Morgunblaðið - 17.11.2020, Blaðsíða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 17. NÓVEMBER 2020
víkur, Kaupmannahafnar og Stav-
angurs þar sem hún heimsótti
sína norsku afkomendur. Eftir
fráfall móður okkar hafa þau Guð-
björg og Guðbjartur haldið upp-
teknum hætti og láta sig ekki
vanta þegar móðurfólkið er sam-
ankomið.
Minningar kalla fram atvik og
sýna gestrisnina á Grenimel 41 og
áhuga þeirra Guðbjargar og Guð-
bjarts á að kynna Ísland. Þetta
leyndi sér ekki þegar fjölskyldan
frá Noregi og ættingjar frá Dan-
mörku komu í heimsókn: Guð-
björg systir stendur efst í stigan-
um, hallar sér yfir handriðið og
býður alla velkomna með sínu
hlýja fallega brosi og faðmar fólk-
ið að sér þegar upp er komið.
Þessi yndislega mynd er meðal
margra minninga sem tengir syst-
ur okkar náið nöfnu hennar, Guð-
björgu Árnadóttur föðurömmu
okkar, en gestrisni var aðalsmerki
þeirra beggja.
Guðbjörg systir var alltaf vel
tilhöfð, klæddist fallegum fötum
með hárið fallega greitt og sitt
hjartahlýja bros. Hennar er sárt
saknað.
Þökkum henni einlæga sam-
fylgd og vottum nánustu fjöl-
skyldu innilega samúð.
Elsa og Karen.
Á árunum um og eftir 1970
starfaði fjöldi af ungu fólki við
Hagaskóla. Nemendum fjölgaði
hratt og einnig varð töluverð end-
urnýjum meðal starfsfólks. Eins
og gengur fylgdi þessu nýja fólki
töluverð fyrirferð og galsi og einn-
ig samkvæmislíf sem makar tóku
fullan þátt í. Úr þessu þróaðist
vinátta sem haldist hefur allt fram
á þennan dag þótt hópurinn
dreifðist í ýmsar áttir. Nú er farið
að kvarnast úr hópnum eins og
gengur, nú síðast kveðjum við
Guðbjörgu Tómasdóttur. Hún og
maður hennar Guðbjartur hófu
mjög ung kennslu við skólann,
nokkru fyrr en flest okkar hinna
Hagalagðanna eins og við kölluð-
um okkur þegar flestir í hópnum
voru hættir störfum við skólann.
Þau hjón voru því í hlutverki
þeirra reyndu og ráðsettari og
mikil þungamiðja í hópnum. Guð-
bjartur með sína tækniástríðu og
sérstæða vestfirska húmor en
Guðbjörg með hæglæti og ein-
staklega vönduðu framkomu við
alla. Hún tók engan þátt í háreysti
og fyrirgangi okkar hinna, enginn
var lágstemmdari en átti samt
traust allra.
Guðbjörg er okkur öllum sér-
lega minnisstæð, bráðskörp og
sérstaklega vel að sér í tungumál-
um enda voru þau hennar aðal-
kennslugreinar, einkum danska
og íslenska. Jákvæðni og góðvild
lýstu af henni og við munum aldrei
eftir að henni væri hallmælt af
nemendum og enn síður að hún
legði illt orð til nokkurs manns.
Hún var einnig góður hlustandi og
það er ekki lítill kostur í skóla-
starfi. Oft nutum við gestrisni
þeirra hjóna á heimili þeirra á
Grenimelnum þar sem glatt var á
hjalla og hlýjan réð ríkjum. Svo
fóru börnin þeirra að tínast í skól-
ann og ekki skemmdi það, enda
einkenndust þau af uppeldinu.
Við sendum Guðbjarti og fjöl-
skyldunni allri okkar hlýjustu
samúðarkveðjur.
Einar Magnússon,
Haraldur Finnsson,
Hagalagðar.
Eitt það dýrmætasta í lífinu er
að kynnast góðu fólki. Það var því
mikil gæfa fyrir fjölskyldu okkar
systkina þegar Tómas Vigfússon
byggingameistari tók að sér að
byggja hús yfir stórfjölskylduna
að Neshaga 15 um miðja síðustu
öld. Samskipti, sem hófust með
viðskiptasamningi tveggja
manna, þróuðust fljótt í trausta
vináttu tveggja fjölskyldna sem
spannað hefur marga áratugi.
Þótt fjölskylduhúsið væri risið
hélt Tómas áfram að líta við og
spjalla og fjölskyldurnar hittust
reglulega, bæði á heimilunum í
Vesturbænum og utan borgarinn-
ar. Árum saman vorum við til
dæmis boðin á Víðimelinn á annan
í jólum – til þeirra hjóna og dætr-
anna Elsu, Guðbjargar og Karen-
ar. Það var einn af föstu punkt-
unum í tilverunni.
Sterkust voru þó einstök vin-
áttubönd móður okkar, Fríðu
Bjargar Loftsdóttur, og Katrínar
Vigfússon, eiginkonu Tómasar.
Þær urðu afar nánar og segja má
að í Katrínu hafi mamma, sem ung
missti móður sína, fundið trúnað-
arvinkonu, móðurímynd og fyrir-
mynd. Þær hittust vikulega eða
oftar á meðan Katrín lifði og gaf
samveran þeim báðum mikið. Eft-
ir lát Katrínar árið 2000 skapaðist
því mikið tómarúm. En mamma
var svo lánsöm að Guðbjörg og
Karen tóku upp þráðinn og litu
mjög oft til mömmu og komu þá
iðulega færandi hendi. Þegar
Elsa, sem býr í Noregi, var á land-
inu kom hún líka alltaf við á Nes-
haganum. Þessar heimsóknir
systranna voru móður okkar
ómetanlegar og fylgdist hún með
afkomendum Katrínar eins og
hún ætti í þeim hvert bein.
Það var sárt að heyra af veik-
indum og andláti Guðbjargar
Tómasdóttur. Hún var hlýr og
heilsteyptur fjölskylduvinur, sem
aldrei brást, og við fáum ekki full-
þakkaða þá ræktarsemi sem hún
sýndi móður okkar til hinstu
stundar. Jafnvel eftir að mamma
var flutt á hjúkrunarheimili og
farin að missa tengsl við umheim-
inn vegna heilabilunar hélt Guð-
björg áfram að koma til hennar.
Hún mætti með falleg blóm og
sagði helstu fréttir af fjölskyld-
unni, ávallt róleg, lágmælt og ljúf í
fasi, enda lifnaði yfir mömmu í
hvert sinn sem Guðbjörg birtist.
Hvílíkt trygglyndi og umhyggja.
Við systkinin minnumst Guð-
bjargar með djúpri virðingu og
þakklæti. Ef allir ræktuðu vina-
fólk sitt eins og hún gerði væri
heimurinn sannarlega betri. Guð-
bjarti, Tómasi, Hákoni, Ingi-
björgu, Elsu, Karenu og fjölskyld-
um þeirra sendum við
samúðarkveðjur.
Stefanía Magnúsdóttir.
Jónína Leósdóttir.
Árni Leósson.
Við vorum heppnar að eiga
Guðbjörgu sem samstarfskonu og
vinkonu. Hún var einstaklega
vönduð kona, hlý, fáguð, jákvæð
og opin fyrir nýjungum. Við
kynntumst í dönskudeildinni í
Verzlunarskólanum og vorum
samstarfskonur í áraraðir. Mikið
og náið samstarf varð fljótlega að
góðri og sterkri vináttu. Það var
ómetanlegt að eiga hana sem sam-
starfsfélaga og það var ekki síðra
að eiga hana að vini.
Í dönskudeildinni áttum við í
einstaklega gefandi, skemmtilegu
og uppbyggilegu samstarfi bæði
hér heima og í námsferðum í Dan-
mörku. Vinnuherbergið okkar
umlukti víðfeðmt og skapandi
samfélag, sem að mestu snerist
um unglinga og kennslu, en líka
innihaldsríkar samræður um
áhugamál okkar og einkalíf.
Dýnamíkin í dönskudeildinni
byggðist á gagnkvæmri virðingu
fyrir ólíkum skoðunum, því við
vorum oft alls ekki sammála um
kennsluaðferðir og –efni, en við
ræddum þá málin og komumst að
niðurstöðu sem allar gátu sætt sig
við. Styrkur Guðbjargar var mik-
ill: hún hafði mikla þekkingu á
móðurmáli sínu, var nákvæm með
afbrigðum og praktísk. Þegar
henni þóttu hugmyndir okkar of
háfleygar og viðamiklar gat hún á
sinn rólega og yfirvegaða náð okk-
ur niður á jörðina.
Samstarf okkar varð að vináttu
vegna þess að við áttum, þótt ólík-
ar værum, gott skap saman. Við
áttum ekki bara í nánu samstarfi,
heldur snertu samskipti okkar
ýmislegt sem ekki kom kennsl-
unni við, s.s. bókmenntir, mynd-
list, tónlist og ekki síst matargerð-
arlist. Þegar svo fór að síga á
seinni hluta starfsævinnar leituð-
um við leiða til að halda samband-
inu lifandi – geta haldið áfram að
hittast, slúðra, hlæja, lesa góðar
bækur og borða góðan mat. Nið-
urstaðan var bókaklúbburinn okk-
ar sem hefur nú starfað í hartnær
15 ár.
Guðbjörg naut virðingar innan
skólans og samstarfsfólkið lagði
alltaf við hlustir þegar hún lagði
eitthvað til málanna á sinn hæv-
erska hátt. Hún hafði góða kímni-
gáfu og hafði húmor fyrir litrík-
ustu karakterunum í nemenda-
hópnum og hjálpaði óeigingjarnt
þeim sem virkilega þurftu á stuðn-
ingi að halda. Hún var sterk kona
og hafði mikil áhrif á okkur vin-
konur hennar og minningin um
hana mun lifa með okkur um
ókomin ár.
Guðbjörg átti stóra og góða,
mjög samheldna fjölskyldu sem
var stoð hennar og stytta í blíðu
og stríðu. Við vottum Guðbjarti,
Tómasi, Hákoni, Ingibjörgu og
fjölskyldum þeirra okkar innileg-
ustu samúð.
Bertha, Brynhildur og
Kirsten.
Kær skólasystir úr Kvenna-
skólanum í Reykjavík, Guðbjörg
Tómasdóttir, er fallin frá. Við vor-
um í þeim árgangi, sem útskrif-
aðist vorið 1959. Við vorum ekki
háar í loftinu haustið 1955 þegar
við settumst í 1. bekk z, feimnar
og hljóðlátar stúlkur. Feimnin
rjátlaðist þó af okkur og fljótt
þurfti að þagga niður í fjörmiklum
stelpum, hvort sem það var í frí-
mínútum eða í handavinnustof-
unni í fatasaumi eða bróderíi.
Ekki vorum við allar afkastamikl-
ar í þeim fræðum, þótt kennarar
okkar væru útskrifaðir frá fínustu
handavinnuskólum í Danmörku
og allar af vilja gerðar til að kenna
okkur réttu handtökin. Ingveldur
Lilly handavinnukennari opnaði
síðar hannyrðaverslun og var oft
að fá til sín gamla nemendur sem
þurftu aðstoð við flókin verkefni
síðar á ævinni. Við vorum stilltar
og prúðar í sögutímum hjá skóla-
stjóranum okkar, fröken Ragn-
SJÁ SÍÐU 22
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
ELÍAS ÓLAFUR MAGNÚSSON
frá Veiðileysu, Árneshreppi,
lést á Hjúkrunarheimilinu Höfða
þriðjudaginn 10. nóvember.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn 20. nóvember
klukkan 13. Í ljósi aðstæðna verða einungis nánustu
aðstandendur viðstaddir athöfnina.
Athöfninni verður streymt frá vef Akraneskirkju,
www.akraneskirkja.is.
Magnús Guðberg Elíasson
Guðmundur Elíasson
Unnar Aðalsteinn Elíasson Margrét Þórðardóttir
Ingibjörg Anna Elíasdóttir Þröstur Karlsson
barnabörn og barnabarnabarn
Elskuleg móðir okkar, tengdamamma,
amma og langamma,
HELGA PÁLSDÓTTIR,
Snorrabraut 56b,
lést á líknardeild LSH fimmtudaginn
12. nóvember.
Útförin verður auglýst síðar.
Gunnlaugur Ingvarsson Guðrún Edda Andradóttir
Auður Ingvarsdóttir
Mímir Ingvarsson Erna Bára Magnúsdóttir
Kjartan Ingvarsson Nathalie Simon
Sigurður Ólafur Ingvarsson
Ólöf Vala Ingvarsdóttir Helgi Áss Grétarsson
barnabörn og barnabarnabörn
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRHALLUR ARASON,
fv. iðnrekandi og framkvæmdastjóri,
lést á Landakoti 8. nóvember.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju
fimmtudaginn 19. nóvember klukkan 13.
Vegna aðstæðna verða aðeins nánustu aðstandendur
viðstaddir.
Athöfninni verður streymt á slóðinni: beint.is/streymi/thorhallur
Ágúst Á. Þórhallsson Hallbera Friðriksdóttir
Helgi Þórhallsson Bryndís Þorvaldsdóttir
Valdimar Á. Þórhallsson Nína Ármann
barnabörn og barnabarnabörn
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
MAGNÚS HALLGRÍMSSON
verkfræðingur,
sem lést sunnudaginn 8. nóvember, verður
jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Reykjavík
miðvikudaginn 18. nóvember klukkan 13.
Vegna aðstæðna verða aðeins nánustu viðstaddir athöfnina.
Streymt verður frá athöfninni á Youtube og er nóg að leita þar
að Magnús Hallgrímsson. Einnig má nota slóðina rb.gy/oxxkil
eða hlekk á andlátsvef Morgunblaðsins, mbl.is/andlát.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Flugbjörgunarsveitina í
Reykjavík.
Hörður Magnússon Linda Björk Þórðardóttir
Hallgrímur Magnússon Elín Sigurveig Sigurðardóttir
Óskar Magnús Harðarson
Ásta Hlíf Harðardóttir
Snædís Hallgrímsdóttir
Magnús Snær Hallgrímsson
Halldís Ylfa Hallgrímsdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
BERTHA STEFANÍA
SIGTRYGGSDÓTTIR,
Heiðarási 26,
lést á heimili sínu aðfaranótt 14. nóvember.
Helena Hákonardóttir Sveinbjörn Sigurðsson
Harri Hákonarson Lísa Birgisdóttir
Tryggvi Hákonarson Sólveig Árnadóttir
og barnabörn
Okkar ástkæra móðir, tengdamóðir, amma,
dóttir og systir,
INGIBJÖRG BJÖRGVINSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Akurhvarfi 7,
varð bráðkvödd á heimili sínu
miðvikudaginn 4. nóvember. Útförin fer fram frá Lindakirkju
fimmtudaginn 19. nóvember klukkan 13. Vegna aðstæðna verða
aðeins nánustu aðstandendur viðstaddir. Útförinni verður
streymt á slóðinni: https://youtu.be/zMM-HTiGiTY
Brynjar Stefánsson Tinna Jóhönnudóttir
Baldur Freyr Stefánsson Sóldís Dröfn Kristinsdóttir
Darri Jökull, Ársól, Sesar Jan, Emiliana Ósk
Elías Orri, Fanney Rán og Sonja Sól
Ólína Þorleifsdóttir
Hansína Ásta, Þorleifur, Jón Björgvin,
Eyþór og Elín Ebba Björgvinsbörn
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma
og langamma,
AUÐUR KRISTINSDÓTTIR,
Háaleitisbraut 49,
lést 8. nóvember á Reykjalundi. Útför fer
fram frá Fossvogskapellu föstudaginn
20. nóvember klukkan 15.
Vegna aðstæðna verða aðeins nánustu aðstandendur
viðstaddir.
Benjamín Guðmundsson Helga E. Sigurðardóttir
Auður Benjamínsdóttir Atli Þór Annelsson
Lórý Benjamínsdóttir Diego Pagliaro
Guðmundur Benjamínsson Anna Helen G. Vinther
og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓHANNA PÁLSDÓTTIR,
Hofteigi 22,
lést á Landspítalanum mánudaginn
9. nóvember.
Útför fer fram frá Laugarneskirkju fimmtudaginn 19. nóvember
klukkan 15 að viðstöddum nánustu aðstandendum.
Þökkum auðsýnda samúð.
Páll R. Guðmundsson Guðrún B. Bjarnadóttir
Hákonía J. Guðmundsdóttir
Elín B. Guðmundsdóttir Grettir Hreinsson
G. Skúli Guðmundsson Elizabeth Sargent
barnabörn og langömmubarn
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma,
dóttir og systir,
ÞÓREY HVANNDAL,
Tóta,
lést 5. nóvember. Útförin fer fram frá
Fríkirkjunni í Reykjavík mánudaginn
23. nóvember klukkan 15.
Í ljósi aðstæðna verða aðeins nánustu ættingjar og vinir
viðstaddir útförina.
H. Þóra Hvanndal Andri H. Guðmundsson
Eydís Björt A. Hvanndal
Aldís Ósk A. Hvanndal
Jón Eggert Hvanndal
Dóra Hvanndal
Björg Hvanndal