Morgunblaðið - 24.05.2020, Síða 29
29
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 14. MAÍ 2020
Sími 557 8866 | pantanir@kjotsmidjan.is | Fossháls 27, 110 Reykjavík Opnunartími7.30-16.30
Veitingamenn athugið!
Við sérhæfum okkur í þjónustu fyrir veitingahús
Þáttur á Bráðavaktinni?
Nú þegar sauðburður stendur
sem hæst er nóg að gera hjá Guð-
ríði.
„Auðvitað kemur alltaf eitthvað
upp á á slíkum annatíma, en bænd-
ur eru duglegir að hjálpa hverjir
öðrum í burði. Þeir hóa í mig til
flóknari verka, til dæmis ef þarf að
gera keisaraskurð. Ég gerði eftir-
minnilegan keisaraskurð um daginn
á kind, en þá kom út risastórt lamb
sem var fimm og hálft kíló. Það er
með allra stærstu nýbornu lömbum
sem ég hef séð,“ segir Guðríður,
sem stödd var í fjárhúsinu í Hruna
þegar blaðamann og ljósmyndara
bar að garði, en þangað var hún
komin til að framkvæma keisara-
skurð á kindinni Pálu sem er í eigu
ábúenda, þeirra séra Óskars Haf-
steins Óskarssonar og Elínar Unu
Jónsdóttur. Pála gat ekki borið,
þar sem leghálsinn var alveg lok-
aður, og því var ekki um annað að
ræða en að skera. Þó nokkur
spenna var í loftinu og haft var á
orði að þetta væri eins og atriði í
sjónvarpsþáttunum Bráðavaktinni.
Fumlaust tók Guðríður að undirbúa
verkið, raka svæðið þar sem stóð
til að skera í kvið Pálu, sótthreinsa,
staðdeyfa, slæva kindina og loks
skera.
Skorið gegnum mörg lög
„Þetta tekur ekki nema 45 mín-
útur ef allt gengur vel,“ sagði Guð-
ríður, sem fór létt með að beita
hnífnum, sækja lömbin, sauma fyrir
og svara á sama tíma spurningum
blaðamanns, sem sat á garðabandi
og fylgdist með skurðaðgerðinni.
Hún þurfti að skera gegnum mörg
lög, fyrst húðina, svo þrjú vöðvalög
og síðan legið, en hún segist oftast
taka lömbin út um sitt hvorn
skurðinn á leginu. Í sónarskoðun
hafði Pála verið skráð með eitt
lamb, en annað kom í ljós, tvær
stæðilegar gimbrar voru togaðar út
um skurðarop og Una sá um að
hjálpa þeim við að taka fyrsta
andann.
„Óneitanlega er alltaf meira
gaman að ná út lifandi lömbum
þegar ég framkvæmi keisara-
skurð,“ sagði Guðríður ánægð, en
oft er gripið það seint til keisara-
skurðar að lömbin eru dauð þegar
þeim er náð út.
Buðfríður og Beva settar á
Pála var hálfvakandi meðan á að-
gerðinni stóð, en fljót að standa
upp eftir að öllu var lokið og búið
að sauma, og fór að huga að lömb-
unum sínum.
„Sauðkindur er mjög harðgerðar,
þær eru fáránlega fljótar að verða
sprækar eftir keisaraskurð,“ sagði
Guðríður, sem var ekki lengi að
koma með hugmynd þegar við-
staddir fóru að velta fyrir sér
hvaða nöfn gimbrarnar ættu að fá
sem hún hafði nýlega dregið út í
heiminn.
„Þær hljóta að heita Guðríður og
Eva,“ sagði hún og hló. Hugmyndin
féll í góðan jarðveg, en einn hæng-
ur var þó á, öll lömbin sem koma í
heiminn þetta vorið í Hruna verða
að fá nöfn sem byrja á bókstafnum
B. Stakk þá Eggert ljósmyndari
upp á nöfnunum Buðfríður og Beva
og var það samþykkt einróma. Var
ákveðið í hita leiksins að gimbrar
þessar yrðu settar á í haust, í ljósi
sögunnar sem þær höfðu þegar
skapað sér á fyrsta degi sínum.
Vandasamt Guðríður þurfti að leita að lambinu og finna hvernig
það lá áður en hún skar í legið til að ná því út í heimsins ljós.
Bændur Séra Óskar og Una voru afar ánægð með að báðar
gimbrarnar náðust lifandi úr Pálu, og að Pálu heilsaðist vel.
Vaknaðu litla líf Una er vön sauðburðarkona, enda alin upp á
sveitabæ, henni gekk vel að fá Buðfríði til að nota litlu lungun.
Notalegt Að vel heppnuðu verki loknu var kærkomið að fá kaffisopa og
sætabrauð inni í bæ. Una, Óskar og Guðríður spjalla og gantast.
Systur tvær Þær Buð-
fríður og Beva kynntust
hvor annarri í fyrsta sinn
utan móðurkviðar á með-
an Pála var saumuð.