Studia Islandica - 01.06.1958, Blaðsíða 34
32
sagaen. Jeg vil stille sammen
lig parallel i den islandske
de parallelle stykkene:
Ipse namque sumpto epi-
scopatu ita plenus auctori-
tatis et gratie pontificis
preferebat dignitatem ut
non tamen propositum ca-
nonici uirtutesque desere-
ret. Cepit interea familiam
suam que utique magna
erat cum magno modera-
mine regere omnesque sibi
cohabitantes honeste vite
formula diligenter instrue-
re. Sacerdotes presbiteros
sue partis. quos bene reli-
giosos esse cognouit de-
center honorabat. et pa-
terno affectu diligebat.
quos autem negligencius
uiuentes. et suo ordini con-
traria agentes reperit. piis
ammonicionibus et tem-
perantissimis increpationi-
bus. ad meliorem sui gra-
dus obseruantiam. reuo-
care nitebatur. (Bp.s. I,
400—401).
Hann hélt þó náliga í qllu
kanoka reglu, því er hann
mátti við koma, þá er hann
var biskup vorðinn, bæði í
klæðabúnaði, í vqkum ok
fostum ok í bœnahaldi.
Hann tók at semja þá af
nýju heimamanna siðu ok
hýbýla háttu, þá er þar
héldust um hans daga val
í mqrgu lagi. Þorlákr bisk-
up lagði mesta ást ok elsku
á presta þá ok kennimenn,
er siðlátliga lifðu ok sínar
vígslur varðveittu nokkut
eptir ákveðnu, ok virði þá
alla sœmiliga, ok setti þá
sæliga at þí sem fqng
váru á. En þá lærða menn,
er miðr gættu siðlætis, ok
sínar vígslur varðveittu
óvarligar, minnti hann á
með blíðligum boðorðum
betr at gera, ok snúa sínu
ráði áleiðis ok annarra,
þeirra er þeir áttu at
ábyrgjast. (Bp.s. I, 101—
102).
Etter á ha sammenlignet disse stykkene vil neppe
noen tvile pá at der er en skriftlig sammenheng mel-
lom den latinske saga, som bruddstykke nr. 2 represen-
terer, og den islandske sagaen om Torlak. Finnur Jóns-
son (Litt. hist.2, II, 566) skriver, at „den latinske tekst