Heilsuvernd - 01.12.1955, Blaðsíða 39

HEILSUVERND
123
Henrik Seyffarth:
Hálfháir hælar
o" konur með beint bak.
Ég hef léngi haldið, að allt annað en lágir haelar væri af
hinu vonda. Eftir að ég eignaðist sjálfur ágæta tréskó með
nokkuð háum hælum, hef ég að nokkru leyti skipt um
skoðun. Ég mun halda fram lágum hælum eftir sem áður,
því að þannig leggst þunginn jafnar á fótinn og hann verður
frjálsari; en örlítið hærri hælar hafa þó sinn kost, sem
sé þann, að mjaðmarhreyfingar verða auðveldari, og maður
neyðist til að sveigja örlítið mjóhrygginn til að halda jafn-
vægi, og við það ber bolurinn sig betur.
Ég er orðinn leiður á að sjá kvenfólk með beinan mjó-
hrygg, og álkuna teygða fram í boga. 1 dag skipaði ég skóla-
stúlku að ganga á hálfháum hælum, ef hún kynni að geta
borið sig dálítið skár. Umhyggjusamir foreldrar hennar
höfðu látið gera henni sérstaka skó með afarlágum hælum,
en líkamsburður hennar var hörmulegur.
Röng seta barna á skólabekk er aðalorsök þess, að mjó-
hryggurinn gengur út. Og ekki batnar við það, að tízkan
krefst þess, að þau gangi með inndreginn maga; það verður
börnunum eðlilega hvöt til að skjóta út mjóhryggnum. Og
algengt er, að þeim sé líka skipað það í leikfimitímunum.
En, munu margir spyrja: hvers vegna eiga konur að
ganga á hærri hælum en karlar? Það á sína skýringu í
því, að mjaðmagrind konunnar hallar meira fram en
mjaðmagrind karlmannsins. Henni er því eðlilegt að hafa
meiri bugðu í mjóhryggnum. En nútíma líkamsuppeidi, m.
a. á skólabekk, gerir það að verkum, að það er mjög erfitt
fyrir hana að halda þessari sveigju. Þess vegna verð ég
að ráða mörgum sjúklingum mínum, sem hafa of beint
bak og samanfallinn líkamsburð, til að ganga á hálfháum