Morgunblaðið - Sunnudagur - 19.07.2020, Page 29
að þær rifnuðu. Þá slokknaði fyrir
fullt og fast á sviðsljósi sem átti að
gefa listamönnunum til kynna að
upptroðsla þeirra væri senn á enda
meðan The Who var í ham.
Þetta var þó hjóm við hliðina
á „verstu endurkomu allra
tíma“, eins og framlag Led
Zeppelin er gjarnan kallað.
Robert Plant var hás, gít-
arinn hans Jimmys Page
vanstilltur og þegar á
hólminn kom kunni
Phil Collins, sem
tók sæti
Johns heit-
ins Bon-
hams á
þessu
fyrsta giggi frá andláti hans, ekki
lögin. „Helvítis hörmung,“ sagði
Plant síðar og Page sagði frammi-
stöðu Collins hafa verið grín.
Trymbillinn varði þó hendur sínar
og sagði: „Það var ekki mér að
kenna að þetta var ömurlegt. Hefði
ég getað gengið út hefði ég gert það.
En þá hefðu allir farið að tala um að
Phil Collins hefði gengið út af Live
Aid.“ Page og Plant hafa séð til þess
að giggið er hvergi aðgengilegt.
Bjargaði 15 ára stúlku
Öðrum gekk betur og sumum miklu
betur. Live Aid gerði U2 að stór-
stjörnum og Bono að dýrlingi, eftir
að hann stökk niður til áhorfenda til
að dansa við fimmtán ára stúlku sem
var við það að troðast undir. Bowie
var líka í essinu sínu, eins Elton
John og gestur hans, George Mich-
ael. Þá voru Mick Jagger og Tina
Turner í banastuði saman; tvö af
mestu sviðströllum allra tíma. Tina
endaði á leikfimibol eftir að Jagger-
inn hafði rifið utan af henni kjólinn.
Talandi um sviðströll, þá var það
Freddie Mercury sem stal senunni á
Wembley. Lýðurinn bókstaflega át
úr lófa hans. Slíka stjórn hafði
söngvarinn á mannskapnum að hefði
hann gefið fólki fyrirmæli um að
berhátta sig hefðu 80 þúsund manns
staðið þarna á Adams- og Evuklæð-
unum. Til þess kom þó sem betur fer
ekki. „Aaaaaay-o“-ið hans Freddies í
a cappella-hluta giggsins hefur allar
götur síðan verið þekkt sem „tónn-
inn sem heyrðist um allan heim“.
Húsmæður í Belgíu munu hafa
kvartað undan hávaða. Síðar sagði
Brian May við The Observer að ork-
an á sviðinu hefði verið svakaleg en
bandið yfirspennt og fyrstu við-
brögðin voru þau að þetta hefði ekki
verið neitt sérstakt. „Freddie var
leynivopnið okkar. Hann náði
áreynslulaust til hvers einasta
manns á leikvanginum, þetta var
hans kvöld.“
Gefum okkar manni á Wembley,
Ómari Valdimarssyni, aftur orð-
ið:
„„Ég trúi þessu ekki,“
sagði uppgjafahippi um fer-
tugt sem stóð nærri mér í
þvögunni. „Ég trúi því
ekki að þetta sé satt. Það
vantar bara Elvis og
Lennon, þá væri lífið
fullkomið.“ Bob Geld-
of, söngvarinn úr
Boomtown Rats, sem
var upphafsmaður tón-
leikahaldsins í fjórum
heimsálfum einn og
sama daginn, tók undir
þetta: „Mér var að verða
ljóst,“ sagði hann, „að
þetta er besti dagur lífs
míns.“ Fagnaðaróp gullu
úr 80.000 mannsbörkum
og víða mátti sjá tár glitra
á hvarmi.“ AFP
19.7. 2020 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 29
VANDRATAÐ Breska söngkonan
Lianne La Havas, sem er af blönd-
uðum kynþætti, viðurkennir í sam-
tali við breska blaðið The Guardian
að hún viti ekki alltaf í hvorn fótinn
hún eigi að stíga þegar umræða um
kynþáttamál er annars vegar.
„Fólk segir að ég sé svört – sem ég
er. En þar með er faðir minn ekki
virtur viðlits, sem ég tek nærri mér.
Án hans væri ég ekki sú manneskja
sem ég er,“ segir La Havas sem
sendi í gær frá sér sína þriðju
breiðskífu, sem ber nafn hennar.
Stolt af báðum kynþáttum
Breska söngkonan Lianne La Havas.
AFP
BÓKSALA 8.-14. JÚLÍ
Listinn er tekinn saman af Eymundsson
1 Vegahandbókin 2020 Steindór Steindórsson o.fl.
2 Þerapistinn Helene Flood
3 Mitt ófullkomna líf Sophie Kinsella
4 Tíbrá Ármann Jakobsson
5 Hálft hjarta Sofia Lundberg
6 Þögli sjúklingurinn Alex Michaelides
7
Handbók fyrir ofurhetjur 5
– horfin
Elias/Agnes Vahlund
8 Kortabók Örn Sigurðsson ritstjóri
9 Risasyrpa – frægð og frami Walt Disney
10 Ættarfylgjan Nina Wähä
1 Samhengi hlutanna Eygló Jónsdóttir
2 Urðarköttur Ármann Jakobsson
3 Aðferðir til að lifa af Guðrún Eva Mínervudóttir
4 HKL ástarsaga Pétur Gunnarsson
5 Útlagamorðin Ármann Jakobsson
6 Delluferðin Sigrún Pálsdóttir
7 Þögn Yrsa Sigurðardóttir
8 Hvítidauði Ragnar Jónasson
9 Kokkáll Dóri DNA
10 Tregasteinn Arnaldur Indriðason
Allar bækur
Skáldverk og hljóðbækur
Stundum hef ég lesið bækur of
snemma og það er ekki fyrr en
nokkrum árum síðar sem eitt-
hvað smellur innra með mér og
ég átta mig loksins á snilldinni.
Það kom fyrir mig þegar ég
þrjóskaðist við að lesa Önnu
Kareninu hans
Tolstoys. Ég var 17
ára gömul og hafði
engar forsendur til
þess að skilja tog-
streituna milli
skyldunnar og ást-
arinnar. Stundum
hef ég líka lesið bækur í absúrd
aðstæðum. Að lesa Glæp og refs-
ingu hans Dosto-
evsky í útskrift-
arferð á Marmaris
er ágætis dæmi um
það. Sitjandi þunn
á sólarbekk með
þennan rússneska
doðrant umkringd
kátum og vel hífuðum samstúd-
entum var í hrópandi ósamræmi
við Sankti Pétursborg og ein-
manaleikann sem Rodion Ra-
skolnikov finnur fyrir í sinni
hrikalegu siðferðisklípu. Það
eina sem við Raskolnikov áttum
sameiginlegt á þeirri stundu var
óbærilega hitasvækjan sem við
fundum okkur í.
Það allra besta er samt þegar
maður les ekki bara góða bók á
réttum tíma heldur þar að auki í
réttum aðstæðum. Í janúar 2018
las ég Minnisbók
Sigurðar Pálssonar,
þá nýflutt til Parísar
í nám. Fyrir utan
það að vera yndis-
legur lestur og
þrælfyndin í þokka-
bót þá var hún
mögulega mest viðeigandi bók
sem ég hefði getað lesið á þess-
um tímapunkti ævi minnar. Hon-
um tókst svo vel að kjarna
spennuna og á tímum vandræða-
leikann við að vera ósiðfágaður
og einfeldningslegur Íslendingur
nýfluttur til Frakklands.
Undanfarið hef ég fundið mig í
lestri sem ég upplifi hvorki að
spegli mína tilvist né sé í stór-
kostlegu misræmi við hana. Þeg-
ar covid stóð sem hæst hér á
landi las ég Nafn
rósarinnar eftir
Umberto Eco,
ótrúlegur texti þar
á ferð. Þessa dag-
ana les ég Killing
Commendatore
eftir Haruki Mura-
kami, ég hef virkilega gaman af
töfraraunsæinu sem birtist þar.
Á náttborðinu hvíla svo English
Patient eftir Michael Ondaatje
og Beðið eftir bar-
börunum eftir J.
M. Coetzee í
splunkunýrri þýð-
ingu Sigurlínu
Davíðsdóttur og
Rúnars Helga
Vignissonar. Ég
stefni því á að ferðast ekki að-
eins innanlands í sumar heldur
einnig til Japans, Ítalíu og á
„mærum ótilgreinds heims-
veldis“.
ÁSDÍS NÍNA ER AÐ LESA
Bók til að
spegla sig í
Ásdís Nína
Magnúsdóttir
er sérfræðingur
hjá Umhverfis-
stofnun.
Freddie Mercury,
senuþjófurinn á
Wembley, vafði gest-
um um fingur sér.
AFP