Rit Landbúnaðardeildar : B-flokkur - 01.10.1954, Qupperneq 26

24
Línurit II. Áhrif hæíiar landsins á kal sléttunnar.
The effect of altitude on winterkilling.
% kalnar sléttur
% winlerkilled fields
|------Ifik.ia winurlullinj^
13Z3k*' I slighlly ilamaged jielilf
2 partli damageil fitlds
1 30 m 31-50 m 51-70 m 71-90 m 91-110 m 111-130 m 131-360 m
á Skeiðum, eu einnig noklcuð í Laugardal og Flóa. í Rangárvallasýslu
var mesta kal í Holtum. Af austursveitunum voru Eyjafjöll og Mýrdal-
ur kallaus að kalla, cn í Skaftártungu var mikið kalið og mest af öll-
um byggðuin V.-Skaftafellssýslu.
Á Suð-Vesturlandi var kal einna inest á nýbýlunum í nágrenni
Reykjavíkur. í Hnappadalssýslu var mikið kal, en þar voru athuganir
fremur fáar.
Norðanlands virðist N.-Þingeyjarsýsla bafa orðið einna verst úti.
Voru tún og sléttur þar víða mikið kalnar. Þá var einnig víða kalið í
öðrum sýslum landsfjórðungsins, t. d. nokkuð mikið í A.-Húnavatns-
sýslu, cn einna minnst í V.-Húnavatnssýslu.
Það er skiljanleg't, að kalhætta er misjafnlega mikil í hinum ýmsu
byggðarlögum landsins. Liggur þar að mestu til grundvallar lega þeirra
í landinu og veðráttan á þessum stöðum. En eins og veðurskýrslur
þær, sem birtar voru hér að framan gefa til kynna, er það eftirtektar-
vert, að miklir snjóar lágu einmitt á veturna í þeim héruðum, sem
mest var kalið í, og tók þá ekki upp fyrr en seint í mai. í mestu kal-
héruðunum komu hlýindi á vorin, sem ollu því, að grös fóru að lifna
úr vetrardvalanum. Siðar komu áhlaup með frosti og krapa, og kopaði
þá öllum gróðri. í snjóléttustu héruðunum og um leið hlýjustu, t. d.
undir Eyjafjöllum og í Mýrdal, var litið um kal.