Hinsegin dagar í Reykjavík - aug. 2012, Síða 58

58
særðum fótgönguliðum þá hjálp sem hægt
var að veita. Síðar vildi hann sem minnst
um þessa reynslu sína tala.
Starfsemi Winnipeg Falcons lagðist af
á stríðsárunum enda börðust félagarnir
allir á vígvöllum Evrópu, en þegar heim
kom tóku þeir upp þráðinn og hófu að æfa
undir forystu Guðmundar. Eftir frækna sigra
á heimaslóðum voru þeir svo valdir árið
1920 til að keppa á Vetrarólympíuleikunum
í Antwerpen, og var það í fyrsta sinn sem
ísknattleikur varð viðurkennd ólympíugrein.
Skemmst er frá að segja að Fálkarnir sigr-
uðu alla andstæðinga sína með yfirburðum
og komu heim hlaðnir gulli. Guðmundur fór
þó ekki vestur um haf með félögum sínum
heldur hélt hann til Svíþjóðar þar sem hann
sinnti þjálfun en kom svo heim til Íslands
í lok árs 1920 eftir sex ára útivist. Þá var
hann 37 ára og átti að baki ævi sem var
ævintýri líkust.
Ofurseldur sorglegum lesti
Aftur hóf Guðmundur störf í Reykjavík sem
glímukennari, þjálfari í frjálsum íþróttum og
nuddari íþróttamanna. Þá gerðist hann
gæslumaður geðsjúkra á útibúi Klepps-
spítala við Laufásveg sem kallaðist Litli-
Kleppur, starfaði með guðspekihreyfingunni,
spíritistum og góðtemplurum, enda mikill
bindindis- og hugsjónamaður, andlega
sinnaður og athafnasamur með afbrigðum.
Fyrir góðtemplara sinnti hann því sérstæða
hlutverki að upplýsa lögregluna um sprútt-
sölu því nú voru bannár á Íslandi. Það starf
átti eftir að kalla yfir hann mikla ógæfu.
Það orð virðist snemma hafa farið af
Guðmundi að hann liti aðra pilta hýru auga.
Um það vitnar tvíræður kviðlingur sem
þeirra, en nær allir í liði Fálkanna voru af
íslenskum ættum. Þegar heimsstyrjöldin
braust út gat Guðmundur eða Gordon
Sigurjonsson, eins og hann nefndist, ekki
hugsað sér að sitja hjá og árið 1916 slóst
hann í hóp sjálfboðaliða í kanadíska hernum
sem héldu á vesturvígstöðvarnar í Evrópu.
Þar starfaði hann til ársins 1919 sem
hjúkrunarmaður í fremstu víglínu og veitti
Sýningarhópur íslenskra glímumanna á Ólympíuleikunum í London 1908. Jóhannes Jósefsson er lengst til vinstri, klæddur að hætti fornkappa. Guðmundur
Sigurjónsson er þriðji frá vinstri.
Glímumenn á gólfi í þinghúsinu í Mývatnssveit. Guðmundur kynni að vera annar glímumanna en það er þó
ekki víst. Ljósm. Bárður Sigurðsson.