Morgunblaðið - Sunnudagur - 29.11.2020, Blaðsíða 19

Sabine er frá Þýskalandi
en hefur búið hér á landi
í tuttugu ár. Hún hefur
verið borgarfulltrúi
Samfylkingarinnar síðan
2018 en var áður vara-
borgarfulltrúi frá 2014.
Sabine er gift íslenskum
manni og á þrjú börn.
Hún er með háskóla-
menntun í ensku, rúss-
nesku, viðskiptafræði, kennslu í þýsku sem öðru máli og
íslensku en er auk þess löggiltur skjalaþýðandi.
„Ég tók þátt í því að byggja upp Samtök kvenna af er-
lendum uppruna, var lengi virk í þessum málaflokki og
vann um stund í Alþjóðahúsi. Í kjölfarið fékk ég tæki-
færi til að taka þátt í stjórnmálastörfum einmitt vegna
þess að fólk vildi fá slíka rödd inn í pólitík, bæði í mál-
efnum innflytjenda en einnig til að sýna fram á að við
innflytjendur getum verið virkir þátttakendur í sam-
félaginu á öllum sviðum,“ segir hún.
„Það var mér mikill heiður að vera beðin að vera
með í þessum hópi, en Félag kvenna í atvinnulífinu hefur
áður sýnt konum af erlendum uppruna í sínum röðum
mikinn stuðning og er þessi nefnd sem nú hefur verið
stofnuð hluti af sterkum samtökum. Vonandi þurfum
við ekki alltaf að hafa slíkar sérnefndir í framtíðinni en í
millitíðinni er þetta mikil styrking fyrir okkur hámennt-
aðar konur af erlendum uppruna í atvinnulífinu.“
Sabine Leskopf
20%
AFSLÁTTUR
AF HÚSGÖGNUM*
* Gildir ekki ofan á önnur tilboð og hvorki af Skovby né sérpöntunum.
30%
AFSLÁTTUR
AF SMÁVÖRUM
ALLT AÐ
BLACK FRIDAY EXTRAAFVÖLDUMVÖRUM
www.husgagnahollin.is
V E
F V E R S L U N
S
E
N
DUM FR
Í T
T
29.11. 2020 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19
Sumar kvennanna svara því játandi en aðrar
telja sig hafa orðið fyrir því sem kalla mætti
öráreitni.
„Það hafa verið sagðir ýmsir litlir brandarar
eða það er starað á mann í búðum. Svo ef maður
segist ekki tala íslensku halda samt margir
áfram að tala við mann íslensku,“ segir Berenice.
„Svo er það oft þannig að ég tala íslensku en
er svarað á ensku,“ segir Patience.
„Ég spyr oft hvort fólki sé ekki sama þótt ég
tali ensku og set þannig mörkin strax,“ segir
Kathryn.
„Tökum sem dæmi, ef við Patience færum
saman í Krónuna myndi fólk tala íslensku við
mig en ensku við hana,“ segir Jessica og á við
að hún sé í útliti eins og Íslendingur.
„Þetta er dæmi um mismunun sem er ómeð-
vituð. En tungumálið er alltaf hindrun,“ segir
hún.
„Sums staðar er ég hvött til að tala íslensku,
þótt hún sé ekki góð, og mér finnst það gott,“
segir Patience.
„Ég held að þetta eigi við um alla útlend-
inga, líka í öðrum löndum, þessi vandamál
varðandi tungumálið. En eina leiðin til að kom-
ast áfram í atvinnulífinu hér er að eignast gott
tengslanet,“ segir Kathryn.
„Við erum ekkert að biðja um að allt sé á
ensku, en við viljum vera hluti af samfélaginu.
Við viljum vera metnar að verðleikum fyrir
okkar reynslu og menntun og viljum ekki vera
ósýnilegar bara vegna þess að við tölum ekki
tungumálið. Við viljum fá tækifæri til að vera
með,“ segir Berenice.
Tungumálið lykillinn að aðlögun
„Við getum bara aðlagast ef okkur finnst við
vera boðnar velkomnar og við fáum að sýna
hvað við höfum fram að færa. Við viljum kynn-
ast og byggja upp sambönd við flottar íslensk-
ar konur í viðskiptalífinu því þær geta kennt
okkur margt, en það gengur í báðar áttir. Við
getum líka kennt þeim ýmislegt,“ segir Kat-
hryn og segir að því sé nauðsynlegt að stofna
slíkt félag eins og New Icelanders.
Hver eru ykkar markmið?
Þær útskýra að aðalmarkmið sé að hjálpa
erlendum konum að aðlagast og taka þátt ís-
lensku í samfélagi og hyggjast þær halda við-
burði til að styðja við þessar konur. Einnig er
tilgangur nefndarinnar að fræða Íslendinga og
sýna fram á kosti þess að búa í fjölmenning-
arlegu samfélagi.
„Við verðum með viðburði mánaðarlega, til
dæmis um hvernig á að stofna fyrirtæki á Ís-
landi. Einnig erum við að byggja upp lang-
tímaverkefni. Eitt varðar ómeðvitaða mis-
munun við ráðningu í störf. Við viljum vinna
Morgunblaðið/Ásdís
Berenice er frá
Mexíkó og hefur búið
hér í tæp sjö ár, er gift
íslenskum manni og á
tvo syni. Hún vann
lengi í tæknigeiranum
í Mexíkó og er með
BA-próf í markaðs-
fræðum. Í dag starfar
hún sem deildarstjóri
hjá Advania.
„Ég giftist Íslendingi sem ég hitti á Microsoft-
ráðstefnu í Houston en ég hef unnið lengi með og hjá
Microsoft í Mexíkó. Það tók mig heilt ár að fá vinnu á
Íslandi. Fólki fannst ég með of mikla reynslu og
menntun. Í gegnum tengslanet fékk ég loks vinnu hjá
Origo. Það er ekki sjálfgefið að fá svona tækifæri
þannig að ég prísaði mig sæla, þrátt fyrir að hafa verið
í mun hærri stöðu í Mexíkó, og byrjaði upp á nýtt með
það fyrir augum að vinna mig upp,“ segir hún.
„Advania bauð mér vinnu hjá sér í byrjun ársins og
braut ég þar blað með að vera ráðin sem deildarstjóri
en ekki margar erlendar konur fá slíkt tækifæri. Það
eru ótrúlega fáar erlendar konur á Íslandi í yfirmanns-
stöðum. Ég var mjög heppin. Ég veit að ég keppti um
vinnuna við nokkra íslenska karlmenn en stjórnendur
Advania tóku þá djörfu ákvörðun að ráða mig og ég
er svo hamingjusöm með það og finnst ég vera metin
að verðleikum.“
Berenice Barrios
Quiñones
Jessica er frá Bandaríkjunum og
hefur búið hér í tvö og hálft ár.
Hún er með meistarapróf í jarð-
fræði og MBA-próf. Hún vinnur
hjá hugbúnaðarfyrirtækinu
Mönnum og músum. Jessica hefur
búið víða um heim síðustu átta
ár; í Singapúr, Frakklandi og Ítal-
íu, en er nú sest að á Íslandi.
„Ég stofnaði mitt eigið fyrir-
tæki og hef unnið víða um heim. Í
dag vinn ég hjá Mönnum og mús-
um sem framkvæmdastjóri við-
skipta og sé um viðskiptaþróun
og sölu,“ segir hún en Jessica er
alin upp á bóndabæ í Kansas.
„Ég er bókstaflega sveitastelp-
an sem lagðist í heimsreisu. Það
spyrja mig allir hvar ég hafi hitt ís-
lenska eiginmanninn en ég svara:
láttu mig vita ef þú sérð ein-
hvern!“ segir hún og hlær.
„Ég flutti hingað því mig lang-
aði að búa hér. Ég hafði einu sinni
komið í þrjár vikur í göngu og vin-
ur minn stakk upp á að ég myndi
flytja hingað, sem mér fannst al-
veg galin hugmynd. Flytja til Ís-
lands!? Ég flutti þá til San Franc-
isco og hugsaði um það daglega
en ég kunni alls ekki við mig þar.
Kunni ekki við hraðann, lífsstílinn
og fannst ég ekki örugg þar,“ seg-
ir Jessica og ákvað að taka stökk-
ið. „Ég keypti mér miða aðra leið
til Íslands!“ segir hún og skelli-
hlær.
Þess má geta að Jessica var ekki
búin að finna sér vinnu fyrir fram.
„Ég tók mér mánuð í að hitta
fullt af fólki. Ég drakk 45 kaffibolla
með 45 manns og bað alla að
nota tengslanetið sitt til hjálpa
mér að finna vinnu. Svo fór ég aft-
ur heim og á innan við þremur
vikum fékk ég atvinnutilboð og
hóf þá ferlið að fá vegabréfsárit-
un,“ segir Jessica sem er ánægð
með þessa afdrifaríku ákvörðun.
Jessica
Poteet