Víðförli - 15.06.1988, Side 14

Frá Prestastefnu
Kristín Matthíasdóttir og dœtur hennar
Guðrún, Guðbjörg og Sólveig (í vagnin-
um) fyrir utan heimili þeirra við Berg-
staðastræti. Afi systranna sr. Matthías
Eggertsson í Grímsey tók myndina.
vandasamara starfa og við verðum
að vera góð við þau og veita þeim
stuðning. Það er kaldur heimur sem
margir stjórnmálamenn lifa í. Ég
held að það sé skilyrði góðs þjóð-
félags að ráðmennirnir fái að njóta
sín. Þeir bera mikla ábyrgð sem hafa
valdið, það er hættulegt ef því fylgir
ekki siðgæði. Þórarinn Björnsson
skólameistari sagðist meta siðgæði
meira en gáfur. Mér verður oft
hugsað til þeirra orða.
Jú ég er bjartsýn á framtíð þjóðar-
innar á meðan fjölskyldan fær að
vera til og getur veitt griðland kyn-
slóðunum. Því við þurfum öll hvert
á öðru að halda. Solveig litla, átta
áta ömmubarn sem býr i Finnlandi
var hjá mér í sumar eftir að foreldrar
hennar fóru utan. Hún var með
heimþrá og átti svolítið bágt. Það
voru veikindi hjá okkur og umtals-
verðir erfiðleikar á heimilinu. Og við
nöfnurnar grétum saman. Þá var
það oft sú litla sem huggaði ömmu
sína. Ég held að það sé gott fyrir
börnin að finna það að fullorðnir
eru líka börn sem þurfa hjálp. Við
erum miklar vinkonur nöfnurnar og
þegar við erum saman er ég afar
bjartsýn um framtíðina, að trúin og
siðgæði barnsins megi móta
manninn. Ég hef afar mikið að
þakka fyrir.
Preststefna íslands haldin í Reykjavík
22.-24. júní 1988 hefur fjallað um einn
þátt skírnarfræðslunnar, ferminguna og
undirbúning hennar.
Prestastefnan fagnar vaxandi áhuga
safnaða á fermingarstörfunum og minn-
ir á að meginhlutverk kristinnar kirkju
er boðun fagnaðarerindisins. Náð Guðs
kemur skýrt fram í barnaskírninni.
Fermingarathöfnin undirstrikar þetta,
því að hún staðfestir þá náð sem Guð
veitir í skírninni.
Kirkjan ber ásamt heimili, guðfeðgin-
um og skóla ábyrgð á trúaruppeldi
barnsins sem skírt hefur verið. Upp-
fræðslan veki trú, þannig að barnið vaxi
upp til virkrar þátttöku í tilbeiðslulífi
kirkjunnar og tileinki sér meginatriði
kristinnar trúar. Trúfræðsla ungmenna
fyrir fermingu er mikilvægur þáttur í
þessari skírnarfræðslu.
Prestastefnan leggur áherslu á að
fermingarstörfin eru fólgin í samstarfi
heimilis og safnaðar og hvetur til þess að
þáttur foreldra í fermingarstörfunum
verði efldur. Allir kristnir foreldrar eru
hvattir til að taka skírnarfræðslu barna
sinna alvarlega og stuðla að því í sam-
vinnu við presta, að fermingarundirbún-
ingur byrji heima.
Prestastefna áréttar fyrri samþykktir
um markmið fermingarfræðslunnar svo
og um fermingaraldurinn, og leggur
áherslu á að unnið verði að eftirtöldum
verkefnum er tengjast fermingarstörfun-
um:
a) Við gerð heildarnámsskrár kirkjunn-
ar verði fyrst unnin námsskrá um
fermingarfræðsluna, þar sem m.a.
komi fram: — meginmarkmið —
kjarni viðfangsefna er skiptist á milli
fræðslu og samfélagsstunda, til-
beiðslu og þjónustuverkefna —
stundafjöldi — helstu námsgögn.
b) Tilhögun fermingarfræðslunnar er
fram komi í námsskránni að öðru
leyti, taki tillit til mismunandi
aðstæðna svo sem varðandi stærð
hópa, fræðslutímabilið, og hverjir
annist uppfræðsluna.
c) Árlega verði haldið námskeið fyrir
fermingarfræðara.
d) Hugað verði að nýjungum, t.d. með
því — að koma á samstarfshópi um
fermingarstörfin innan safnaða — að
ráða sérhæft starfsfólk — að stofna
safnaðarskóla — að skipuleggja
sumarnámskeið
Prestastefnan þakkar störf kirkju-
fræðslunefndar og starfshóps um ferm-
ingarfræðslu og væntir mikils af ný-
stofnuðu embætti fræðslu- og þjónustu-
stjóra kirkjunnar og fræðsludeild kirkj-
unnar, sem móti áframhaldandi störf í
þágu skírnarfræðslunnar m.a. með gerð
heildarnámsskrár.
Prestastefna 1988 vísar þess vegna
öðrum ábendingum og athugasemdum
sem fram hafa komið á Prestastefnunni
um fermingarfræðsluna til biskups og
fræðsludeildar kirkjunnar til frekari úr-
vinnslu.
Fermingarstörf kirkjunnar verða ætíð
að hvoru tveggja í senn: að vera Drottni
trú og taka mið af lífsreynslu barnsins
svo þau verði áfram sá mikli fræðsluvett-
vangur kirkjunnar sem þau hafa ætíð
verið.
Lög um fóstureyðingar og
endurskoðun þeirra
Prestastefna íslands 1988 tekur undir
eftirfarandi ályktun Kirkjuþings 1987
varðandi lög um fóstureyðingar og
almannatryggingar:
Rétturinn til lífs er frumatriði allra
mannréttinda. Þá kröfu verður að gera
til ríkisvaldsins, að það verndi mannlegt
líf og efli meðal almennings vitundina
um mannhelgi.
Löggjöf, sem í raun gerir hið ófædda
Iíf réttlaust, brýtur gegn því grundvallar-
sjónarmiði kristindómsins, að sérhver
einstaklingur eigi rétt til lífs, allt frá upp-
hafi og þangað til dauðinn ber að dyrum
með eðlilegum eða óviðráðanlegum
hætti.
Kirkjuþing skírskotar til frumvarpa
um breytingu á lögum nr. 25 frá 22. maí
1975 og lögum nr. 67/1971 með áorðnum
breytingum, sem flutt hafa verið og
frumvarps sem boðað er.
Vill Kirkjuþing skora á Alþingi að
breyta umræddum lögum í þá veru, að
friðhelgi mannlegs lífs sé viðurkennd.
Prestastefnan telur sérstaklega brýnt
að lög um fóstureyðingar verði endur-
skoðuð með tilliti til þess að framkvæmd
lagagreinar um fóstureyðingar af félags-
legum ástæðum hefur reynst önnur en til
var ætlast er Iögin voru sett.
14 — VÍÐFÖRLI