju föstudaginn 14. febrúar
klukkan 13.
Sigurður J. Sigurðsson
Steinunn Jensdóttir Sverrir Ómar Guðnason
Heiðrún Jensdóttir Baldur Hans Úlfarsson
Svanhildur Jensdóttir Jens Karl Bernharðsson
Ólafur Jensson Jóhanna Bjarnadóttir
Þröstur Jensson Ester Þorsteinsdóttir
Jóna Þóra Jensdóttir Andrés Einar Hilmarsson
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÓSKAR VIGFÚS MARKÚSSON
húsgagnasmíðameistari,
frá Rofabæ í Meðallandi.
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu
Klausturhólum miðvikudaginn 5. febrúar.
Útför hans fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 17. febrúar
klukkan 15.
Ólafur Ingi Óskarsson Erna Björg Baldursdóttir
Ásdís Óskarsdóttir Jón Daði Ólafsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær frænka okkar,
KOLBRÚN JENSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
lést á hjúkrunarheimilinu Mörk mánudaginn
10. febrúar.
Bróðurbörn og systursynir