Hvöt - 01.02.1951, Blaðsíða 5

H V Ö T
3
ferSalagi sínu til Ameríku. Góður róm-
ur var gerður að ræðu íþróttafulltrúa,
enda var hún holl liugvekja fyrir þá,
sem áttu að ryðja málum þessum
braut.
Stofnþing þetta lauk störfum á þrem
fundum og gekk frá lögum og regl-
um fyrir bandalagið. Ýmsar ályktanir
voru samþykktar. S. B. S. var þakkað
gott brautryðjendastarf í íþróttamál-
um skólanna og því óskað giftu í starfi.
Sömuleiðis var ákveðið að taka upp
samstarf að hálfu við S. B. S. um
útgáfu Hvatar. í stjórn I. F. R. N.
voru kjörnir: Bragi Friðriksson, Há-
skólanum, form., Óli Örn Arnarson,
Menntaskólanum, varaform., Halldór
Bachmann, Iðnskólanum, gjaldkeri,
Gumiar Bjarnason, Gagnfræðaskóla
Austurbæjar, fundarritari og Tómas
Jónsson, Kennaraskólanum, skýrslurit-
ari.
Stjórnin tók fljótlega til starfa og
hefur nú með höndum ýmsar fram-
kvæmdir á vegum bandalagsins. Ný-
lokið er fyrsta móti á vegum I. F. R. N.
Tókst það allvel og var þátttakan
góð.
Benedikt Jakobsson var kjörinn
ráðunautur stjórnarinnar. Situr liann
alla stjórnarfundi og er bandalaginu
mikill styrkur að svo reyndum manni
í uppeldis- og íþróttamálum.
Bandalag þetta á að vera vísir að
stofnun allsherjarsamtaka allrar íþrótta
æsku í framhaldsskólum landsins. I. F.
R. N. er aðeins grundvöllur slíkra sam-
taka. Vissulega er mikið starf framund-
an, þar til allir hafa sameinazt undir
einu merki. En þeir, sem standa að
þessu bandalagi eru fullir vonar um
það, að svo megi takast að lokum.
SÖNGURINN í SKÓLUNUM
Islendingar hafa Iöngum verið mikið gefnir
fyrir söng, og það hefur oftast verið talin
góð og eiginlega sjálfsögð skejnmtun að „taka
lagið“, þar sem nokkrir eru saman komnir.
Flestir kunna ógrynni af ljóðum og lögum
og fáir eru alveg laglausir.
Af þessu liggur beint við að álykta, að
söngurinn skipi veglegan sess hjá æskunni
í skólum landsins. En þeir, sem kynnast þessu
nánar, komast að raun um, að ástandið í
þessu máli er mjög misjafnt og sums staðar
alveg óviðunandi.
í flestum héraðsskólum er lögð töluverð
rækt við sönginn, en í skólum Reykjavíkur
er það mjög misinunandi. Það mun þó vera
þannig í þeim flestuin, að bezta söngfólkið er
valið úr og æft saman í kór viðkomandi
skóla. Hinir, sein ekki komast í kórinn, verða
þannig oft settir algjörlega til hliðar. Auð-
vitað er alveg sjálfsagt að hafa söngkóra í
þeim skólum, þar sem hægt er að koma því
við, en ef öllum söngtímunum er varið til
þess að æfa tiltölulega lítinn liluta af nem-
endunum, er það vafasamt.
Til þess að ráða bót á þessu verður að
fjölga söngtímunum, og það sýnist ekki vera
til of mikils mælzt, þó að tveimur kennslu-
stundum, af þrjátíu til fjörutíu í viku, sé
varið til söngs.
1 Reykjavík hefur nokkur undanfarin ár
verið haldin skólasöngmót, og hefur Iðnskól-
inn séð um þau. Þessi söngmót hafa mikið
gildi fyrir skólasönginn, því að þau vekja
og auka áhyga margra nemenda fyrir söng.
Þátttakendafjöldinn á þessum skólasöngmót-
um hefur verið nokkuð misjafn, en þó hvergi
nærri nógu mikill. Iðnskólinn á þökk skilið
fyrir forustu sína í þessu máli, og von-
andi sér hann áfram um slík söngmót.
Við viljum gott og friðsamlegt- sam-
starf við alla aðilja, enda erum við
allir vissir um þá staðreynd, að án
skilnings og samstarfsvilja fái ekkert
starf þróast á gæfubraut, hversu göf-
ugt sem markmiðið annars kann að
vera.