Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1936, Síða 33

31
menni á níræðisaldri. Veikin var yfirleitt fremur væg á börnum og
unglingum, en lagðist noklcuð þungt á fullorðna. 2 fullorðnir og 1
barn dóu.
Fljótsdals. Fluttust hingað með 2 stúíkum úr Reykjavík. Önnur
þeirra fór á vornámskeið á Hallormsstaðaskóla, og sýktist þar það
fólk, sem veikina gat tekið, og eins á 3 nálægum bæjum. Hin stúlkan
lenti í Skriðdal, og barst veikin þar á 4 bæi. Á þessum stöðum var
veikin búin seinni partinn í júní. í júlí barst veikin úr fjörðum á
Jökuldal og einnig í vegagerðarmenn í Fellahreppi, en náði ekki veru-
legri útbreiðslu. Fólk varðist veikinni eftir föngum og tókst furðan-
lega, þegar þess er gætt, að margt er hér, sérstaklega í Fljótsdal, af
fullorðnu og jafnvel öldruðu fólki, sem ekki hefir fengið veikina.
Veikin var í meðallagi væg. Roskið fólk varð þó nokkuð veikt og
einn unglingur dó úr veikinni — var nýlega kominn af berklahæli.
Seyðisfi. Mislingar bárust hingað í maímánuði með seyðfirzkuin
sjómönnum, sunnan af landi, aðallega frá Reykjavík. Rreiddust þeir
talsvert ört út, þrátt fyrir nokkra tilraun til að stemma stigu fj'rir
þeim. Aðallega börn, sem tóku veikina, og var hún í þyngra lagi. Eitt
fárra vikna, lasburða ungbarn varð veikinni að bráð. Mislingar gengu
hér talsvert almennt 1926 og aftur 1928.
Norðfi. Á mislingum fór að bera um miðjan maí. Fyrsti sjúkling-
urinn kom af Hornafirði. Sá næsti var 2 mánaða barn, sem kom hing-
að með Esju og hafði smitazt þar. Móðir þess og eldri bróðir, seni
líka komu með Esju, veiktust síðar. Úr því dreif mislingana víðsvegar
að. Menn veiktust dreift og dræmt, því að flestir fullorðnir og eldri
börn voru ónæm. Héldust mislingarnir því lengi fram eftir hausti —
síðasti sjúklingur skráður i nóvember. Voru í meðallagi þungir, en
þó fremur lítið um fylgikvilla.
Fáskrúðsfi. Um miðjan maí komu mislingar hingað með manni úr
Breiðdal, sem nýkominn var af Suðurlandi (Rvík). Gengu þeir yfir
allt héraðið frá miðjum maí til júlíloka og tóku hvern mann, sem
ekki hafði haft þá áður og ekki varðist.
Berufi. Öll tilfellin í Breiðdal, en þar hefir veikin ekki gengið í 50—
60 ár. Allir sjúklingarnir urðu mjög þungt haklnir.
Hornafi. Mislingar stungu sér lítilsháttar niður, bárust inn í héraðið
með skólafólki að sunnan í maí. Voru þau heimili, sem þeir komu
upp á, þegar í stað sóttkvíuð, og' tókst að hefta verulega útbreiðslu
veikinnar. Varð þeirra vart í 2 sveitum, Lóni og Nesjum, en svo heppi-
lega vildi til, að Hafnarkauptún slapp.
Síðu. Mislingar bárust hingað fyrst í maílok með mönnum, sem
komu austur, smitaðir úr Reykjavík. Voru sjúklingarnir 3 alls, 1
úr Skaftártungu og 2 af Síðu. Sóttin breiddist ekki mikið út frá þess-
um bæjum, t. d. stöðvaðist hún algerlega á þessum eina bæ i Skaftár-
tungu, og koin ekki á fleiri bæi þar. í byrjun júní náði sóttin hraðri
útbreiðslu, með því móti, að sjúklingur kom í bíl frá Reykjavík og
hafði smitað alla, sem með honum voru í bílnum, áður en þess varð
vart, að hann væri veikur. Síðan urðu smitanir frá einum bæ til
annars, allt fram i septemberbyrjun. Sóttin barst þó, sem áður er
sagt, aldrei nema á einn bæ í Skaftártungu, aðeins á einn bæ í Land-