Börn og menning - 01.04.2006, Síða 32

32
Börn og menning
pabbi les
Dr. Gunni les fyrir svefninn
Nú er frumburður minn Dagbjartur Óli
orðinn tveggja og hálfs árs. Við hjónin
tókum þá ákvörðun þegar hann var u.þ.b.
eins árs að lesa alltaf fyrir hann áður en
hann fer að sofa. Hann er frekar spenntur
fyrir bókmenntunum en sjaldnast mjög
spenntur fyrir því að sofna svo lesturínn
á það til að teygjast á langinn. Hann er
náttúrulega smábarn ennþá svo bækurnar
þurfa að vera með myndum.
Velheppnaðar nýjar smábarnabækur
Ekki er verra að mér finnist bækurnar
pínulítið skemmtilegar líka. Og ef ég
man eftir þeim úr eigin æsku verða þær
sjálfkrafa aðeins meira spennandi fyrir mig
en einhverjar nútíma barnabókmenntir sem
ég kannast ekkert við. Á því eru þó margar
undantekningar.
Moldvarpan sem vildi vita hver skeit á
hausinn á henni er t.d. bók sem við feðgarnir
höfum báðir gaman að. Barnabók um kúk
hefði aldrei meikað það 1966, jafnvel ekki
verið leyfð. Þessi kennslubók í saurtegundum
er þó merkilega smekkleg og niðurstaðan er
skýr og biblíuleg: Auga fyrir auga og kúk
fyrir kúk.
Greppikló er flott bók. Fallega teiknuð
og vel þýdd. Ekki við öðru að búast af
Þórarni Eldjárn svo sem, sem þýðir líka
moldvörpubókina. Bókin er um klækjótta
mús sem snýr aðstæðum sér í hag og
stendur uppi sem sigurvegari. Einskonar
Davíð og Golíat í dýraríkinu.
Gráðuga lirfan er einföld bók um lirfu sem
étur sig í gegnum ýmiskonar matvöru. Lirfan
verður að lokum að fiðrildi og flýgur út í loftið.
Bókin er götuð til að tákna ferð lirfunnar í
gegnum ýmsar matvörutegundir, einfalt trix
sem virkar. Velheppnuð smábarnabók.
Björk er góð
Bókaútgáfan Björk hefur gefið út
„skemmtilegu smábarnabækurnar" síðan
um miðja síðustu öld og er enn að. Bækurnar
frá þeim eru klassískt „stöff" og ég kannast
vel við fyrstu bækurnar í seríunni. Allt þetta
svolgrar sonurinn í sig, en það þýðir ekkert að
bjóða upp á sömu bækurnar aftur og aftur,
kvöld eftir kvöld, heldur þarf ég að bjóða
honum upp á fjölbreytni og endurnýjun.
Engu að síður er merkilegt hvað hann nennir
að hlusta á sögurnar um Bláu könnuna og
Græna hattinn, sem eru nokkurn veginn
sama sagan, en reyndar með misgóðum
endum. Kannan „böggast" í fólki og vill
að það taki sig niður af hillunni. Ef ég sæi
talandi könnu myndi ég hlýða henni í einu
og öllu og síðan fara til geðlæknis. Fólkið í
bókinni setur hins vegar á sig snúð og það
er ekki fyrr en köttur bregst við að botn fæst
í söguna. Flann hendir könnunni á gólfið og
hún brotnar. Talandi græni hatturinn endar
hins vegar á höfði smástelpu.
Næstar í útgáfuröð Bjarkar eru sögur um