Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1982, Qupperneq 17

RESIDUE OF LINURON IN SOILS 15
and cold winter may have caused a
reduction in the degradation of linuron
resulting subsequently in a high initial
spring residue.
It is our conclusion, that the residue
found in the loamy soils in northern
Iceland in the spring has reached a critical
level. The residue measured in the springof
1981 (2-3 ppm of dry matter) does not
necessarily lead to damage of the subse-
quent crop or to an unacceptably high
ÍSLENSKT YFIRLIT
Leifar linurons íjarðvegi og kartöflum á íslandi
Derek Mundell
og
SlGURGEIR ÓLAFSSON
Rannsóknastofnun landbúnaðarins, Keldnaholti, Reykjavík
Gerð var frumkönnun á því, hvort illgresis-
eyðirinn linuron væri að safnast fyrir í
kartöflugörðum, er úðaðir hafa verið með
efninu árlega í allt að 15 ár. Magn linurons
var ákvarðað í jarðvegi úr 32 kartöflugörð-
um, en sýni voru tekin bæði vor og haust
árið 1981. Einnig var mælt magn linuron-
leifa í kartöflum, er teknar voru úr sömu
görðum.
Magn linurons í sandjarðvegi reyndist
mjög lítið (<0,6 ppm) þegar þremur
mánuðum eftir úðun. Þetta magn svarar til
þess, er aðrir höfundar hafa fundið eftir
úðun með því magni, er mælt hefur verið
linuron residue in the tubers provided the
recommended dosages are not exceeded.
The margin, however, between the residue
found and that suíflcient to cause damage
seems to be rather narrow and therefore the
fields are rather sensitive to accidental
overdoses and climatic extremes.
The low levels of residue in the sandy
soils of southern Iceland do not, however,
give reason to criticise the intensive use of
linuron practiced there.
með. Hins vegar reyndist magnið í moldar-
jarðvegi talsvert meira (að meðaltali 1,9
ppm að vori og 2,4 ppm að hausti). Þetta
magn virtist hins vegar ekki hafa nein
veruleg áhrif á útlit plantnanna.
Magn linurons í kartöflusýnunum
reyndist svipað eftir ræktun í moldar- og
sandjarðvegi (0,03-0,05 ppm). Þetta magn
er svipað því, er aðrir höfundar hafa gefið
upp, og er undir þeim hámarksgildum, er
ýmsar þjóðir hafa sett um linuron.
Alyktun okkar er, að niðurstöður þessar
bendi ekki til þess, að hin tíða notkun
linurons leiði til uppsöfnunar í sandjarð-
vegi. Hins vegar teljum við, að það magn,
sem mælist í moldargörðum á Norðurlandi
(2—3 ppm), sé svo nálægt skaðamörkum, að
veruleg hætta sé á skaðaeinkennum við
aðstæður, er draga úr niðurbroti efnisins
(t. d. langir og kaldir vetur) eða þegar of
mikið magn af linuron er notað.