Storð : heimur í öðru ljósi - 01.04.1983, Qupperneq 86

sjá hnúta rífa sig upp í fjarska;
eins gott að við vorum ekki þarna.
Ég veit auðvitað að þetta er ekki
annað en smotterí miðað við þau
veður sem verst verða, en þegar
þeir lenda í reglulega vitlausu
veðri; eru þeir þá aldrei hræddir?
Ekki segja þeir. „Ætli við séum
ekki eins og ökumenn í landi,“
segir bátsmaðurinn Sigþór Sig-
urðsson. „Teljum okkur trú um að
það komi aldrei neitt fyrir okkur.“
Kallinn skellir bara upp úr. „Mað-
ur hugsar ekki um svoleiðis. Þetta
sekkur ekki.“
í matsalnum er kýraugað oftar í
kafi en upp úr. Vaktin hefur
skorðað sig tryggilega á bekkjun-
um og tekur varla eftir látunum,
horfir á vídeóið. Inni.í eldhúsi er
kokkurinn að undirbúa kvöldmat
fumlausum hreyfingum og setur
rennblautan dúk á annað borðið til
að diskarnir fari ekki veg allrar
veraldar. Jens Jónsson er góður
kokkur og mannskapurinn tekur
hraustlega til matar síns. Þeir
borða í þeirri röð sem þeir koma;
það er engin stéttaskipting á Guð-
bjarti. I miðjum klíðum gellur í
talsímanum á veggnum: „Hífa!“
og þegar þeir koma aftur frá því
að slægja glotta þeir bara hver til
annars. „Tveir þrír fiskar,“ segja
þeir, „eða svo.“ Veðurstofan gisk-
ar á fárviðri næsta sólarhring og
kallinn ákveður að fara í land og
bíða þess að veðrinu sloti og þorsk-
urinn dúkki upp á nýjan leik.
Á leiðinni inn á ísafjörð nota þeir
tækifærið og sýna okkur klám-
myndir í vídeóinu. Fylgjast sjálfir
með af eins konar skyldurækni en
dauðleiðir. Hafa séð þessar filmur
ótal sinnum áður og vita hvað ger-
ist næst. Það sama og gerðist áðan.
Sex í kirkjugarðinum.
Pokinn tæmdur og
„helvítis
kommúnistinn“ flæðir
um allt. Eldrauður og
stóreygður hefur
hann rekið hausinn út
um hvern möskva í
netinu og ekki komist
lengra.
STORÐ 84