Málfríður - 15.05.1997, Blaðsíða 23

að vera á íslensku til þess að
skilningur þeirra og hinna
nemendanna yrði sem mestur
og einnig til þess að þeir freist-
uðust ekki til þess að taka efnið
beint upp úr heimildinni. Hér
reyndi á að nemendur beittu
leitarlestri og veldu mikilvæg-
ustu upplýsingarnar úr stærri
heild. Einnig að þeir þýddu efnið
og skiluðu því á skýran og
skipulegan hátt til hlustenda.
Skrifleg skil:
Túlkun á ljóðinu
- Hver mælir? (ich/er Erzáhl-
er)?
- Hverju vill höfundur deila
með lesanda?
- Er spenna í ljóðinu? Hvar?
- Hvaða setning er að þínu mati
mikilvægust (kjarni ljóðsins)?
- Hvernig er byrjun ljóðsins í
samanþurði við lok þess?
- Hvernig er tímaformið?
- Eru endurtekningar? Hvaða
áhrif hafa þær á lesanda?
- Eru myndlíkingar í ljóðinu?
- Hvaða tilfinningu færðu við
lestur ljóðsins?
- Hvað finnst þér um íslensku
þýðinguna? Er hún góð að
þínu mati?
Nemendum var gert að skrifa
túlkunina á þýsku og færa rök
fyrir hverri skoðun sem þeir
settu fram með tilvísun í ljóðið.
Nemendur undirbúnir
Til þess að nemendur séu al-
mennt meðvitaðir um tilgang
þess verkefnis sem fyrir þá er
lagt, þá er nauðsynlegt að þeir
fái markmið þess í hendurnar.
Því voru þau afhent og rædd í
sameiningu með því að nota
myndvarpa. Þegar þessum hluta
var lokið, var framkvæmd verk-
efnisins rædd og nemendum
gerð grein fyrir, hverju þeir áttu
að skila munnlega og hver skrif-
legu skilin væru.
Til þess að nemendum væri
ljóst hvaða aðferðum þeir gætu
þeitt í túlkun á ljóði, var brugðið
á það ráð að allir byrjuðu á að
túlka sama ljóðið. Því var ljóð-
inu Er ist eftir Eduard Mörike
dreift og varpað upp á mynd-
varpa. Ljóðið var lesið, orð voru
rædd og loks áttu nemendur að
skrifa allt sem þeim datt í hug
með ofangreind atriði í huga.
Ljóðið hentaði vel þar sem það
er stutt og hefur að geyma
helstu atriði túlkunar sem verk-
efnið byggðist á. Eftir að nem-
endur höfðu komist að niður-
stöðu var sameiginleg túlkun
fundin og nemendur voru
beðnir um að færa rök fyrir
skoðun sinni með tilvísun í
ljóðið. Rætt var m.a. um myn-
dlíkingu og hvernig hún getur
birst í ljóðum, nemendur fundu
spennupunkt ljóðsins og skýrðu
frá því hvaða tilfinning bærðist í
brjósti þeirra við lestur þess.
Þeim fórst þetta vel úr hendi og
voru virk í því að koma eigin
skoðunum á framfæri í tengslum
við túlkunina.
Verkefnið sjálft
Nemendum var gert að vinna
tveir til þrír saman og hver og
einn átti að sjá um að hópurinn
hefði sem jafnasta vinnu á bak
við verkefnið. Hver og einn dró
sér ljóð og lentu því nemendur
tilviljunarkennt saman. Þetta
var aðallega gert til þess að
hrista upp í hópnum og að
einstaklingarnir væru ekki að
vinna með þeim sem þeir væru
vanir að vinna með.
Nemendur lásu ljóðin og hóf-
ust handa við túlkunina ásamt
því að blaða í æviágripi höfund-
ar. Eftir að þeir höfðu unnið að
verkefninu í rúmar tvær kennslu-
stundir auk þess sem þeir unnu
heima, þá kom að flutningi verk-
efnisins.
Niðurstaða
Það má segja að nemendur
hafi staðið sig vel í einu og öllu.
Þeir voru opnir og jákvæðir
gagnvart þemavinnuni og sýndu
áhuga á að vinna verkið vel.
Sumar Ijóðatúlkanirnar lýstu
mjög sjálfstæðum og þroskuð-
um skrifum sem stóðust jafnvel
ljóðatúlkanir þeirra sem lengra
eru komnir í þýskunámi.
Þarna gafst nemendum kost-
ur á að koma fram með sínar
eigin túlkanir og skoðanir sem
styrkir þann þátt sem reynir, því
miður, lítið á í tungumálanámi,
þ.e.a.s. gagnrýna hugsun.
Ég sé fyrir mér að hægt væri
að tengja slíka þemavinnu við
aðra áfanga s.s. sögu, þar sem
nemendur gætu tengt efni þess,
við þann tíma sem Ijóðin voru
samin á. Einnig væri spennandi
að bera saman íslenskan skáld-
skap og íslenskt yrkisefni við
það þýska og skoða þróun bók-
menntastefna beggja landa.
Ég var ánægð með árangur
þemavinnunar og árangur nem-
enda og er þess fullviss að ég
muni vinna svipað verkefni á ný.
Það er slæm tilhugsun að nem-
endur útskrifist með stúdents-
próf í þýsku úr íslenskum fram-
haldsskólum og spyrji að því
loknu: „Hver er þessi Goethe?"
Margrét Siguijónsdóttir
23