Morgunblaðið - 03.09.2020, Qupperneq 64

64 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. SEPTEMBER 2020
Bio-Kult Mind
Upplifir þú stundum skort á
EINBEITINGU
& SKÝRLEIKA?
NÝTT
Ný vara með áherslu á hugræna virkni.
Rannsóknir hafa sýnt að tenging á milli heila og
meltingarvegs (gut-brain-axis) er mikil og að þarmaflóran
gegni þar lykilhlutverki.
Bio Kult – stendur vörð um þína heilsu
Fæst í apótekum, heilsuverslunum og heilsuhillum stórmarkaðanna.
Helgi Snær Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
Hótel Aníta Ekberg nefnist nýút-
komin bók eftir rithöfundana og
systurnar Helgu S. og Steinunni G.
Helgadætur og myndlistarmanninn
Siggu Björgu Sigurðardóttur.
Bókin hefur að geyma ellefu smá-
sögur, sex eftir Steinunni og fimm
eftir Helgu, og ellefu blekteikningar
eftir Siggu Björgu. Saman mynda
sögurnar sagnasveig og fjallar bók-
in um gesti Hótels Anítu Ekberg
við Trevi-gosbrunninn í Róm sem
eiga fátt sameiginlegt annað en að
lenda í sóttkví í byrjun Covid-19-
faraldursins. Meðal gesta eru ís-
lenskar systur, sænskur rithöf-
undur, grænlenskur matgæðingur,
hundur með mannsandlit og aldr-
aðar breskar vinkonur sem leyna á
sér og yfir öllu vakir svo óaðfinn-
anlega klæddur dyravörður, svo
vitnað sé í lýsingu aftan á bókinni.
Þar segir einnig að bókin sé ekki
sannsöguleg en gæti verið það. Þær
systur fóru nefnilega til Rómar,
sneru aftur heim í febrúarlok og
þurftu þá að fara í sóttkví heima hjá
sér. Þær hófust handa við að skrifa
umrædda bók og Sigga Björg að
búa til sínar súrrealísku og bráð-
fyndnu myndir við sögurnar.
Blaðamaður sló á þráðinn til
Steinunnar á dögunum en þá var
Helga stödd úti á landi og því ekki
hægt að hitta þær systur og taka
viðtal við þær saman. Úr varð að
senda þeim spurningar sem þær
svo svöruðu í sameiningu.
„Smávegis af okkur líka“
– Sagan á bak við þessa bók er
býsna merkileg og í raun eru smá-
sögurnar að vissu leyti byggðar á
raunverulegum atburðum og fólki.
Getið þið sagt mér frá tildrögum
þessara skrifa ykkar?
„Sagan byggist ekki beint á raun-
verulegu fólki en við notuðum ein-
staka atburði og suma karakterana
sem voru í kringum okkur á hótel-
inu og auðvitað smávegis af okkur
líka.“
– Þið lentuð báðar í sóttkví eftir
að hafa verið í Róm en hvernig kom
Sigga Björg inn í myndina með sín-
ar stórskemmtilegu og furðulegu
myndir í bókinni?
„Sigga Björg kom snemma inn í
ferlið – hún var líka í sóttkví og
teikningarnar hennar urðu til nán-
ast um leið og sögurnar.“
– Hvernig var vinnuferlið hjá
ykkur, báruð þið sögurnar hvor
undir aðra eða var hvor um sig með
frítt spil?
„Þetta var frítt spil hjá öllum, en
við skoðuðum allar hjá öllum.“
– Nú eru margar skrítnar per-
sónur þarna og skondnir atburðir.
Bókin byrjar á því að íslenskar
systur halda til Rómar og gista á
Hótel Anítu Ekberg við Trevi-gos-
brunninn fræga. Snapchat-mynda-
tökur og -vídeógerð annarrar syst-
urinnar fara í taugarnar á hinni. Er
þetta raunverulegur núningur milli
ykkar systra eða birtast ykkar sam-
skipti og samband í bókinni með
öðrum hætti?
„Önnur okkar notaði snapchattið
en hin ekki – segjum ekki hvor.
Enginn núningur samt.“
Kynlaust barn og
norskur tónlistarmaður
– En aðrar persónur bókarinnar,
er einhver þeirra raunveruleg, ein-
hver sem þið kynntust á hótelinu?
„Við fundum fyrirmyndir að sum-
um persónunum á hótelinu, til
dæmis kynlausa barninu og norska
tónlistarmanninum. Dyravörðurinn
á hótelinu var akkúrat svona eins
og í sögunni; stoltur af búningnum
og þáttakandi í félagslífinu í göt-
unni framan við hótelið þar sem sól-
gleraugnasalar „morfuðust“ í
regnhlífasala, allt eftir veðri. Þetta
var svona þjóðfélag í þjóðfélaginu,
maður skynjaði tengslin á milli
fólksins sem var alltaf þarna. Fyrir
þeim vorum við túristarnir bara
dægurflugur.
Þjónarnir á veitingahúsunum
voru allir með svarta plasthanska,
það var eitthvað „goth“ við and-
rúmsloftið í þessum gömlu veitinga-
húsum, eitthvað „dauðinn er nálæg-
ur“ eða „memento mori“. Við
hefðum ekkert orðið hissa þótt
þjónarnir hefðu sett upp svona fen-
eyskar læknagrímur.
Móttökustjórinn var sprækastur.
„Iss þetta er bara flensa,“ sagði
hann, horfði djúpt í augun á okkur
og við trúðum honum þar til við
vorum komnar niður hálfan stigann
á leiðinni út.
Túristahóparnir við brunninn
voru héðan og þaðan eins og geng-
ur, margir frá Asíu. Stundum var
eins og fólk vildi að það væri svolít-
ið smeykt við þá.“
Fullkomin aðferð
– Hvernig fannst ykkur þessi
vinnuaðferð, að skrifa hvor um sig í
sinni sóttkví og gefa svo saman út á
bók þær sögur?
„Að vinna svona saman að bók í
sóttkví og hvor á sínum stað er full-
komin aðferð – bæði samvinna og
einstaklingsfrelsi.“
– Mér finnst bæði aðferðin
skemmtileg og myndir Siggu Bjarg-
ar og alltof sjaldan sem myndlist-
armenn fá að láta ljós sitt skína
með þessum hætti. Munuð þið end-
urtaka leikinn, gefa aftur út bók í
sameiningu og fá Siggu eða ein-
hvern annan til að vinna myndir í
bókina?
„Mér (Steinunni) finnst gaman að
nota myndlist/myndir í hefðbundn-
um bókum, var t.d. með ljósmyndir
í fyrstu skáldsögunum mínum. En
þetta tekst alveg sérstaklega vel í
samvinnunni við Siggu Björgu því
hún skynjaði andrúmsloftið í sög-
unum um leið og við skrifuðum
þær. Það er aldrei að vita hvernig
við vinnum næst.“
Undarlegur tími
– Bókin er skrifuð upp úr því sem
kófið brast á og þið skrifið beint úr
þeim veruleika, sóttkví og dagleg-
um fréttum af veirunni. Hvernig
hefur þessi tími verið fyrir ykkur
tvær og haldið þið að hann hafi haft
hvetjandi eða letjandi áhrif svona
sköpunarlega séð?
„Þetta hefur verið undarlegur
tími fyrir okkur öll, en kannski er
einveran ekki svo framandi fyrir
listamenn og rithöfunda. Við erum
flest vön þessu. Andrúmsloftið og
fréttirnar ná samt auðvitað til okk-
ar og það hafði töluverð áhrif á okk-
ur þrjár og hvernig við unnum.“
Sóttkví Sigga Björg, Helga og Steinunn með grímur í sóttkví að undirrita útgáfusamning vegna bókarinnar Hótel Aníta Ekberg. Sigga Björg teiknaði myndirnar og þær systur skrifuðu sögurnar.
„Móttökustjórinn var sprækastur“
 Marga kynlega kvisti má finna í bókinni Hótel Aníta Ekberg  Unnin í sóttkví  Grænlenskur
matgæðingur og hundur með mannsandlit eru meðal persóna  Ellefu smásögur og teikningar
Macho Teikning eftir
Siggu Björgu innblásin af
hundinum Macho sem
kemur við sögu í bókinni.