Heilsuvernd - 01.06.1956, Blaðsíða 22

50
HEILSUVERND
þið hafið verið uppstökk, þá munið þið hafa fulla stjórn
á skapi ykkar framvegis, og ekki láta neitt raska ró ykkar,
sem áður hefur komið ykkur úr jafnvægi. — Ef illar og
óheilbrigðar hugsanir eða óttaefni hafa strítt á ykkur, munu
þær smám saman hætta að láta á sér bæra. Þær munu
'hjaðna eins og ský fyrir sól — eins og hverfulir draumar,
þegar maður vaknar.“ — „Enn fremur þetta — og það
er afar mikilsvert — að ef ykkur hefur skort sjálfstraust
hingað til, þá mun þetta vantraust smám saman hverfa.
Þið munuð öðlast sjálfstraust; ég endurtek það, þið munuð
öðlast sjálfstraust. Það mun verða reist á vitundinni um
hinn mikla mátt, sem með ykkur býr, en með honum getið
þið leyst af höndum hvert það verkefni, sem ekki er óskyn-
samleg fjarstæða." — „Þegar þið eigið verk að vinna mun-
uð þið jafnan telja það auðvelt. „Erfitt“, ,,ómögulegt“, „ég
get það ekki“, munu hverfa úr orðaforða ykkar og „ég
get það auðveldlega" koma í staðinn. Og með því að álíta
þannig verk ykkar auðvelt, þá mun ykkur verða að því,
enda þótt það kunni að vera erfitt öðrum. Þið munuð
leysa það af höndum áreynslulaust og án þess að þreytast.“
Coué tálaði nú nokkur orð við hvern einstakan sjúkling,
og lýsti þeirri bót sem þeir myndu fá hver á sínu meini.
Þeir opnuðu loks augun og vörpuðu öndinni eins og þeir
væru að vakna af ljúfum draumi. Coué skýrði nú fyrir
þeim, að hann réði ekki yfir neinum lækningamætti, og
hefði aldrei á ævi sinni læknað nokkurn sjúkling. Þeir
bæru mátt heilbrigðinnar í sjálfum sér. Árangur sá, sem
þeir hefðu séð, væri eigin hugsun hvers sjúklings að þakka.
Hann hefði aðeins kallað ímynd heilbrigðinnar fram í hugs-
un þeirra. Hér eftir gætu þeir og yrðu að taka sjálfir við
stjórninni. — Hann kenndi þeim loks grundvallarsefjun þá,
sem sagt verður frá hér á eftir og fylgdi þeim síðan út i
garðinn, glöðum og þakklátum, með nýtt traust og bjart-
sýni í svip og fasi — en lækningastofan fylltist á meðan
af nýjum hópi sjúklinga.