Morgunblaðið - 06.05.2021, Síða 14

14 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 6. MAÍ 2021
Heimir Bergmann
Löggiltur fasteigna- og
skipasali og löggiltur
leigumiðlari.
Sími 630 9000
heimir@logheimili.is
Inga María
Ottósdóttir
Löggiltur fasteignasali og
Mbl viðskiptalögfræðingur
Sími 620 4040
inga@logheimili.is
Ásgeir þór
Ásgeirsson
Löggiltur fasteignasali og
lögfræðingur
Sími 772 0102
asgeir@logheimili.is
Guðmundur Ólafs
Kristjánsson
Löggiltur fasteigna-
og skipasali
Sími 847 0306
gudmundur@logheimili.is
Unnur Alexandra
Nemi til löggildingar
fasteignasala og
viðskiptalögfræðingur
Sími 788 8438
unnur@logheimili.is
Sólrún Aspar
Hefur lokið námi til
fasteignasala.
Sími 862 2531
solrun@logheimili.is
Jónas H.
Jónasson
Nemi til löggildingar
fasteignasala
Sími 842 1520
jonas@logheimili.is
Egill Ragnar
Sigurðsson
Viðskiptafræðingur
Nemi til löggildingar
fasteignasala
Sími 835 0860
egill@logheimili.is
Skipholti 50d, 105 Reykjavík
Skólabraut 26, 300 Akranesi
530 9000 • www.logheimili.is
Ertu í sölu-
hugleiðingum?
Getum bætt
við eignum á
söluskrá
Fagmennska og traust
í meira en áratug
„Fyrir fjallageit og fjölmiðlamann er eldgos
ævintýri. Ferðir mínar að eldgosinu eru
orðnar þrjár og verða vonandi fleiri. Magnús
Tumi jarðeðlisfræðingur sagði að þetta væri
gos fyrir áhorfendur, sem er ágæt lýsing. Að
komast að gosinu frá veginum austan við
Grindavík er þægileg ganga og við megingíg
eldgossins er gróin brekka sem nýst hefur
sem stúkusæti,“ segir Sigmundur Ernir Rún-
arsson, sjónvarpsmaður á Hringbraut.
Sigmundi telst til að hann hafi um dagana
fylgst með og séð um það bil 20 eldgos og
sagt fréttir af mörgum þeirra. „Þegar ég var
unglingur mátti heima á Akureyri stundum
sjá rauðan bjarma frá Kröflugosum yfir brún
Vaðlaheiðar. Ég man líka eftir því í Heklu-
gosinu árið 1970 þegar askan barst norður
yfir land. Eldgos er alltaf mikil upplifun. Eins
finnst mér stórkostlegt nú að koma í Geld-
ingadali og standa við brún glóandi hrauns.
Að finna lyktina og hreyfingarnar og heyra
skruðningana þegar hraunið rennur fram,
þetta er og verður ógleymanlegt,“ segir Sig-
mundur Ernir sem hefur í ferðum sínum að
eldgosinu tekið myndir og viðtöl og sýnt á
Hringbraut. Íslenskir jarðvísindamenn, svo
sem Páll Einarsson og Þorvaldur Þórðarson,
segi vel og skilmerkilega frá gosinu svo allir
sem eru við sjónvarpið heima geti skilið hvað
sé að gerast.
„Heiman frá mér á Laufásvegi í Reykjavík
sjáum við beint á strókinn sem staðið hefur
upp frá eldgosinu í bjartviðrinu síðustu daga.
Einstök sýn. Ætli svona bjóðist í nokkurri
annarri höfuðborg í heimi; að hægt sé að
horfa á eldgos úr miðborginni?“
Gosið sést frá
Laufásvegi
Sigmundur Brekkan er stúlkusæti.
„Þar sem ég stóð í Geldingadölum andspænis
eldgosinu og sá nýtt land spretta fram fannst
mér nánast eins og ég væri stödd í framandi
vísindaskáldsögu. Það er ótrúlegt að verða
vitni að kraftinum í náttúrunni, heyra í gló-
andi hrauninu þeytast upp og brothljóðið sem
heyrist þegar hraunið sem er byrjað að
storkna brýst fram. Ganga að gosinu hefur
verið nokkurs konar pílagrímsför Íslendinga
og það myndaðist ákveðin samkennd við að
fylgjast saman með þessu stórkostlega
sjónarspili,“ segir Nína Björk Jónsdóttir,
deildarstjóri í utanríkisráðuneytinu.
Nína segist aldrei hafa komist í sama ná-
vígi við eldgos og nú bjóðist í Geldingadölum.
„Mér finnst þetta ótrúleg upplifun, en jarð-
fræðin hefur aldrei verið langt undan í minni
tilveru,“ segir Nína. Tiltekur þar að afi henn-
ar, Trausti Einarsson prófessor, hafi stundað
jarðfræðirannsóknir og alltaf sagt henni mik-
ið frá náttúrunni. „Þau amma ferðuðust mik-
ið og ég man t.d. að í Kröflueldum opnaðist
gígur undir fótum ömmu minnar sem var
kallaður Nínugígur eftir henni, en hann lok-
aðist aftur. Þá lék Heklugosið 1971 einnig
mikilvægt hlutverk í tilhugalífi pabba og
mömmu, en þau kynntust í skólaferð á gos-
stöðvarnar,“ segir Nína og að lokum:
„Kraftar náttúrunnar eru ótrúlegir og að
fara að eldgosinu er nokkuð sem fólk ætti
ekki að láta fram hjá sér fara. Sérstaklega er
þetta áhrifaríkt fyrir krakkana og nú á
þriðjudag fór ég með krökkunum mínum
tveimur, Trausta Þór og Kristínu Hrafnhildi,
sem eru að verða 13 og 10 ára, á svæðið. Von-
andi mun þessi ferð lifa lengi í minni þeirra.“
Vísindaskáld-
saga í verki
Nína Björk Börnin skoða gosið.
„Hvergi finnur maður betur fyrir smæð
gagnvart náttúrunni en þegar komið er að
eldgosinu, þar sem háar eldsúlur spýtast upp
úr gígum og hraunið vellur fram. Maðurinn á
engan mótleik gagnvart þessum kröftum,“
segir Sigrún Sigurðardóttir, skrifstofustjóri
Rafiðnaðarsambands Íslands. Þau Stefán Ró-
bert Gissurarson, eiginmaður hennar, gengu
að gosinu að kvöldlagi fyrir skemmstu. Voru
við eldstöðina í ljósaskiptunum en við þær að-
stæður komu fram sérstakir litir sem Sigrún
segir sér verða minnisstæða.
„Lengi var fjarri mér að fara á þessar slóð-
ir. Fannst þetta einum of og hugsaði til bróð-
ur míns sem er í björgunarsveit og hefur ver-
ið að aðstoða fólk sem hefur komið sér í
vanda í príli upp um fjöll og firnindi. Ég lét þó
tilleiðast að lokum. Ætla þó ekki nema þessa
einu ferð, vil eiga í huga mér hve stórkostleg-
ur þessi leiðangur var. Að sjá rauðar slett-
urnar spýtast upp úr gígnum og hraunárnar
vella fram var ótrúlegt,“ lýsir Sigrún.
„Eftir að hafa staðnæmst lengi nærri gos-
inu héldum við hjónin svo til baka. Þá var
komið myrkur og við vorum lengi, svo oft
staðnæmdust við til að horfa á þessar hamfar-
ir og eldstólpana rísa hátt upp úr gígnum.“
Mikilvægt er að fólk meti styrk sinn og
getu með gagnrýnum huga áður en lagt er
upp í göngu að gosstöðvunum, sem getur ver-
ið löng og ströng. Sigrún tekur undir þetta
sjónarmið. „Já, maður hefur heyrt um fólk
sem hefur örmagnast í þessum ferðum, feng-
ið sykurfall og fleira slíkt. Þetta er ferð sem
vissulega tekur í, en þau sem eru í formi og
vel búin ættu að komast alveg leikandi.“
Eldstólparnir
rísa hátt upp
Sigrún Smæðin gagnvart náttúrunni.
Gígar krauma í Geldingadölum
Ertu búinn að fara að sjá eldgosið? Þessa spurningu ber oft á góma í daglegu tali um þessar mundir og víst hefur fólk, svo tugum þúsunda
skiptir, brugðið undir sig betri fætinum síðustu vikurnar til þess að sjá beint í kviku náttúrunnar, þar sem gígar krauma í Geldingadölum.
Flestum reynist gangan vel viðráðanleg og þeir sem fara lýsa eldumbrotunum sem ægifögru sjónarspili. Náttúran við Fagradalsfjall tekur
stöðugum breytingum í þessari atburðarás. Slíkt er gaman að sjá eins og nokkrir viðmælendur Morgunblaðsins lýsa hér.
„Ég er búinn að fara þrisvar að eldgosinu
sem breytist stöðugt. Mér finnst áhugavert að
sjá land í mótun, eins og þarna gefst einstakt
tækifæri til. Því togar í mig að fara fleiri
ferðir á þessar slóðir,“ segir Heiðrún Emilía
Jónsdóttir lögmaður.
„Gosið, sem hófst 19. mars síðastliðinn,
hafði staðið í fjóra daga þegar ég fór fyrst á
svæðið. Þá kraumaði í einum gíg, og þetta
var allt afar krúttlegt að sjá. Síðan þá hefur
mikið gerst, fleiri gígar og sprungur opnast.
Hraunið nær yfir sífellt stærra svæði. Gosið
er allt öðruvísi nú en var í byrjun. Ég hef
bæði komið að eldstöðinni í dagsbirtu og
einnig að kvöldi þegar birtu var farið að
bregða. Að sjá eldgos í slíkum litbrigðum er
afar tilkomumikið og eins líta yfir hraun-
breiðuna þar sem glóðin leynist undir yfir-
borðinu. Hrauntaumarnir mynda eins konar
æðakerfi sem liggur í allskonar bugðum og
beygjum og er mjög myndrænt.“
Heiðrún segir að ganga frá Suðurstrandar-
vegi austan við Grindavík og þaðan upp um
hraun og inn til landsins að eldgosinu ætti að
vera flestum vel viðráðanleg. Gildi þá einu
hvaða leið sé farin. Mikilvægt sé þó að fólk,
sem er í þokkalegu formi, leggi ekki af stað
nema vera þokkalega búið; bæði hvað varðar
fatnað og skó. Þá sé mikilvægt að gefa sér
góðan tíma, en ganga fram og til baka með
einhverju stoppi við eldstöðina taki fjórar til
fimm klukkustundir.
„Ekkert er eins gott fyrir líkama og sál og
góðar gönguferðir. Súrefnisbombur og úti-
vera gera öllum gott, segi ég af eigin
reynslu,“ segir Heiðrún
Land í mótun
og litir jarðar
Heiðrún Breytingar eru stöðugar.