Fréttablaðið - 05.05.2021, Side 2

SAMFÉLAG „Það var algjör tilviljun
að ég byrjaði að vinna hér,“ segir
Benedikt Harðarson, sviðsstjóri
tæknisviðs hjá Slökkviliðinu á
höfuðborgarsvæðinu. Hann hefur
unnið í slökkviliðinu í 42 ár en
segist hafa byrjað þar fyrir algjöra
tilviljun. Hann starfar nú sitt síðasta
ár á vinnustaðnum og fer á eftirlaun
í haust.
„Ég hafði lært bæði kokk og bif-
vélavirkjun og var á sjónum þarna
en var orðinn leiður á því,“ segir
Benedikt. Það kom upp einn daginn
að sprengiefni fannst í höfninni og
slökkviliðið var kallað á staðinn.
„Þeir fara svo að spyrja mig hvort
það væri ekki gaman að vera á sjón-
um, ég segi þeim að það sé nú ekki
skemmtilegra en það að ég væri
búinn að segja upp,“ segir Benedikt.
Upp úr þessu spruttu samræður
milli Benedikts og slökkviliðs-
mannanna um hvað hann ætlaði að
taka sér fyrir hendur og var honum
bent á að bifvélavirkja vantaði í
slökkviliðið.
„Þeir sögðu mér að tala við karl-
ana á stöðinni daginn eftir og ég var
ráðinn eins og skot,“ segir Benedikt.
Í starfi sínu sinnir Benedikt við-
haldi bíla- og tækjaf lota slökkvi-
liðsins. Hann segir margt hafa
breyst á þessum rúmu fjörutíu
árum sem hann hefur starfað þar,
hann hafi til að mynda farið í f leiri
útköll fyrr á árum. „Lengi vel var
dótið ekki það merkilegt og þá fór
maður alltaf með til að fylgjast með
og passa að allt væri í lagi,“ segir
hann.
Benedikt segir vinnustaðinn
þægilegan og að alla tíð hafi verið
vel staðið við bakið á honum. Sér í
lagi þegar hann missti eiginkonu
sína árið 1988.
„Ég þurfti aldrei að spyrja um
leyfi ef ég þurfi að sækja Ásu Hlín
[dóttur hans] eða ef eitthvað kom
upp tengt henni,“ segir Benedikt
sem þá var orðinn einstæður faðir
með fjögurra ára gamalt barn.
„Það fylgir þessu starfi líka stöð-
ugleiki, því að laun bifvélavirkja
eru góð í góðæri og aðeins lélegri í
hallæri en hérna er þetta alltaf jafnt,
kannski aðeins minna en bifvéla-
virki í góðæri en aðeins meira en í
hallæri,“ segir hann.
Benedikt fer á milli slökkvistöðva
í starfi sínu og hefur hann því stigið
fæti inn á þær f lestar eða allar á
höfuðborgarsvæðinu. Minnisstæð
er honum stöðin í Árbæ, þar sem
mara sé í einu herberginu. „Hún
lagðist þó aldrei á mig,“ segir hann.
Spurður hvort maran hafi valdið
martröðum hjá öðrum liðsmönn-
um slökkviliðsins segir Benedikt
það á allra vitorði að maran sé á
stöðinni. „Ég held að það leggi sig
enginn í þessu herbergi lengur.“
Benedikt segist ekki hafa áhyggj-
ur af því að honum muni leiðast á
eftirlaununum, hann muni finna
sér ýmislegt til dundurs. „Ég á til
dæmis gamla druslu sem ég get gert
upp.“
birnadrofn@frettabladid.is
Það leggur sig enginn í
þessu herbergi lengur
Benedikt hóf fyrir tilviljun störf í slökkviliðinu fyrir 42 árum. Nýhafið sumar
verður hans síðasta þar og fer hann á eftirlaun í haust. Hann á fjölda minn-
inga úr starfinu og minnist hann meðal annars möru á stöðinni í Árbænum.
Óvætturinn mara
Mara er, samkvæmt þjóðtrú,
óvættur sem ræðst á sofandi
fólk. Það að fá martröð er að
vera troðinn af möru. Oftast var
talað um mörur sem kvenkyns
verur en þó voru þær mörur
sem ásóttu konur gjarnan taldar
karlkyns.
Benedikt Harðarson er lærður kokkur og bifvélavirki. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLIHalló.
Við erum
Wise.
Tengjumst.
wise.is
COVID-19 Stærsti dagur bólusetn-
ingar við kórónaveirunni var í gær
en þá voru hátt í 10.000 einstakl-
ingar bólusettir með bóluefni  frá
Pfizer.
„Dagurinn  gekk mjög vel og
við kláruðum þær birgðir sem
við  eigum af bóluefninu Pfizer,“
segir Ragn heiður Ósk Er lends dóttir,
framkvæmdastjóri hjúkrunar hjá
Heilsu gæslu höfuð borgar svæðisins,
um gærdaginn.
„Við munum svo halda áfram að
bólusetja í dag en þá verður bóluefni
frá Janssen notað í fyrsta skipti hér á
landi. Það eru 6.000 sem hafa fengið
boð um að mæta í Laugardalshöll-
ina í dag,“ segir hún um framhald
bólusetninga. Þessa viku er stefnt
að því að bólusetja tæplega 40 þús-
und einstaklinga.
Svandís Svavarsdóttir heilbrigðis-
ráðherra sagði í gær að gildandi
aðgerðir muni halda út þessa viku
en staðan verði tekin í upphafi
næstu viku. Vonandi verði þá hægt
að fara í af léttingar á takmörk-
unum. – hó
Nota Janssen í
fyrsta skipti
Vel hefur gengið að bólusetja í
vikunni. FRÉTTABLAÐIÐ/ERNIR
Talið í sumarið
Þessi ungi trommari fann taktinn á Klambratúni þar sem borgarbúar hafa sleikt sólina undanfarna daga. Takturinn er léttari en sá sem sleginn var
síðasta vor þegar harðar samkomutakmarkanir settu svip sinn á þjóðfélagið. Þótt faraldurinn hafi staðið lengur en f lestir bjuggust við er bjart fram
undan að f lestra mati. Íbúar höfuðborgarsvæðisins geta líka fagnað því að áfram er sól í kortunum á suðvesturhorni landsins. FRÉTTABLAÐIÐ/ERNIR
SINUELDAR „Ég er mjög áhyggju-
fullur og hræddur um að þessi eldur
muni skemma töluvert af trjám á
svæðinu,“ segir Aðalsteinn Sigur-
geirsson, skógfræðingur og varafor-
maður í Skógræktarfélagi Reykja-
víkur, um sinueldinn í Heiðmörk
„Það hafa orðið sinubrunar á
þessu svæði oft í gegnum tíðina og
þeir eru ávallt af mannavöldum,“
segir Aðalsteinn. Ýmist sé um
gáleysi að ræða og eldur kvikni af
einnota gasgrilli eða sígarettum,
eða að kveikt sé í af ásetningi.
„Mér sýnist þetta hins vegar vera
með stærra móti þar sem eldurinn
hefur fært sig úr sinunni og yfir í
gróðurinn. Eldurinn er mikið mun
fljótari að að breiðast út í krónum
trjáa en í sinu og erfiðara að ráða við
hann,“ segir Aðalsteinn og bætir við:
„Þá hafa lítil snjóalög verið í
vetur og vorið verið þurrt. Því er
skógurinn skrauf þurr sem gerir
það að verkum að lítið þarf til þess
að koma af stað miklum skógareldi.
Sólskinið síðustu daga gerir það líka
að verkum að hætt er við því að það
muni taka töluverðan tíma að ráða
niðurlögum eldsins,“ segir hann
og harmar sólríka veðurspá næstu
daga.
„Það er huggun harmi gegn að
það er ekki sterkur vindur, það væri
hrikalegt ef vindurinn væri sterkari
en hann er þessa stundina,“ segir
Aðalsteinn. – hó
Hræddur um fjölda trjáa
Þyrla Landhelgisgæslunnar tók þátt
í slökkvistarfinu. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
5 . M A Í 2 0 2 1 M I Ð V I K U D A G U R2 F R É T T I R ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð