Víðförli - 15.06.1988, Síða 2

Útgefandi Útgáfan Skálholt
Biskupsstofa, Suðurgata 22
S: 621500
Ritstjóri: Sr. Bernharður Guðmundsson.
Ritstjórn: Hróbjartur Árnason, Jóhannes
Tómasson, sr. Sólveig Lára
Guðmundsdóttir, sr. Örn Bárð-
ur Jónsson.
Umsjón: Edda Möller.
Setning og
umbrot: Filmur og prent
Prentun: Prentstofa G.Ben.
1948-1988
Alkirkjuráðið fertugt.
Stjórn Alkirkjuráðsins kemur
saman til árlegs fundar í Hanover
10r20. ágúst. Verður þá jafnframt
minnst að fyrir 40 árum, 1948, komu
saman fulltrúar frá 147 kirkjum í
Amsterdam og stofnuðu Alkirkju-
ráðið sem nú telur 307 aðildar-
kirkjur.
Ein ný kirkja á dag í Kína.
Forseti kirkjusambands Kína
K.H.Ting segir að a.m.k. 8-9 mill-
jónir kristnir menn séu nú í Kína.
„Margir telja reyndar að talan sé
miklu hærri, allt upp í 100 milljónir,
en við byggjum á upplýsingum sem
koma frá héruðunum. Þegar þess er
gætt, að 1949 voru um 700.000 taldir
kristnir, virðist hér vera meiri kirkju-
vöxtur en áður hefur þekkst, og
hlýtur að teljast með mestu vakn-
ingarhreyfingum sögunnar. Síðan
1979 hefur að meðaltali verið vígð ný
kirkja á degi hverjum." segir dr.
Ting.
Aðspurður um tengsl kirkjunnar
og kommúnistaflokksins, sagði
Ting: „Þeir vilja að félagarnir séu
guðleysingjar, við viljum að félagar
kirkjunnar trúi á Guð. Það verða
auðvitað tvær blokkir. En báðir
aðilar hafa verkefni í samfélaginu, til
að efla og þróa mannlíf þar. Oft
heyrast neikvæðar fréttir um kirkju-
starf í Kína, sem er eðlilegt. Þetta er
óneitanlega stórt land, og ekki allir á
sömu skoðun.“!
Riísíjóri rœðir málin
Vekja —
fræða —
virkj a
í ályktun Prestastefnunnar um
ferminguna er ítrekað minnst á
skírnarfræðslu kirkjunnar. Raddir
komu fram meðal presta að þetta orð
skildist illa meðal almennings, ferm-
ingarfræðsla jú, en skírnarfræðsla
ekki.
Þetta er umhugsunarvert.
í ávarpi prestsins að lokinni skírn
til foreldra, guðfeðgina og safnaðar
er rík áhersla lögð á að kenna skuli
barni að elska Guð, tilbiðja hann,
varðveita orð hans og sakramenti og
þjóna náunganum í kærleika.
Skírnarboð Jesú er einnig lesið við
hverja skírn: „— kennið þeim að
halda allt það sem ég hef boðið
yður.“ Samt kannast fólk ekki við
orðið skírnarfræðsla segja sumir.
Nú er það svo að skólarnir hafa að
hluta til tekið að sér skírnarfræðsl-
una með því að kristinfræði er kennd
þar. Það dregur hinsvegar ekki úr
ábyrgð heimilis og safnaðar að vinna
sinn hluta af verkinu. Skólarnir
miðla upplýsingum, en geta sjaldn-
ast vakið trú. Það hlýtur að vera
verkefni heimilisins og kirkjunnar
að kenna barninu að elska Guð og
tilbiðja hann. Slíkt gerist þegar mað-
ur mætir barni í trúnaði og kærleika.
Slíkt gerist varla í stofnun.
Skírnarfræðslan á að hefjast strax
að lokinni skírn og hún varir í raun-
inni lífið allt. Fermingarfræðslan er
veigamikill hluti hennar, þar sem
með skipulegum hætti er komið til
móts við unglinginn með boðskap
kristninnar. Það þarf hins vegar að
gerast þar sem unglingurinn er, á
forsendum sem hann skilur og getur
meðtekið.
Fræðsla ekki einhlít
Einn elsti og farsælasti prestur
þjóðkirkjunnar sr. Sigmar Torfason
á Bakkafirði, benti á í blaðaviðtali
rækilega á það að fræðsla og aftur
fræðsla nægði ekki. Hin persónu-
lega nálgun, samfélag í kærleika sem
vekti trú og vilja til þjónustu við
Drottinn, væri jafnbrýn.
Þess vegna er notað í vaxandi
mæli orðið fermingarstörf sem legg-
ur áherslu á að undirbúningur ferm-
ingar er ekki fólginn einungis í sam-
starfi barns og prests heldur sam-
starfi heimilis og safnaðar þar sem
margir leggja hönd á plóginn til al-
hliða mótunar barnsins — þar skuli
vekja, fræða og virkja. Skírnar-
fræðslan felst í þvi að móta einstakl-
inginn þannig að hann gangi með
Guði ævina alla, einsog það var orð-
að i Skaftafellssýslu á árum áður.
Alkirkjuráðið hefur lýst næsta
áratug sem áratug kvenna í kirkj-
unni. Víðförli vill fara að þeirri
hvatningu og mun í næstu blöum
kynna ýmsar konur og störf þeirra í
þágu kirkjunnar. í þessu tölublaði er
viðmælandinn Sólveig Ásgeirsdóttir
biskupsfrú.
Bernharður Guðmundsson
2 — VÍÐFÖRLI