Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1936, Blaðsíða 62

60
gamalli. Ég gat ekki fengið nákvæmar fregnir af því, hve kona þessi
hefði gengið lengi með struma, því að hún hafði psychosis að auki.
Kona dó og hér í sjúkrahúsinu úr nephritis og hafði talsverð Basedows-
einkenni að auki.
10. Oxyuriasis.
Ögur. Ekki óalgengur sjúkdómur hér meðal barna.
Hróarstungu. Dálítið áberandi.
Fljótsdals. Sést alltaf við og við.
11. Panaritia. Furunculi.
Skipaskaga. Panaritia voru ekki mjög algeng. Flest af þeim 6
sjómönnum á vertíðinni. Aftur á móti var furunculosis á sjómönn-
um injög tíð.
Borgarnes. í sláturtíðinni lítið um slæmar igerðir í fingrum og þvi
um líkt. Slátrarar hafa hvekkzt og fara gætilegar, nota joð og spirtus
og viðhafa meira hreinlæti.
Ögur. Panaritia: Þau 6 tilfelli, er fyrir komu á árinu, voru öll til-
tölulega góð viðureignar, að 1 undanteknu. Var þar um 77 ára gamla
konu að ræða, er oft hafði íengið fingurmein áður og orðið hart úti,
enda bar hún þess menjar. Varð að gera exarticulatio í metacarpo-
phalangeallið.
Rcgkjarjj. Fingurmein og síldarátusár á höndum voru talsvert al-
geng á síldarstöðvunum. Ýmislegt var reynt við átumeinunum. Einna
bezt reyndist mér icthyol og sol. pyoctanini 1%%. En bezt reyndist þó
að fyrirbyggja átusárin með auknu hreinlæti, rækilegum handþvotti
og góðum mýkjandi handáburði.
Hróarstungu. Panarita og lymphangitis koma oft fyrir. Bar nokkuð
á því á konum í sláturtíð.
Fljótsdals. Alltaf ber talsvert á allskonar ígerðum, sérstaklega á
sumrin og haustin.
Norðfi. ígerðir voru: Panaritia subcutanea 6, panar. subderm. &
subungual. 3, arthrit. interphalang. 1, aðrar smáígerðir 30, abscessus
subperiost. humeri 1, arthrit. supp. genus. 1.
Vestmannaegjum. Minna bar á fingurmeinum en oft undanfarin ár.
Lagt er ríkt á við sjómenn að hreinsa vel hendur með grænsápuvatni
að dagsverki loknu og hafa bensin eða sápuspíritus við hendina til að
hreinsa sprungur og bera á þær.
12. Pneumoconiosis.
Blönduós. Heymæði er sjúkdómur, sem er all-algengur hér, þótt
hann sé nýr fyrir mér í praxis. Hann veitir ýmsum þungar búsifjar,
jafnvel mönnum á bezta aldri, svo að þeir verða ófærir til gegninga
á vetrum. Ef til vill eru meiri brögð að þessu nú en áður vegna undan-
genginna óþurkasumra, en hann er nú alvarlegt íhugunarefni og hefir
talsverða sociala þýðingu, því að einyrkja bændur geta orðið óverk-
færir við lífsstarf sitt af hans völdum. Auk þess sem oft er samhliða
um að ræða emphysem hjá rosknum mönnum, þá er áreiðanlega,
ekki sízt hjá ungum mönnum, ein aðalorsök sjúkdómsins allergie
fyrir heyrjdci — sennilega sveppum eða myglunni í rykinu — svo að
sjúklingarnir fá asthmakennda mæði, þegar er þeir koma í hey. Venju-
legar heygrímur koma að litlum notum, því að öndunarflötur þeirra