Morgunblaðið - 03.09.2020, Page 10

10 FRÉTTIRInnlent
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. SEPTEMBER 2020
VIÐTAL
Höskuldur Daði Magnússon
hdm@mbl.is
„Ég verð að viðurkenna það að ég er
karlinn á áttræðisaldri sem hefur
legið inni á spítala að undanförnu
vegna COVID 19-faraldursins og
fréttir hafa verið af undanfarna
daga.“
Svona byrjaði bréf sem Steinar
Friðgeirsson, 73 ára verkfræðingur
sem veiktist af kórónuveirunni og
þurfti að leggjast inn á sjúkrahús af
hennar völdum á dögunum, sendi
vinum sínum.
Í seinni bylgju kórónuveirunnar
hér á landi hefur lítið verið um að
fólk hafi þurft að leggjast inn á
sjúkrahús af hennar völdum. Veik-
indi Steinars voru það alvarleg að
hann var á endanum lagður inn og
þurfti hann að dveljast í fimm daga á
Landspítalanum í Fossvogi. „Ég
neitaði að fara á gjörgæslu eða eitt-
hvað lengra,“ segir Steinar. Nú eru
tæpar fjórar vikur liðnar síðan hann
kenndi sér fyrst meins en þrjár vikur
síðan hann greindist með veiruna.
Steinar ber sig vel og kveðst að
mestu hafa haft það gott. Þó er ljóst
af frásögn hans að dæma að ekkert
grín er fyrir fólk að takast á við
þennan vágest.
Hugurinn er óvenjuskýr
„Ég hef ekki áhyggjur af fram-
haldinu. Mér finnst ég hafa sloppið
ótrúlega vel,“ sagði Steinar þegar
Morgunblaðið ræddi við hann. Lagði
hann ríka áherslu á að hann væri
hress miðað við það sem á undan er
gengið. Hann þakkar fyrir að hafa
ekki fengið andnauð eins og margir
sem sýkst hafa af veirunni.
„Hugurinn er óvenjuskýr og hugs-
unin kristaltær þrátt fyrir allt. Mér
líður vel og hef lést um nær tíu kíló.
Þetta er þó ekki megrun sem ég
mæli með. Ég mældi blóðþrýsting-
inn í gær og var hann eins og hjá
unglingi,“ sagði Steinar í gærmorg-
un en hann losnaði úr einangrun í
byrjun vikunnar.
Sló niður eftir golfhring
Steinar rekur veikindi sín og segir
að helgina 8.-9. ágúst hafi hann farið
að finna fyrir smá kvefeinkennum,
sambærilegum þeim sem nágranni
hans hafði áður fengið en þeir höfðu
staðið í þakviðgerðum. Telur Stein-
ar ekki ósennilegt að þeir hafi smit-
ast af verktökum sem unnu hjá
þeim, án þess að hægt sé að slá því
föstu. Á mánudaginn fór hann í golf
með sex félögum sínum. Kalt var í
veðri og rigning undir lokin. Daginn
eftir sló honum svo alveg niður og lá
Steinar með háan hita í þrjá daga.
Oddur, sonur Steinars, sem er
læknir, skoðaði föður sinn á föstu-
deginum 14. ágúst og kallaði auk
þess til annan lækni frá Læknavakt-
inni. Þá var Steinar með 38,4 gráðu
hita sem fór lækkandi og voru þeir
báðir sammála um að ólíklegt væri að
hann væri með Covid-19 en tóku sýni
til greiningar. Annað átti eftir að
koma í ljós því súrefnismettunin í
blóðinu var óeðlilega lág, eða um og
undir 90% sem þótti viss vísbending
um að eitthvað væri að. Daginn eftir
fékk Steinar loks staðfestingu á því
að hann væri smitaður af veirunni og
fór í kjölfarið í einangrun heima hjá
sér, undir eftirliti Covid-deildar
Landspítalans.
„Næstu daga fór hitinn smám
saman lækkandi sem bætti líðan
mína en var um leið svolítið blekkj-
andi. Ég var áfram ansi slappur, með
þurran hósta og áfram var súrefnis-
mettunin óeðlilega lág. Ég vonaðist
þó til þess að ég færi að ná vopnum
mínum að nýju undir lok vikunnar,“
segir Steinar.
Kallaður inn allt of seint
Það var svo loks á föstudeginum
21. ágúst sem hann var kallaður inn á
Covid-19-göngudeildina Birkiborg til
rannsókna. „Ég kom ekki þangað
fyrr en tíu dögum eftir að ég varð
veikur. Ég var kallaður inn til rann-
sókna allt of seint,“ segir Steinar sem
gekkst undir 4-5 klukkutíma skoðun.
„Niðurstaða rannsóknanna var víst
ekki falleg þar sem lungun voru svört
en bæði var ég með vírus, lungna-
bólgu báðum megin sem og fullt af
smáum blóðtöppum í lungunum. Sem
betur fer voru ekki neinir stórir tapp-
ar sem geta verið enn þá hættulegri.“
Steinar var settur á blóðþynning-
arlyf til að koma í veg fyrir frekari
blóðtappamyndun og lagður með
hraði inn á deild A7 á Landspít-
alanum í Fossvogi. Þar var hann sett-
ur á víruslyfið Remdesivir og á
sterka stera til að hjálpa ónæmis-
kerfi líkamans. Þó það kunni að
hljóma furðulega kveðst Steinar hafa
verið hinn hressasti á þessum tíma-
punkti, enda orðinn hitalaus.
„Af hverju var og er karlinn þá
svona „hress“?,“ spyr Steinar sjálfan
sig. Svarið telur hann að liggi í aug-
um uppi og megi rekja til góðra gena
af sjómannsættum auk þess sem
hann hafi í gegnum tíðina alltaf verið
í þokkalegu líkamlegu formi. „Ég vil
meina að það sé vegna þess að í mér
eru gen frá ofurmenninu Snorra
Björnssyni á Húsafelli og fyrir vikið
verjist líkami minn betur en gengur
og gerist. Þegar hjúkrunarfræðing-
arnir voru að reyna að sækja sér blóð
til rannsókna var það ekki auðvelt því
karlinn er með svo þykkar hendur.
Ég montaði mig af því að hafa verið
13 ára orðinn fullgildur háseti hjá
föður mínum á togara,“ segir Steinar
og bætir við að á sínum yngri árum
hafi hann lagt stund á íþróttir, svo
sem boltaíþróttir, skíði og sund. Síð-
ar hafi útivera og veiði tekið við auk
golfsins.
Fékk „einkasvítu“ á spítalanum
Á A7-deildinni var Steinar settur í
einangrun, í „einkasvítu“ eins og
hann orðar það sjálfur og lýsir sér-
stakri ánægju með að hafa getað
horft á golfrásina. „Það fór vel um
mig þar og allt starfsfólk sem ann-
aðist mig var í einu orði sagt frábært.
Þetta er ofsalega gott og vandað fólk.
Ég tók strax að braggast við lyfja-
gjöf, umönnun og súrefnisgjöf. Súr-
efnismettunin í blóðinu fór smám
saman batnandi en auðvitað var það
með aðstoð súrefnisgjafarinnar. Mér
leið bara vel þarna.“
Eiginkonan smitaðist
Steinar segir að alls hafi 15 manns
þurft að fara í sóttkví af hans völdum.
Þar á meðal voru golffélagarnir sex,
en einn þeirra var með honum heilan
dag á ferðalagi og við spilamennsku.
Anna eiginkona Steinars slapp ekki
eins vel. „Hún var sú eina sem smit-
aðist enda annaðist hún mig þegar ég
var sem veikastur og með háan hita
og þurfti virkilega á hjálp að halda,“
segir Steinar en Anna lýkur brátt
sinni einangrun. Hann hrósar happi
yfir því að eiginkonan hafi ekki veikst
eins alvarlega og hann.
„Maður fer í ákveðið uppgjör“
Áföll sem þessi hafa áhrif á fólk og
setja lífið í samhengi fyrir marga.
Steinar grínast með að börnin hans
hafi veitt því athygli að nú kjafti allt í
einu á honum hver tuska, manni sem
alla jafna þyki fremur dagfarsprúð-
ur. „Þetta eru sterarnir. Áhrif þeirra
eru nú að fjara út,“ segir hann.
„Ég hafði aldrei áhyggjur af því að
þetta væri búið hjá mér. En þegar
maður lendir í svona fer maður í
ákveðið uppgjör. Maður hugsar um
það hvernig lífið hefur verið og spyr
sig: „Hef ég gengið til góðs?“ Ég hef
átt góðan starfsferil og gott líf. Ég
hef gefið mig að félagsmálum, bæði
innan verkfræðinnar og á vettvangi
Rotary og hef virkilega notið þess.
Svo er það auðvitað fjölskyldan. Ég
fer til Brussel eftir mánuð til að
heimsækja dóttur mína og tengda-
son. Ég á eftir að vinna tengdasoninn
nokkrum sinnum í golfi. Ég er ekkert
á förum á næstunni.“
Mér finnst ég hafa sloppið vel
 Steinar Friðgeirsson þurfti að leggjast inn á sjúkrahús í fimm daga af völdum kórónuveirunnar
 Losnaði úr einangrun í byrjun vikunnar og ber sig vel  Gott og vandað starfsfólk á spítalanum
Steinar þakkar góðum genum
það að hafa ekki veikst meira en
raun bar vitni. Faðir hans var
skipstjóri hjá ÚA á Akureyri.
„Sem og móðurbræður mínir,
Sæmundur, Þorsteinn, Gunnar,
Auðun og Gísli Auðunssynir
sem tóku við nýsköpunartog-
urunum á Akureyri þegar þeir
komu þangað nýir 1947 og á
næstu árum. Þeir Auðuns-
bræður voru landsfrægir sjóar-
ar og aflamenn enda komnir af
Húsafellsætt, þ.e. af séra
Snorra Björnssyni á Húsafelli.
Snorri var í 16 ár prestur á Stað
í Aðalvík og sótti þar sjóinn af
miklu kappi á bátum sem hann
smíðaði að nokkru sjálfur. Hann
varð nær 93 ára gamall (1710-
1803) sem var mjög óvanalegt á
þeim tímum,“ segir Steinar sem
var til sjós á togurum og síld-
veiðiskipum á unglingsárum
auk vinnu við netagerð og
stefndi að námi í skipaverk-
fræði áður en raforkuverkfræði
varð ofan á.
Góð gen
hjálpuðu
AF HÚSAFELLSÆTTINNI
Á sjúkrabeði Steinar Friðgeirsson verkfræðingur þurfti að liggja inni á Landspítalanum í fimm daga vegna Covid.
Mörkin 6 - 108 Rvk.
s:781-5100
Opið: Mán-fös: 11-18
Lau: 11-15
www.spennandi-fashion.is
2020
HAUST